گروهی از زنان در یک خانه در محل نامعلومی در کابل گرد هم آمدند و خواهان آموزش، کار و مشارکت سیاسی در حکومت شدند.
شمار آنها به حدود ۲۰ تن می‌رسید و همه یک صدا شعار سر دادند و گفتند که حذف زنان و دختران از جامعه ناممکن است.
خبرگزاری اسوشیتد پرس به نقل از راضیه برومند یکی از اعضای شبکه مشارکت سیاسی زنان گزارش داده که خواسته‌های شبکه‌اش را این گونه از حکومت طالبان مطرح کرد: "بازگشایی مکتب‌های دخترانه در سراسر کشور، دادن حق کار و تحصیل برای زنان، تامین امنیت و رعایت حقوق اقلیت‌های قومی، مذهبی و جنسیتی، دادن سهم فعال برای زنان در بدنه حکومت."
پس از سقوط کابل به دست طالبان در ۲۴ اسد/۱۵ اگست امسال، اعتراض‌های زیادی از سوی زنان و دختران در افغانستان صورت گرفته.
دادن حق کار، آموزش و مشارکت سیاسی، از خواست‌های اصلی بانوان معترض بوده.
طالبان تا اکنون هیچ راهکاری را برای کار و آموزش دختران و زنان اعلام نکرده اند اما می‌گویند که برای تمامی بانوان بر اساس شریعت اسلامی حق داده میشود.
در حکومت طالبان، هیچ زنی حضور ندارد. آنها همچنان وزارت امور زنان را با اعلام کابینه سرپرست شان حذف کردند.
در یکی از موارد، شیخ عبدالباقی حقانی سرپرست وزارت تحصیلات عالی حکومت طالبان روز یکشنبه (۵ جدی) در یک نشست خبری گفت که تحصیل مختلط پسران و دختران در نهادهای تحصیلی افغانستان، پس از این ممکن نخواهد بود.
او گفت: "تحصیل مخلوط باید پایان یابد. گزینه‌های زیادی برای آن وجود دارد. یکی اینکه در صورت امکان باید جای دختران و پسران از هم جدا شود. اگر این کار ممکن نبود، باید زمان درس جدا شود. اگر این هم امکان پذیر نباشد، باید محل درسی تقسیم شود."
دادن حق کار و آموزش برای زنان و دختران از خواسته‌های اصلی جامعه جهانی از حکومت طالبان به شمار می‌رود.
ایالات متحده امریکا می‌گوید که حمایت از زنان و دختران در افغانستان از اولویت‌های آنکشور است.
کامالا هریس معاون رئیس جمهور ایالات متحده امریکا به تازگی گفته است، تا جایی که آنها می‌‌دانند، طالبان با دختران و زنان در افغانستان رفتار مناسب نداشته اند.
به گفته هریس، امریکا طالبان را زیر نظر دارد تا اطمینان حاصل کند که از زنان و دختران پشتبیانی میشود.
این اظهارات در حالی صورت می‌گیرد که حکومت طالبان روز شنبه همین هفته گفت، پس از این برای زنان و دختران اجازۀ رفتن به سفر‌های دور بدون محرم شرعی داده نمی‌شود.
این محدودیت بر زنان که در فاصلۀ تقریباً ۷۰ کیلومتری در نظر گرفته شده، واکنش‌های زیادی را به همراه داشته.
هیدر بار، معاون امور زنان در دیدبان حقوق بشر این تصمیم را نشانۀ زندانی شدن زنان افغان خوانده اما حکومت طالبان این اظهارات دیدبان حقوق بشر را تبلیغات تحریک آمیز عنوان کرده است.
