Даведка Радыё Свабода: Лявон Баршчэўскі.
Нарадзіўся 4 сакавіка 1958 г. у Полацку.
1975 г. – паступіў у Менскі пэдагагічны інстытут замежных моваў на спэцыяльнасць нямецкая і ангельская мовы. Працаваў выкладчыкам нямецкай і ангельскай моваў у роднай школе №10 Полацку, потым у Наваполацкім політэхнічным інстытуце.
1987 г. – скончыў асьпірантуру пры Менскім пэдынстытуце замежных моваў.
Кандыдат філялягічных навук.
1990-1995 гг. – дэпутат Вярхоўнага Савету XII скліканьня, уваходзіў у склад парлямэнцкай апазыцыі БНФ. Быў сябрам камісіі ў пытаньнях адукацыі, культуры і захаваньня гістарычнай спадчыны, а таксама сябрам камісіі ў міжнародных справах і замежнаэканамічнай дзейнасьці.
1995 г. – намесьнік старшыні Беларускага народнага фронту “Адраджэньне”.
1996-1999 гг. – выканаўца абавязкаў старшыні.
Ад 1999 г. – дарадца старшыні Партыі БНФ.
Заснавальнік і намесьнік дырэктара Беларускага гуманітарнага ліцэю, які цяпер працуе ў падпольлі. БГЛ зачынілі ў 2003.
У 1985 годзе Лявон Баршчэўскі разам зь Сяргеем Шупам стварыў у Менску клюб маладых перакладчыкаў “Бабілён”.
Перакладаў Эсхіла, Пэтрарку, Кафку, Брэхта, Ленаў, Бёля.
Перакладае са старажытнагрэцкай, лацінскай, нямецкай, ангельскай, францускай, польскай, гішпанскай.
Паводле ўласнага прызнаньня, паэзію перакладаў больш як з трыццаці моваў, а прозу — больш як зь дзесяці. Бегла размаўляе на сямі мовах.
Баршчэўскі – рэдактар сэрыі “Biblioteka białoruska”, якая пачала выходзіць у 2006 годзе ва Ўроцлаве ў Калегіюме Ўсходняй Эўропы. У сэрыі ўжо пабачылі сьвет кнігі: “Калі рукаюцца душы” Васіля Быкава і Рыгора Барадуліна, дзьвюхмоўная кніга Андрэя Хадановіча “Сьвята Новага году", кніга Ўладзімера Арлова “Каханак Яе Вялікасьці”.
Адзін з апошніх перакладаў Баршчэўскага — манаграфія нямецкага дасьледніка Бэрнгарда К'яры, якая мае назву "Штодзённасьць за лініяй фронту: акупацыя, калябарацыя і супраціў у Беларусі (1941-1944 г.)".
ЗАДАЦЬ ПЫТАНЬНЕ ЛЯВОНУ БАРШЧЭЎСКАМУ МОЖНА ТУТ
