Калякін: На выбарах ня ставіцца задача перамагчы Лукашэнку, але ўсё можа здарыцца

23-24 траўня зьезд Беларускай партыі левых «Справядлівы сьвет» разгледзіць пытаньне вылучэньня кандыдатам у прэзыдэнты свайго лідэра Сяргея Калякіна. Напярэдадні зьезду ён даў інтэрвію інтэрнэт-выданьню Naviny.by, у якім выклаў сваё бачаньне палітычнай сытуацыі ў краіне напярэдадні выбараў.

Прапануем вам пераклад інтэрвію ў скароце.

Naviny.by: На зьезьдзе вас могуць вылучыць кандыдатам у прэзыдэнты.

Калякін: У партыі ёсьць два пункты гледжаньня па гэтым пытаньні, яны па-свойму правільныя і аргумэнтаваныя. Давядзецца рабіць даволі складаны выбар. Рашэньне пакуль яшчэ не наканаванае, чакаецца дыскусія на зьезьдзе. Прычым частка дэлегатаў настойвае на закрытай дыскусіі. Усе разумеюць, што выбараў няма. Але зьяўляцца палітычнай

партыяй і ня ўдзельнічаць у выбарах азначае, што ты перастаеш быць палітычнай сілай, якая змагаецца за ўладу. Да кампаніі ў любым выпадку будзе прыкаваная ўвага, таму трэба выкарыстоўваць яе, каб прасоўваць пазытыўную альтэрнатыву. У праціўнікаў удзелу ў выбарах аргумэнты іншыя. Ва ўмовах, калі выбараў няма, улада можа выкарыстоўваць ўдзел у іх партыі для яе дыскрэдытацыі. Напрыклад, яна можа аказаць перашкоду для фармаваньня паўнавартаснай ініцыятыўнай групы, перашкаджаць збору подпісаў. У выніку можна не сабраць неабходныя сто тысяч подпісаў, што будзе прадстаўлена як адсутнасьць падтрымкі ў грамадзтве. Другое, улада можа запісаць мінімальныя вынікі падтрымкі партыйнага кандыдата на выбарах. Гэта, безумоўна, стане працаваць супраць партыі, якой будзе складана перабіць нэгатыўны эфэкт ад удзелу ў выбарчай кампаніі. І трэці фактар. Разумеючы, што выбараў няма, мы тым ня менш ўдзельнічаем ў іх і як бы выконваем функцыю падстаўных структураў, дапамагаючы ўладзе падманваць людзей, сваім кандыдатам паказваючы альтэрнатыву і магчымасьць выбару. Але ўсе гэтыя аргумэнты адносныя, яны разьбіваюцца. Таму, якое будзе прынятае рашэньне, мне адказаць цяжка.

Naviny.by: Здавалася, што вынікі прэзыдэнцкіх выбараў 2010 года канчаткова адбілі жаданьне ўдзельнічаць у выбарах у апазыцыйных прэтэндэнтаў, якія абапіраюцца на асобна ўзятую структуру. Аднак, выглядае, і ў гэтым годзе можна чакаць парада кандыдатаў. Чаму?

Калякін: Калі ідуць на выбары партыйныя кандыдаты, я разумею, чым яны кіруюцца. Незалежна ад амбіцый і жаданьняў ёсьць інтарэсы арганізацый, якія можна рэалізаваць у ходзе выбарчай кампаніі. Але сёньня ёсьць і сур’ёзныя асьцярогі. Сярод кандыдатаў, якія ўжо

выказваліся пра свае прэзыдэнцкія амбіцыі, ня вельмі шмат людзей, якія маглі б патэнцыйна ўяўляцца выбаршчыкам як альтэрнатыва Аляксандру Лукашэнку. Многія зь іх ня маюць сур’ёзнага жыцьцёвага вопыту і шляху. Улады гэта могуць прадставіць так: у апазыцыі няма кандыдата, які можа годна канкураваць з Лукашэнкам, гэта людзі бяз вопыту за сьпінаю. У гэтым пляне мой удзел можа паказаць, што ў апазыцыі ёсьць людзі, якія могуць прад’явіць і жыцьцёвы шлях, і досьвед працы. І гэта таксама карысна для іміджу беларускай апазыцыі. Таксама карысны ўдзел у выбарах Анатоля Лябедзькі. Яго ўдзел будзе больш важкім, чым, напрыклад, Алены Анісім. Яна добры чалавек, але гэтага мала для таго, каб удзельнічаць у выбарах. Калі б у краіне былі выбары, то сотні людзей маглі б вылучацца, імкнучыся рэалізавацца праз выбары. У нас сытуацыя іншая. Удзел у выбарах не нясе ніякіх дывідэндаў ўдзельнікам з боку апазыцыі.

Naviny.by: Уявім адваротную сытуацыю. Зьезд не выстаўляе вас кандыдатам у прэзыдэнты. Як паступіце, каго будзеце падтрымліваць?

Калякін: Мы абмяркоўвалі на пленуме ЦК гэтую праблему і прыйшлі да высновы, што наўрад ці будзем кагосьці падтрымліваць. Я ведаю дакладна, каго мы дакладна ня будзем падтрымліваць падчас маючай адбыцца выбарчай кампаніі — гэта Аляксандр Лукашэнка і Сяргей Гайдукевіч. Што тычыцца ўсіх астатніх, то тут казаць рана. Калі зьезд прыме рашэньне не вылучаць свайго кандыдата, то станем разглядаць пытаньне, што будзем рабіць падчас кампаніі. А тут магчымыя варыянты.

Naviny.by: Доўгі час лічылася, што АГП і «Справядлівы сьвет» пойдуць на выбары з сумесным кандыдатам. Не атрымалася дамовіцца, як і ў рамках «сямёркі»?

Калякін: Ня ў гэтым справа. Сёньня ніхто не ставіць задачу перамогі. Перамагчы ў адсутнасьці рэальнага падліку галасоў немагчыма. Калі няма адназначнай задачы перамагчы, то тады незразумела, навошта трэба дамаўляцца. Зразумела, што ў той жа АГП ёсьць свае інтарэсы як у палітычнай партыі, ёй таксама трэба разьвівацца і заваёўваць сваіх

прыхільнікаў. Калі яны пойдуць асобна, у іх будуць больш разьвязаныя рукі для прапаганды сваіх ідэй сярод электарату. У «Справядлівага сьвету» і АГП электарат розны. Калі б мы ішлі з адным кандыдатам, мы вымушаны былі б прычэсваць нашы праграмы і лёзунгі. Тым самым мы гублялі б частку людзей, якія маглі б пайсьці за намі. Я заўсёды казаў, што аб’яднаны кандыдат губляе, таму што гэта кампрамісныя праграмы, лёзунгі і ўсё астатняе. Але кампрамісны кандыдат добры тады, калі ўсё грамадзтва аб’яднанае адной мэтай — зьмяніць дзеючую ўладу. Тады сыходзяць усе амбіцыі, і тыя, хто хочуць пераменаў, рэалізуюць свае жаданьні. Я ня бачу такой сытуацыі ў краіне. Таму гэта таксама зьяўляецца контраргумэнтам да таго, каб ісьці з адзіным кандыдатам. Проста ўсе могуць страціць, а ніхто нічога не набыць.

Naviny.by: Калі ўдасца перамагчы на выбарах Лукашэнку?

Калякін: Хоць на гэтыя выбары і ня ставіцца такая мэта, але ўсё можа здарыцца. Адзінае пытаньне, калі і чаму гэта адбудзецца. Трэба

спадзявацца на лепшае, але разьлічваць на горшае. Удзельнічаючы ў прэзыдэнцкіх кампаніях, у тым ліку гэтага году, партыя будзе зыходзіць не з таго, што перамога немагчымая, а з таго, што на сёньня яна не зьяўляецца рэальнай, што параза ня стане катастрофай. Але гэта не гаворыць, што мы ня будзем працаваць на перамогу. Яна можа адбыцца ў любы момант, асабліва ў сёньняшніх беларускіх рэаліях, калі насельніцтва з кожным днём усё больш задумваецца, як будзе жыць далей, ці здольная дзеючая ўлада забясьпечыць прымальныя ўмовы жыцьця. У гэтай сытуацыі заўсёды магчымыя пазытыўныя і прыемныя сюрпрызы.