Тамара Сялюн кажа, што яна рабіла шмат спробаў, каб запісацца на прыём да Аляксандра Лукашэнкі, але нічога не ўдалося. Зараз яе адзіная надзея — гэта памілаваньне з боку прэзыдэнта.
17 верасьня Вярхоўны суд Беларусі зацьвердзіў прысуд Гарадзенскага абласнога суду адносна Паўла Селюна, які ў 2012 годзе забіў двух чалавек. Тамара Сялюн, калі апошні раз бачылася з сынам у ізалятары на Валадарскага, казала, што той напісаў прашэньне аб памілаваньні. Ён таксама спадзяецца на гуманнасьць Аляксандра Лукашэнкі.
«Малю яго, бо гэта адзіны чалавек, у чыіх руках цяпер знаходзіцца лёс майго сына, які мне не абыякавы. Мяркую, калі б я была на месцы Лукашэнкі, калі б гэтак атрымалася, я б знайшла час ды прыехала і сказала, каб паказалі яму гэтага хлапчука. Каб паглядзець на яго, які такое зьдзейсьніў. І маму прывязіце, якая нарадзіла такога сына. Вось я гэтак бы зрабіла. Таму што сячы з пляча, а потым пад канец свайго жыцьця згадваць, што нешта такое я зрабіў... У кожнага з нас ёсьць памылкі. Не бывае людзей без памылак».
Апошні раз маці бачылася з сынам 17 верасьня ў менскім сьледчым ізалятары на Валадарскага. «Ён быў вельмі худы, стомлены, з чорнымі кругамі пад вачыма. Не хапае сьвежага паветра, прагулак, але ён бадзёрыцца і супакойвае мяне, што зь ім усё добра», — распавяла Свабодзе Тамара Сялюн пра сына.
10 кастрычніка адзначаецца Міжнародны дзень супраць сьмяротнага пакараньня. У гэты дзень праваабаронцы Беларусі традыцыйна праводзяць сустрэчы з журналістамі і сваякамі пакараных і асуджаных да сьмерці.
У праваабарончым цэнтры «Вясна» адбылася прэсавая канфэрэнцыя з удзелам праваабаронцаў і маці асуджанага Паўла Селюна Тамары Сялюн, а таксама Любові Кавалёвай, маці расстралянага Ўладзіслава Кавалёва, які быў абвінавачаны ва ўдзеле ў падрыхтоўцы тэракту ў менскім мэтро.
Праваабаронца Андрэй Палуда, які ў праваабарончым цэнтры «Вясна» займаецца праблемай сьмяротнага пакараньня, паведаміў, што як прадстаўнік Паўла Селюна ён адправіў у Камітэт правоў чалавека ААН заяву, якая была зарэгістраваная на пачатку кастрычніка, са скаргамі на прысуд.
Палуда паведаміў, што ён праінфармаваў Міністэрства ўнутраных спраў Беларусі, Міністэрства замежных спраў і Генпракуратуру пра тое, што заява ад Паўла Селюна зарэгістраваная ў Камітэце правоў чалавека ААН 2 кастрычніка 2012 году, і, такім чынам, паводле закону прысуд яму ня можа быць выкананы да разгляду скаргі ў Камітэце правоў чалавека ААН.
У Беларусі былі прэцэдэнты, калі прысуды выконваліся, нягледзячы на тое, што Камітэт правоў чалавека ААН прымаў для разгляду скаргі ад асуджаных на сьмерць. Так, у прыватнасьці, адбылося са скаргай Уладзіслава Кавалёва. Маці Ўладзіслава Кавалёва Любоў Кавалёва распавяла, што беларускія ўлады дагэтуль не паведамляюць ёй, дзе пахаваны яе сын, а таксама адмаўляюцца задаволіць іншыя законныя патрабаваньні.
Андрэй Палуда таксама паведаміў, што ў межах тыдня супраць сьмяротнага пакараньня, які праводзілі ў Беларусі праваабаронцы, папярэдне былі пададзеныя заяўкі на пікеты, але ніводную зь іх не задаволілі.
«Мы падавалі заяўкі, акрамя сталіцы, у Гародні, Бярозе, Віцебску, Магілёве, Жлобіне. Паўсюль атрымалі адмовы, прычым часта з даволі сьмешных прычын. Але празь іншыя магчымасьці было зроблена шмат. У тым ліку праведзеныя грамадзкія дыскусіі. У адной зь іх, у дыскусіі з моладзьдзю, удзельнічаў былы старшыня Вярхоўнага Савету Мечыслаў Грыб. Пра мерапрыемствы тыдня супроць сьмяротнага пакараньня можна даведацца на сайце «Вясны», — паведаміў Андрэй Палуда. Праваабаронца выказаў упэўненасьць, што акцыі супраць сьмяротнага пакараньня будуць праводзіцца ў Беларусі штогод, пакуль яго не адменяць.
Праваабаронца Валянцін Стэфановіч сказаў: «Мы зноў зьяўляемся сьведкамі падрыхтоўкі чарговага забойства. Дзяржава рыхтуе забойства забойцы, але для нас галоўнае ў гэтых словах — менавіта слова „забойства“. Грамадзтва ня можа прыпадабняцца чалавеку, які зрабіў злачынства ў розных абставінах. Грамадзтва мусіць вырашаць праблему цывілізавана і гуманна».
Стэфановіч нагадаў, што за апошнія гады дзясяткі людзей былі расстраляныя паводле прысуду аб сьмяротным пакараньні, але гэта ніяк ня зьменшыла злачыннасьць у Беларусі. Паводле Валянціна Стэфановіча, пытаньне аб адмене сьмяротнага пакараньня можна вырашыць рознымі шляхамі, у тым ліку прыняўшы мараторый, зацьвердзіўшы розныя дакумэнты ці ўступіўшы ў Раду Эўропы, але беларускае кіраўніцтва гэтага ўпарта ня робіць. Між тым, на думку праваабаронцаў, адмена сьмяротнага пакараньня — гэта пытаньне толькі палітычнай волі кіраўніцтва краіны.
17 верасьня Вярхоўны суд Беларусі зацьвердзіў прысуд Гарадзенскага абласнога суду адносна Паўла Селюна, які ў 2012 годзе забіў двух чалавек. Тамара Сялюн, калі апошні раз бачылася з сынам у ізалятары на Валадарскага, казала, што той напісаў прашэньне аб памілаваньні. Ён таксама спадзяецца на гуманнасьць Аляксандра Лукашэнкі.
«Малю яго, бо гэта адзіны чалавек, у чыіх руках цяпер знаходзіцца лёс майго сына, які мне не абыякавы. Мяркую, калі б я была на месцы Лукашэнкі, калі б гэтак атрымалася, я б знайшла час ды прыехала і сказала, каб паказалі яму гэтага хлапчука. Каб паглядзець на яго, які такое зьдзейсьніў. І маму прывязіце, якая нарадзіла такога сына. Вось я гэтак бы зрабіла. Таму што сячы з пляча, а потым пад канец свайго жыцьця згадваць, што нешта такое я зрабіў... У кожнага з нас ёсьць памылкі. Не бывае людзей без памылак».
Апошні раз маці бачылася з сынам 17 верасьня ў менскім сьледчым ізалятары на Валадарскага. «Ён быў вельмі худы, стомлены, з чорнымі кругамі пад вачыма. Не хапае сьвежага паветра, прагулак, але ён бадзёрыцца і супакойвае мяне, што зь ім усё добра», — распавяла Свабодзе Тамара Сялюн пра сына.
10 кастрычніка адзначаецца Міжнародны дзень супраць сьмяротнага пакараньня. У гэты дзень праваабаронцы Беларусі традыцыйна праводзяць сустрэчы з журналістамі і сваякамі пакараных і асуджаных да сьмерці.
У праваабарончым цэнтры «Вясна» адбылася прэсавая канфэрэнцыя з удзелам праваабаронцаў і маці асуджанага Паўла Селюна Тамары Сялюн, а таксама Любові Кавалёвай, маці расстралянага Ўладзіслава Кавалёва, які быў абвінавачаны ва ўдзеле ў падрыхтоўцы тэракту ў менскім мэтро.
Праваабаронца Андрэй Палуда, які ў праваабарончым цэнтры «Вясна» займаецца праблемай сьмяротнага пакараньня, паведаміў, што як прадстаўнік Паўла Селюна ён адправіў у Камітэт правоў чалавека ААН заяву, якая была зарэгістраваная на пачатку кастрычніка, са скаргамі на прысуд.
Палуда паведаміў, што ён праінфармаваў Міністэрства ўнутраных спраў Беларусі, Міністэрства замежных спраў і Генпракуратуру пра тое, што заява ад Паўла Селюна зарэгістраваная ў Камітэце правоў чалавека ААН 2 кастрычніка 2012 году, і, такім чынам, паводле закону прысуд яму ня можа быць выкананы да разгляду скаргі ў Камітэце правоў чалавека ААН.
У Беларусі былі прэцэдэнты, калі прысуды выконваліся, нягледзячы на тое, што Камітэт правоў чалавека ААН прымаў для разгляду скаргі ад асуджаных на сьмерць. Так, у прыватнасьці, адбылося са скаргай Уладзіслава Кавалёва. Маці Ўладзіслава Кавалёва Любоў Кавалёва распавяла, што беларускія ўлады дагэтуль не паведамляюць ёй, дзе пахаваны яе сын, а таксама адмаўляюцца задаволіць іншыя законныя патрабаваньні.
Андрэй Палуда таксама паведаміў, што ў межах тыдня супраць сьмяротнага пакараньня, які праводзілі ў Беларусі праваабаронцы, папярэдне былі пададзеныя заяўкі на пікеты, але ніводную зь іх не задаволілі.
«Мы падавалі заяўкі, акрамя сталіцы, у Гародні, Бярозе, Віцебску, Магілёве, Жлобіне. Паўсюль атрымалі адмовы, прычым часта з даволі сьмешных прычын. Але празь іншыя магчымасьці было зроблена шмат. У тым ліку праведзеныя грамадзкія дыскусіі. У адной зь іх, у дыскусіі з моладзьдзю, удзельнічаў былы старшыня Вярхоўнага Савету Мечыслаў Грыб. Пра мерапрыемствы тыдня супроць сьмяротнага пакараньня можна даведацца на сайце «Вясны», — паведаміў Андрэй Палуда. Праваабаронца выказаў упэўненасьць, што акцыі супраць сьмяротнага пакараньня будуць праводзіцца ў Беларусі штогод, пакуль яго не адменяць.
Праваабаронца Валянцін Стэфановіч сказаў: «Мы зноў зьяўляемся сьведкамі падрыхтоўкі чарговага забойства. Дзяржава рыхтуе забойства забойцы, але для нас галоўнае ў гэтых словах — менавіта слова „забойства“. Грамадзтва ня можа прыпадабняцца чалавеку, які зрабіў злачынства ў розных абставінах. Грамадзтва мусіць вырашаць праблему цывілізавана і гуманна».
Стэфановіч нагадаў, што за апошнія гады дзясяткі людзей былі расстраляныя паводле прысуду аб сьмяротным пакараньні, але гэта ніяк ня зьменшыла злачыннасьць у Беларусі. Паводле Валянціна Стэфановіча, пытаньне аб адмене сьмяротнага пакараньня можна вырашыць рознымі шляхамі, у тым ліку прыняўшы мараторый, зацьвердзіўшы розныя дакумэнты ці ўступіўшы ў Раду Эўропы, але беларускае кіраўніцтва гэтага ўпарта ня робіць. Між тым, на думку праваабаронцаў, адмена сьмяротнага пакараньня — гэта пытаньне толькі палітычнай волі кіраўніцтва краіны.