دفتر هیئت معاونت ملل متحد در کابل "یوناما" با استقبال از رهایی ظریفه یعقوبی، از طالبان در بارۀ فعالان دیگر که در توقیف بسر می‌برند نیز خواستار معلومات شده است.
یوناما دیروز دوشنبه در حساب توییترش اعلامیه‌ای را در بارۀ رهایی ظریفه یعقوبی نشر کرده است.
اعلامیه می‌افزاید که یوناما از مقامات برسراقتدار در افغانستان می‌خواهد که هرچه زودتر به خواسته‌های مکرر ملل متحد در بارۀ وضعیت فعالان دیگر پاسخ گویند.
یوناما می‌گوید که این فعالان بخاطر بلند کردن صدای خود برای دادخواهی بازداشت شده اند.
ظریفه یعقوبی بعد از حدود چهل روز بازداشت روز دوشنبه ( ۲۱ قوس) رها شد.
استخبارات طالبان در یک اعلامیه خود روز دوشنبه به رادیو آزادی تایید کرد که ظریفه یعقوبی با ضمانت بزرگان و شخصیت‌های متنفذ کابل رها شد و اجازه یافت که به زندگی عادی خود برگردد.
اعلامیه افزود که بانو یعقوبی به اتهام فعالیت‌های غیرقانونی بازداشت و مدتی را در توقیف بسر برد.
طالبان قبل از این در بارۀ بازداشت وی چیزی به رسانه‌ها نگفته بودند.
ظریفه یعقوبی از پیشگامان زنان معترض در کابل بود که با شعار کار، آزادی و حق آموزش زنان به سرک‌ها برآمدند.
وی بتاریخ دوازدهم عقرب هنگامی که می‌خواست "جنبش زنان افغانستان برای برابری" را اعلان کند با چند تن از همکاران خود بازداشت گردید. در بارۀ وضعیت همکاران وی هنوز معلوماتی در دست نیست.
چندین تن از زنان فعال با استقبال از رهایی بانو یعقوبی گفتند که برای رهایی فعالان دیگر نیز باید تلاش صورت گیرد.
راضیه بارکزی یکی از این فعالان گفت:
"خوشبختانه امروز خبر رهایی ظریفه یعقوبی را به دست آوردیم اما هنوز هم از سرنوشت فرحت پوپلزی، الهه دلاورزی و دیگر دختران که در بند طالبان اند خبری نیست و نمی‌دانیم که در چه وضعیتی اند و چه زمانی آزاد می‌شوند."
فوزیه کوفی سیاستمدار و فعال حقوق زن با نشر یک عکس خود با ظریفه یعقوبی در توییتر گفته است که مبارزۀ وی برای آزادیخواهان یک سرمشق است.
ظریفه یعقوبی که تازه از توقیف رها شده هنوز دربارۀ بازداشت خود با رسانه ها صحبت نکرده و با در نظرداشت اینکه او هنوز در افغانستان است شاید بزودی در این مورد چیزی نگوید.
رادیو آزادی پیام‌های مکرر به آدرس وی ارسال کرد ولی کدام پاسخی دریافت نکرد.
ولی زنانی که قبلاً از سوی طالبان بازداشت شده بودند و اکنون در خارج از کشور بسر می‌برند از آنچه روش نادرست و توهین آمیز نیروهای طالبان می‌خوانند، شکایت کردند.
تمنا زریاب پریانی یکی از این فعالان در این اواخر از روزهای توقیف خود به رادیو آزادی چنین گفت:
"روزهای وحشتناکی را در داخل زندان داشتم. شکنجه‌های متعددی را داشتم. تا اینکه نیمه برهنه حتی مرا شکنجه می‌کردند. رفتارهای بسیار غیرانسانی رفتارهای تحقیر آمیز."
اما حکومت طالبان بدرفتاری با زنان و لت‌وکوب آنها را همواره رد کرده گفته که به حقوق زنان طبق شریعت اسلامی و فرهنگ افغانی احترام قایل است.
ولی تصاویر شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهند که نیروهای امنیتی طالبان هنگام تظاهرات بالای زنان دست بلند کرده و آنها را با فیرهای هوایی تهدید کرده اند.
با گذشت بیش از شانزده ماه از برگشت طالبان به قدرت دختران بالاتر از صنف ششم هنوز هم اجازۀ ادامه آموزش دریافت نکرده اند و اکثریت زنانی که در حکومت سابق کار می‌کردند خانه نشین شده اند.
طالبان برگشت و گذار زنان و رفتن آنها به ورزشگاه‌ها، حمام‌های عمومی و تفریحگاه ها نیز محدودیت وضع کرده اند و صدای زنان برای دادخواهی سرکوب شده است.
