"شانزده روز می‌شود که از وضعیت ظریفه یعقوبی که در زندان طالبان است خبرنداریم"
ترنم سعیدی همکار ظریفه یعقوبی، یکی از فعالان مدنی بود که حالا خواهان رهایی او و دیگر زنانی است که ادعا می‌شود، اخیراً از سوی حکومت طالبان بازداشت شده و لادرک هستند.
او به رادیو آزادی گفت، خواهر ظریفه یعقوبی در سه روز نخست بخاطر این که تنها در قید طالبان نباشد با او بود، اما به گفتۀ بانو سعیدی، سه روز بعد طالبان بانو یعقوبی را به جای دیگری انتقال داده و خواهرش را دوباره به خانه فرستادند و دیگر خبری از سرنوشت او ندارند:
"ما توقع داشتیم که در دو هفته سیاسیون ما یک کاری بکنند یا جامعۀ جهانی کمک کند، اما تا حال هیچ کس برای رهایی‌شان اقدام نکرده است، شورای امنیت باید بخاطر رهایی ظریفه، پروین و دیگر دختران زندانی یک اقدام فوری را انجام بدهد، بخاطری که ممکن شرایط سختی را بگذرانند."
این در حالیست که انجمن زنان رهبر افغانستان ناوقت روز چهارشنبه در صفحۀ توییترخود نوشت، در نشست بروکسل که به تاریخ ۸ تا ۱۰ نوامبر برگزار شد، نزدیک به ۶۰ رهبر زن افغان در سومین نشست مشترک شان روی مشکلات زنان در افغانستان گفت‌وگو کردند و خواهان حل این مشکلات از سوی جامعۀ جهانی شدند.
در خبرنامه آمده است که جامعۀ جهانی، اتحادیۀ اروپا و سازمان ملل متحد باید به تاکیدات‌شان بر ایجاد یک حکومت همه‌شمول در افغانستان ادامه بدهند که در آن از حقوق بشری به ویژه حقوق زنان نظارت کرده بتواند.
این نشست از سوی اتحادیۀ اروپا برگزار شده بود.
محبوبه سراج، یکی از شرکت کنندگان این نشست به رادیو آزادی گفت که در این نشست زنان رهبر افغانستان در مورد وضعیت بد حقوق بشری در افغانستان و همچنان مسئله بازداشت و زندانی کردن زنان از سوی طالبان بحث کردند:
"ما در مورد موضوعات مختلف گفت‌وگو کردیم، در مورد مسئله اخیر که زنان زندانی شده اند و در این میان ظریفه یعقوبی و چهار خواهر دیگر ما شامل هستند هم صحبت کردیم، از یوناما خواستیم که در این بخش نقش خود را بازی کند، بخاطری که ما این قدرت را نداریم که به یک موضوع جنبۀ اجرایی بدهیم، اما از جهان خواهان میانجی‌گری هستیم که با طالبان گفت‌وگو کرده و این موضوع را حل کند."
در همین حال هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) در توییتر خود در مورد زنان بازداشت شده خواهان وضاحت شده و گفته است که تمام بازداشت شدگان باید اجازۀ تماس با خانواده و مشاور قانونی‌شان را داشته باشند.
رادیو آزادی تلاش کرد در مورد بازداشت و لادرک شدن فعالان زن افغان دیدگاه طالبان را هم داشته باشد، اما ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان و بلال کریمی، معاون او در این باره به پرسش‌های رادیو آزادی پاسخ ندادند.
اما عبدالنافع تکور، سخنگوی وزارت داخلۀ حکومت طالبان به رادیو آزادی نوشت که این زنان از سوی آنان بازداشت نشده و این کار استخبارات می‌باشد، اما خلیل همراز، سخنگوی استخبارات طالبان هم به پرسش‌های ما پاسخ نداد.
در بیش از شانزده ماه حاکمیت دوبارۀ حکومت طالبان آنان به دختران بالاتر از صنف ششم اجازۀ رفتن به مکتب را نداده اند، اکثریت زنان کارمند در اداره‌های دولتی را خانه نشین کرده اند، به زنان بدون محرم اجازۀ سفر در مسیرهای طولانی را نمی‌دهند و حجاب را هم بر آنان اجباری کرده اند.
اخیراً به اساس یک تصمیم تازه، حکومت طالبان زنان را از رفتن به پارک‌های تفریحی، کلب های ورزشی و حمام‌های زنانه منع کرده است.
به گفتۀ زنان معترض در کابل، زمانی که آنان در برابر این محدودیت‌ها صدا بلند می‌کنند، بازداشت شده و به زندان انداخته می‌شوند.
وضع این گونه محدودیت‌ها با محکومیت‌های گسترده در داخل و بیرون از افغانستان مواجه شده است.
