Заходжу ў хату. Вітаюся з бацькамі. Стаю ў чаканьні адказу.
А яны маўчаць. Проста глядзяць на мяне зьверху, з-пад самае столі. Маладыя. Усьмешлівыя. Прыгожыя. Шчасьлівыя.
Аблямованыя вішнёваю самаробнаю рамай. Такой жа, як і Маці Божая і Ісус Хрыстос побач.
І самі ўжо сталі іконамі.
Валянціна Аксак
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org
