Сьвятар ведае, што такое расейская агрэсія — раней ён служыў капэлянам у зоне АТА. Цяпер, у ваенны час, ізноў дапамагае духоўна вайскоўцам, і ня толькі ім.
«Нас бамбяць, не хапае лекаў, прадуктаў, але мы трымаемся!»
«У нас веруючая нацыя, народ, які намагаецца ўладкаваць сваё жыцьцё па запаветах Госпада. Цяпер нашых мірных людзей расстрэльваюць, на іх сыплюцца зь неба „Грады“, скідаюць 500-кіляграмовыя бомбы, якія не даюць шанцу выжыць. Гэта тычыцца і Чарнігава, дзе я служу. Нашы хлопцы, дый жанчыны, дзеці цяпер патрабуюць духоўнай падтрымкі. Бо хлопцам нялёгка — дванаццаць дзён ідзе вайна. Цяжка і жанчынам, якія хаваюцца ад бомбаў па падвалах. Сьвятар якраз пакліканы і можа даць такую падтрымку», — кажа айцец Антон.
Сытуацыя ў Чарнігаве цяжкая. «Шмат ахвяр сярод мірнага насельніцтва. Сям’я ўчора вырашыла выехаць на захад Украіны, але іх забілі расейскія вайскоўцы. Будынкі разьбітыя, мікрараёны разбомбленыя, сёньня зноў ідзе залпавы агонь па нашым горадзе і людзях. Не хапае лекаў, прадуктаў, ды шмат чаго. Але мы трымаемся!» — кажа сьвятар.
Апроч набажэнстваў, малітваў, споведзяў, ён аказвае людзям псыхалягічную дапамогу, каардынуе працу паміж валянтэрамі, дабрачыннымі арганізацыямі і вайскоўцамі.
«Хачу нагадаць такія словы: „На вайне няверуючых няма“. Нашы людзі, украінцы, сталі на абарону сваёй Бацькаўшчыны як адзін, ад малога да вялікага. Мы баранілі і будзем бараніць свае сем’і, бацькоў, дзяцей. Таму што гэта наш абавязак! Так, сьвятары вучаць любіць — нават ворагаў, як Хрыстос вучыў, і прабачаць. Мы будзем і прабачаць, і любіць — пасьля перамогі, калі выканаем свой абавязак па абароне Радзімы», — кажа айцец Антон.
«Расейская праваслаўная царква — не рэлігійная, а палітычная арганізацыя»
Ён кажа, што расейскія вайскоўцы ўсё робяць падступна і зьдзейсьнілі шмат ужо ваенных злачынстваў.
«Пад Чарнігавам разбамбілі сяло. Там не было аэрадрому, вайсковай базы, там нават нашых вайскоўцаў не было. Сяло проста зруйнавалі сыстэмамі залпавага агню. У Чарнігаве разбамбілі садкі, школы, жылыя мікрараёны. Гэта ваеннае злачынства», — кажа сьвятар.
Айцец Антон лічыць, што без Украіны Расея ня можа быць імпэрыяй, як яна хоча, таму пайшла вайной.
Ён зазначыў, што ўкраінскія сьвятары не асьвячаюць зброю, якой можна забіць чалавека — у адрозьненьне ад расейскіх.
«Дый выказваньні расейскіх герархаў і сьвятароў... Як можна да іх ставіцца? Сьвятар ня мае права ня тое што казаць, але і думаць пра такое, што кажуць яны. Сьвятар пакліканы да службы Богу, да таго, каб навучыць людзей любіць адзін аднаго, знаходзіць для рэалізацыі гэтага розныя інструмэнты, падтрымліваць чалавека. Я лічу, што Расейская праваслаўная царква зрабілася палітычнай, а не рэлігійнай арганізацыяй. У нашай Украіне няма розьніцы паміж канфэсіямі. Мы служым нашым хлопцам, вайскоўцам і бласлаўляем іх на тое, каб нават у гэты час яны заставаліся людзьмі. Мы падтрымліваем іх. Бо бараніць Радзіму і сваіх блізкіх — гэта сьвяты абавязак. Не нападаць — бараніць», — падкрэсьліў сьвятар.
«Яго трэба спыняць усім цывілізаваным сьветам»
Айцец Антон разумее, што адбылося ў Беларусі, адкуль ва Ўкраіну паляцелі ракеты.
«Мы былі сьведкамі, як беларускія ўлады зьнішчалі ўласны народ пасьля 2020 году. Мы бачылі, як Расея паглынала Беларусь, акупавала. Мы разумеем, якія там палітычныя рэжымы. Але мы спадзяваліся, што беларускія вайскоўцы і іх камандзіры ня будуць выконваць злачынныя загады», — кажа айцец Антон.
Ён хацеў бы, як і многія ўкраінцы, каб над Украінай закрылі неба.
«Закрыйце неба! Каб ня гінулі людзі, дзеці, кожны дзень і кожную ноч яны кідаюць на нас „Грады“ і бомбы. Калі ім не закрыць неба — яны зруйнуюць нашу Ўкраіну. Яго, гэтага іх лідэра, трэба спыняць усім цывілізаваным сьветам. Расея — краіна-агрэсар, краіна-тэрарыст. Яна нападала на Малдову, на Грузію. Калі яе не спыніць, гэта можа прывесьці да сусьветнага канфлікту. Расейцы жывуць у беднаце. Замест таго каб падтрымаць сваіх людзей, яны прыйшлі сюды і нясуць так званы „рускі мір“. Гэтая краіна — ня толькі праблема Ўкраіны. Гэта праблема ўсяго сьвету», — кажа сьвятар.
Ён просіць людзей дапамагчы Ўкраіне — маральна і матэрыяльна.
Вайна Расеі супраць Украіны
- А 5-й гадзіне раніцы 24 лютага 2022 году кіраўнік Расеі Ўладзімір Пуцін заявіў пра пачатак ваеннай апэрацыі супраць Украіны на Данбасе па просьбе груповак «ДНР» і «ЛНР». 21 лютага падчас тэлезвароту да расейцаў Пуцін назваў так званыя «ДНР» і «ЛНР» незалежнымі дзяржавамі ў межах абласьцей. 22 лютага Савет Фэдэрацыі ратыфікаваў гэтае рашэньне.
- Расейскія войскі атакавалі ў тым ліку з тэрыторыі Беларусі, выкарыстоўваючы лётнішчы, базы і дарогі. Прадстаўнікі рэжыму Лукашэнкі апраўдваюць вайну, яго праціўнікі лічаць тэрыторыю Беларусі акупаванай, многія заклікаюць да супраціву расейскім захопнікам.
- Насуперак заявам Пуціна пра атакі выключна на вайсковыя аб'екты, расейцы бамбяць школы, дзіцячыя садкі і жылыя кварталы ўкраінскіх гарадоў.
- 2 красавіка 2022 году, пасьля вызваленьня гораду Буча пад Кіевам, фотакарэспандэнты апублікавалі дзясяткі фотаздымкаў, на якіх відаць сотні нябожчыкаў, ахвяр масавых забойстваў, учыненых расейскімі войскамі. Многія пахаваныя ў стыхійных брацкіх магілах. Вялікія разбурэньні прынесла расейская акупацыя і Барадзянцы.
- З 24 лютага Расея захапіла толькі адзін абласны цэнтар — Херсон. Расейскія войскі адступілі зь яго і з правабярэжнай часткі Херсонскай вобласьці ў лістападзе 2022 году. Горад быў акупаваны расейскімі войскамі ў першыя дні вайны фактычна без баёў. Увосень 2022 году ўкраінскія войскі правялі маштабны контранаступ, у выніку якога расейскія сілы пакінулі большасьць сваіх пазыцый у Харкаўскай вобласьці.
- Нягледзячы на першапачатковыя заявы Пуціна пра тое, што акупацыя ўкраінскіх тэрыторыяў не ўваходзіць у пляны ўварваньня, 30 верасьня 2022 году была абвешчана анэксія чатырох вобласьцяў Украіны (Данецкай, Запароскай, Луганскай і Херсонскай), у тым ліку і тэрыторыяў, якія Расея не кантралявала.
- 21 верасьня 2022 году Пуцін заявіў пра мабілізацыю ў Расеі. Пасьля гэтай заявы тысячы расейцаў накіраваліся на памежныя пункты і пачалі выяжджаць у Грузію, Казахстан, Армэнію, Манголію, Фінляндыю і іншыя краіны. У самой Расеі праціўнікі вайны падпалілі некалькі вайсковых камісарыятаў.
- У 2023 годзе Лукашэнка і Пуцін заявілі пра разьмяшчэньне ў Беларусі расейскай ядзернай зброі. 13 чэрвеня Лукашэнка сказаў, што частка ядзернай зброі ўжо дастаўлена з РФ у Беларусь. 16 чэрвеня Пуцін таксама заявіў, што першыя ядзерныя зарады ўжо дастаўленыя на тэрыторыю Беларусі, а астатнюю частку перамесьцяць «да канца лета або да канца году».
- 3 верасьня ўкраінскі брыгадны генэрал Аляксандар Тарнаўскі заявіў, што Ўзброеныя сілы Ўкраіны прарвалі першую лінію абароны на запароскім кірунку, на якую расейцы выдаткавалі больш за ўсё рэсурсаў.
- У канцы 2023 і на пачатку 2024 расейцы працягвалі масавыя абстрэлы ўкраінскіх гарадоў: Дніпры, Кіеве, Харкаве, Адэсе і іншых месцах дзясяткі людзей загінулі і атрымалі раненьні. Украінскі бок у адказ абстрэльваў расейскі Белгарад, некалькі чалавек загінулі. Узброеныя сілы дзьвюх краін рэгулярна атакуюць падкантрольныя адна адной тэрыторыі бесьпілётнікамі.
- Агулам з пачатку 2024 году ўкраінскія дроны пашкодзілі 18 расейскіх НПЗ, што прывяло да скарачэньня вытворчасьці амаль на 14%. У сакавіку былі атакаваныя такія абʼекты, як Разанскі НПЗ «Раснафты» і завод «Лукойла» ў Кстове ў Ніжагародскай вобласьці. Абодва ўваходзяць у топ-10 найбуйнейшых НПЗ Расеі і забясьпечваюць бэнзінам Маскву.
- 6 жніўня 2024 году Ўкраіна пачала апэрацыю ў Курскай вобласьці. 19 жніўня прэзыдэнт Украіны Ўладзімір Зяленскі заявіў, што пад кантролем Украіны ў ходзе апэрацыі Ўзброеных сілаў Украіны знаходзяцца 92 паселішчы Курскай вобласьці Расеі. Галоўнакамандуючы Ўзброенымі сіламі Ўкраіны Аляксандар Сырскі ўдакладніў, што такіх населеных пунктаў 82. Улады Ўкраіны заявілі пра стварэньне ваенных камэндатураў і арганізацыі перадачы «гуманітарнай дапамогі ў населеныя пункты, якія знаходзяцца пад кантролем Украіны». Экспэрты Інстытуту вывучэньня вайны, прааналізаваўшы заявы і відэаматэрыялы з геалякацыяй, выказалі меркаваньне, што Ўкраіна кантралюе ў Курскай вобласьці ня ўсю тэрыторыю ў заяўленых межах прасоўваньня.
- 16-18 жніўня ўкраінскія сілы падарвалі тры масты, якія мелі стратэгічнае значэньне для матэрыяльна-тэхнічнага забесьпячэньня групоўкі расейскіх войскаў ва Ўкраіне і вайсковай авіяцыі, якая базуецца ў Курскай вобласьці.
- Незалежная праверка інфармацыі пра ваенныя дзеяньні, якую даюць афіцыйныя асобы розных бакоў, не заўсёды магчымая.
