Супраць Вольгі пачалі крымінальную справу паводле артыкулу 369 Крымінальнага кодэксу (зьнявага прадстаўніка ўлады) за камэнтар пад пастом пра міліцыянта ў сацсетках са словам «чалавек...» і тры эмодзі з какашкай.
Што за справа?
У пастанове Івацэвіцкага раённага аддзелу Сьледчага камітэту ад 5 красавіка гаворыцца, што «нявызначаныя асобы» мелі намер публічна зьняважыць прадстаўніка ўлады ў сувязі з выкананьнем ім службовых абавязкаў. Яны пакінулі зьняважлівыя камэнтары зь «нявызначаных тэхнічных сродкаў» і з ананімных акаўнтаў у тэлеграм-чаце «Каратели Беларуси» пад фатаздымкам 31-гадовага капітана міліцыі, опэрупаўнаважанага Івацэвіцкага РАУС Руслана Куцко.
А таксама накіравалі на адрас ягонага ўліковага запісу ў сетцы «ЎКантакце» паведамленьні, якія ўтрымліваюць «нэгатыўную ацэнку асобы». Паводле сьледчых, тым самым аўтары камэнтароў публічна зьняважылі міліцыянта «як прадстаўніка ўлады ў сувязі з выкананьнем ім службовых абавязкаў».
Паводле сьледчых, дачыненьне да гэтага злачынства мае жыхарка Івацэвічаў Вольга Кронда.
Суд зрабілі закрытым на просьбу міліцыянта
Разгляд справы пачалі 14 чэрвеня ў Івацэвіцкім раённым судзе, справу разглядае судзьдзя Аляксандар Кірыловіч.
Падчас працэсу міліцыянт Руслан Куцко папрасіў, каб справу разглядалі ў закрытым працэсе.
«Падымаецца міліцыянт і пачынае піхаць прамову, маўляў, у мэтах неразгалошваньня зьвестак, якія ёсьць у крымінальнай справе, якія нібыта прыніжаюць яго гонар і годнасьць, і дзеля гарантаваньня яго бясьпекі зрабіць суд закрытым. Ён проста бачыў, што ў залі сядзяць журналісты, пабаяўся, — кажа Вольга. — Адвакат і я былі супраць, каб суд быў закрыты, бо ўжо былі артыкулы ў інтэрнэце. Калі ён такі правільны і сумленны, то чаго тады баіцца? Калі ў міліцыянта спыталі адрас пражываньня, ён назваў адрас Івацэвіцкага РАУС».
Судзьдзя пастанавіў разглядаць справу ў закрытым працэсе і абвясьціў перапынак да 2 ліпеня.
«На судзе спыталі, дзе я працую. Я кажу, што нідзе, бо цяпер такая сытуацыя, што я не магу працу знайсьці, куды ні зьвяртаюся, мяне ўсюды адшываюць. Горад малы, пусьцілі чуткі, мяне браць ня хочуць. Судзьдзя спытаў, дзе я працавала да дэкрэту, я кажу — працавала ў Менску, але гаспадар установу закрыў і, кажуць, зьехаў у Маскву», — кажа Вольга.
Супрацоўнік міліцыі патрабуе ад Вольгі кампэнсацыю маральнай шкоды ў дзьве тысячы рублёў.
«Я спыталася ў сьледчага: а чаму так многа? Ён там што, пацярпеў, былі нейкія пабоі? Іх не хвалюе, што ў мяне малое дзіця», — кажа жанчына.
Вольга сказала, што пасьля публікацый у СМІ сьледчы зьняў арышт з маёмасьці, якая, паводле Вольгі, належыць яе маці. Але сама яна застаецца пад падпіскай аб нявыезьдзе. Дачцэ Вольгі чатыры гады і тры месяцы, у яе праблемы са здароўем, са зрокам. Яна возіць дачку ў лякарню ў Баранавічах.
«Каля шасьці рублёў каштуе квіток да Баранавічаў, і адзін аналіз каштуе 37 рублёў, а ў месяц трэба здаваць два-тры аналізы. Для мяне гэта грошы, я не магу дзесьці падпрацоўку знайсьці. Дзіця ня ходзіць у садок, бо ён на рамонце да 25-га. Мне няма з кім дзіця пакінуць. Я ўжо ня ведаю, што мне рабіць і куды зьвяртацца, — кажа жанчына. — У траўні мяне сьледчы выклікаў тры разы. У мяне цяпер падпіска пра нявыезд з гораду, і ў мяне тут складанасьці, бо я важу дзіця ў Баранавічы ў бальніцу адзін раз на паўтара-два тыдні. Мне трэба ісьці да сьледчага, прыніжацца, прасіць дазволу. Калі даюць дазвол, я еду зь дзіцем у лякарню, потым я сьледчаму справаздачуся, скідаю выпіскі з карткі, чэкі пра аплату паслуг у лякарні. Я гэтага не разумею, гэта ўжо нейкі ідыятызм. Чаму я павінна справаздачыцца, што я вывезла дзіця да лекара?».
Як Вольга ставіцца да справы, пачатай супраць яе?
«Гэта дзікасьць, была б там нейкая зьнявага. Ну смайлікі какашак, якая гэта зьнявага? І маральная кампэнсацыя ў 2 тысячы рублёў, за што? Гэта нейкі цырк. Было б за што, калі б я яму, напрыклад, недзе па твары дала, ці што, тады сапраўды было б за што мяне судзіць. А тут проста на праўду пакрыўдзіўся».
