Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Крысьціна перамагла», — прадстаўніца беларускай дыяспары ў Японіі, якая падтрымлівала Ціманоўскую ў Токіё


Крысьціна Ціманоўская
Крысьціна Ціманоўская

Прадстаўніца беларускай дыяспары ў Японіі, музыка Натальля Ветрава расказала ў жывым эфіры Свабода Premium пра тое, як яна і іншыя беларусы Японіі падтрымлівалі Крысьціну Ціманоўскую, што адбывалася зь лёгкаатлеткай у аэрапорце і які розгалас гэта атрымала ў Японіі.

«Мы адразу прапанавалі Ціманоўскай дапамогу дыяспары»

Натальля Ветрава
Натальля Ветрава

«Час выбірае нас, а ня мы — час», — кажа піяністка Натальля Ветрава, згадваючы нядзелю 1 жніўня, калі, вяртаючыся з пляжу на цягніку да Токіё, яна даведалася пра сытуацыю з Крысьцінай Ціманоўскай. За дзьве гадзіны ў цягніку беларуска скаардынавалася зь іншымі прадстаўнікамі беларускай дыяспары ў Японіі, з Паўлам Латушкам з Народнага антыкрызіснага кіраўніцтва, зь Яўгенам Мядзьведзевым зь Беларускага фонду спартовай салідарнасьці, з каардынатарам беларускіх амбасадаў, сакратаром Супольнасьцяў беларусаў замежжа Міхаілам Рубіным. Зь цягніка Натальля Ветрава адразу выправілася ў аэрапорт, каб прапанаваць Крысьціне Ціманоўскай любую магчымую дапамогу ад дыяспары.

— Я ехала прапанаваць дапамогу чалавеку, які апынуўся ў Токіё, ня ведае краіны, ня ведае гораду, ня ведае паліцыі, у якой папрасіла прытулку. Беларуская паліцыя карная, яна запалохвае, а ў Японіі зусім іншая паліцыя, асабліва паліцыя аэрапорту. Калі я падышла да паліцэйскага пастарунку, там ужо было шмат журналістаў японскіх і замежных СМІ. Гэта была дадатковая абарона для Крысьціны. Я падышла да паліцэйскага, прадставілася, сказала, што гатовая прадставіць любую магчымую дапамогу — калі Крысьціне трэба недзе спыніцца, суправаджэньне да аэрапорту, калі яна вызначыцца, куды ляціць, а таксама дапамога перакладчыка, які ёй мог быць патрэбны.

Фота Натальлі Ветравай
Фота Натальлі Ветравай

На той момант паліцыя аэрапорту прыняла рашэньне абараняць чалавека, які папрасіў дапамогі, да высьвятленьня сытуацыі. Ніякага доступу да Крысьціны ў гэты момант ужо не было. А журналістам была патрэбная інфармацыя, і я скарысталася гэтай магчымасьцю, каб праз інтэрвію СМІ паведаміць Крысьціне, што беларусы ў Токіё ёсьць і гатовыя ёй дапамагчы. Мы разумелі, што яна ў панічнай сытуацыі, і ёй будзе лягчэй, калі будзе ведаць, што нехта са сваіх у горадзе.

У інтэрвію розным журналістам я гаварыла пра дапамогу, якую гатовая ёй прадставіць. Я верыла, што яна гэта прачытае ў СМІ, бо ў інтэрнэце ўсё хутка разыходзіцца, і наш голас будзе пачуты.

У аэрапорце Натальля сустрэлася зь беларускай Серафімай (тая раней зьехала зь Беларусі, жыла ў Славеніі, а ў Японію прыехала на вучобу). Серафіма таксама адгукнулася на заклік Паўла Латушкі да прадстаўнікоў дыяспары падтрымаць Ціманоўскую.

— Серафіма спрабавала праз сваіх знаёмых знайсьці юрыстаў, зьвярнуцца да адпаведных структураў ААН, хоць мы ўсе разумелі, што гэта выходны дзень і будзе ўсё няпроста. Мы зь ёй дзяжурылі ў аэрапорце да 2 гадзіны ночы, пакуль сытуацыя ня стала больш-менш зразумелай. Крысьціна прыняла рашэньне застацца ў аэрапорце ў паліцыі. Потым сувязь зь ёй зьнікла, бо паліцыя ў мэтах бясьпекі забрала ў яе сродкі сувязі, каб суправадзіць да начлегу, каб яе там немагчыма было адсачыць.

«Перадала Крысьціне прывітаньне ад усіх беларусаў»

У панядзелак Натальля разам зь іншымі беларусамі прыйшла да амбасады Польшчы, і там удалося пагаварыць з Крысьцінай Ціманоўскай.

— Калі яе прывезьлі да амбасады, мы крычалі «Крысьціна», і яна нас пачула. Мы бачылі, што яна ўжо ўпэўненая ў сабе, не панікуе, адчувалася, што яна ўнутрана супакоілася, бо ведае, што ў бясьпецы. Мне ўдалося крыху паразмаўляць зь ёй увечары. Я перадала Крысьціне прывітаньне, расказала, як шмат беларусаў і ў Японіі, і ў Эўропе дасылалі ёй паведамленьні. Я не магла ўсе зачытаць, бо іх было вельмі шмат. Мы запыталіся, чым можна дапамагчы. І гэтая дапамога ёй спатрэбіцца пазьней, калі яна прыляціць у Эўропу.

«Адвакатка, якая прадстаўляе адну з найбольш паважаных асацыяцый юрыстаў у Японіі, прыехала ўначы і прапанавала свае паслугі Крысьціне»

Натальля Ветрава сьведчыць, што сытуацыя з Крысьцінай Ціманоўскай мела ў Японіі вялікі розгалас.

— Людзі занепакоеныя, што спартоўцам могуць ствараць такія ўмовы на спаборніцтвах, якія выклікаюць страх, панічныя атакі і стрэс. Гэта абуральна. Спартовец павінен рабіць тое, да чаго рыхтаваўся. Я не спэцыялістка ў галіне спорту, але калі тую прапанову перанесьці ў музычную сфэру, то гэта раўназначна таму, што мне, піяністцы, прапанавалі б заўтра граць сур’ёзны канцэрт Паганіні на скрыпцы. І гэта толькі таму, што мэнэджару трэба будзе плаціць няўстойку за сарваны канцэрт. Любы нармальны чалавек стаў бы супраціўляцца такому ціску.

У Японіі занепакоеныя, што на спартоўку ідзе прэсінг на такім высокім узроўні. Са сваёй ініцыятывы гэтую справу ўзяла на сябе паважаная адвакатка Тамока-сан, якая прадстаўляе адну з найбольш паважаных асацыяцый юрыстаў у Японіі. Яна прыехала ўначы і прапанавала Крысьціне свае паслугі.

«Крысьціна зрабіла свой выбар»

Беларусы Японіі падтрымліваюць усіх беларускіх спартоўцаў на Алімпіядзе, незалежна ад іх палітычных поглядаў, кажа Натальля Ветрава.

— Каб падтрымаць беларускіх спартоўцаў, беларусы Японіі каля ўваходу ў алімпійскую вёску зладзілі акцыю падтрымкі. Я ведаю, што па ўмовах кантракту спартоўцам нельга браць удзел ні ў якіх палітычных дзеяньнях. Мы проста паведамілі спартоўцам, што мы побач, што заўзеем за ўсіх. Яны не маглі да нас выйсьці, бо гэта было немагчыма.

Я жыву вельмі блізка ад алімпійскай вёскі. Назірала, як яе будавалі, разважала: а дзе ж разьмесьцяць беларусаў? Вельмі расчараваная была, што не змагла наведаць спаборніцтвы ў сувязі з карантынам. Цяпер гляджу па тэлевізары. За каго я заўзею? Мне падабаюцца тыя, хто змагаецца за перамогу. Перажываю літаральна за кожнага. А як пабачыш надпіс «Беларусь», проста да экрану прыліпаеш. Якое б месца ні заняў, ён усё роўна родны. Разумееш, колькі сілаў і працы ўкладзена ў такі вынік. А калі перамога, моцна ганаруся.

На пытаньне, ці перамагла Ціманоўская на гэтай Алімпіядзе, Натальля Ветрава адказвае, не задумваючыся:

— У гэтай сытуацыі гэта яе перамога. Яна зрабіла свой выбар. Кожны робіць выбар, і ён не заўсёды лёгкі. Дайсьці да мэты бывае вельмі цяжка. І Крысьціна Ціманоўская прыйдзе да сваёй мэты. У прафэсіянала, у маладога чалавека, які выбірае сваю дарогу, усё складзецца добра.

«Цяпер вельмі адчуваецца, што беларус беларусу беларус»

Натальля Ветрава
Натальля Ветрава

Натальля Ветрава жыве ў Японіі каля 10 гадоў.

— Беларусаў тут вельмі мала. Паводле інфармацыі, якую раней давала беларуская амбасада, у Японію прыяжджае каля 200 беларусаў за год, у тым ліку і самі супрацоўнікі амбасады, і камандзіровачныя, і студэнты. Ва ўсёй Японіі жыве каля 300 беларусаў. Мы ўсе пазнаёміліся на акцыях салідарнасьці ў 2020–2021 гадах. «Салідарных беларусаў» у Японіі 35–40 чалавек. Гэта і тыя, хто стала жыве, і студэнты. Усе перажываюць за Радзіму, за Беларусь, і цяпер вельмі адчуваецца, што беларус беларусу беларус.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG