16:10 Перапынак да 10-й гадзіны 21 лютага.
16:00 Пацярпелая Бурак, цырульніца міжнароднай клясы, дырэктарка салёну «Дотык».
Высьвятляюцца акалічнасьці паездкі ў Швэцыю ў 2009 годзе. На пытаньне пра харчаваньне адказвае — «Было ані да абедаў, ані да вячэраў», «я пра харчаваньне не задумвалася».
Пра сутачныя Бурак ня ведае, дакумэнтаў пра атрыманьне грошай не падпісвала.
Пракурор: Вы хочаце, каб вам вярнулі суму 497 эўра і больш за 2 мільёны беларускіх рублёў?
Бурак: Не.
Пракурор: Вы лічыце, што вам была нанесеная шкода?
Бурак: Не.
Адвакат: За кошт якіх сродкаў былі паездкі?
Бурак: Ня ведаю.
Адвакат: Пра выдаткі арганізатараў за межамі ведаеце?
Бурак: Не.
Адвакат: Мэта паездак фэстывалю за мяжу?
Бурак: Гэта паказаць нашую краіну, гэта было самае важнае. Падыходзілі людзі, пыталіся, што за краіна, дзе знаходзіцца. І мы з гонарам тлумачылі, што гэта Беларусь.
Варламаў: Вы ведалі, што вам не павінны былі налічвацца ніякія грошы?
Бурак: Ніколі не задумвалася. Я ганаруся тым, што з вамі працавала.
Варламаў: Ці заўжды ў вас былі прэпараты?
Бурак: Вядома, усё было. Вы з сабою нам давалі ў паездку. Свайго я не выкарыстоўвала.
Варламаў: Як вы думаеце, хто вам налічваў сутачныя?
Бурак: Я фінансавымі пытаньнямі не цікавілася.
Варламаў: Якая роля БДУ ў «Млыне моды»?
Бурак: Я іх у твар ня ведаю. Мне іх ніхто не прадстаўляў.
15:50 Пацярпелая Тулуп, езьдзіла ў Швэцыю ў 2009-м годзе як мадэльер.
Пра налічэньне сутачных ня ведае. У дакумэнтах, якія прадстаўляліся ёй падчас сьледзтва, подпісаў сваіх не пазнала.
Пракурор: Сума 272 эўра для вас значная?
Тулуп: Магчыма.
Пракурор: Вы хочаце, каб вам яе вярнулі?
Тулуп: Не.
Пракурор: Вам была нанесеная матэрыяльная шкода?
Тулуп: Напэўна, так.
Адказвае на пытаньні адваката: першыя тры туры «Млына моды» праводзіліся ў памяшканьні Ліцэю БДУ, пра выдаткі арганізатараў у замежных паездках нічога ня ведае. Як мэту паездкі называе прадстаўленьне беларускіх дызайнэраў за мяжой. Вынік паездак ацэньвае як добры, «гэта абмен досьведам», можна «заявіць пра сябе». Умовы ў паездцы былі добрыя.
15:45 Пацярпелая Мароз, суправаджала дачку ў Швэцыю ў 2009 годзе.
Пракурор: Якую суму перадавалі на паездку?
Мароз: 300 эўра, гэта на праезд і пражываньне.
Пракурор: Ведалі, кім аплачваецца паездка?
Мароз: Не.
Пракурор: 564 эўра павінны былі выдзеліць вашай дачцэ і яшчэ 300 эўра вы ўнесьлі. Гэта значная сума для вас?
Мароз: Не магу сказаць, што вельмі.
Пракурор: Ці вы хочаце, каб вам гэтыя грошы вярнулі?
Мароз: Не. Паездка была таго вартая, я бы сама ў любым выпадку ня зьезьдзіла.
Пракурор: Падчас сьледзтва вы казалі, што вам нанесеная матэрыяльная шкода, падтрымліваеце?
Мароз: Не, я падумала, і не.
Пракурор: Шкода ёсьць, але прад’яўляць ня хочаце?
Мароз: Не хачу.
Адвакат: Ці вам вядома нешта пра выдаткі арганізатараў у замежных паездках?
Мароз: Не.
Варламаў: Як вы лічыце, па ўсіх дакумэнтах вам павінны былі налічвацца грошы?
Мароз: Я не задумвалася.
Варламаў: Калі яны налічваліся, то я гэтым займаўся ці нехта іншы?
Мароз: Дакладна ня вы. Я бачыла вас на прымерках, дэфіле...
Варламаў: Што вы ведаеце пра ўдзел БДУ ў «Млыне моды»?
Мароз: Я гэтых людзей ня ведаю.
Варламаў: Вы дапускаеце, што я мог ня ведаць пра налічэньне вам грошай?
Мароз: Я ня ведаю.
Варламаў: Мяне абвінавачваюць у тым, што я падарваў імідж БДУ, краіны.
Мароз: Я асабіста так не лічу. За 10 гадоў можна было раней гэта пабачыць.
15:25 Пацярпелая Машноўская, пэнсіянэрка. Унучка праходзіла навучаньне ў агенцтве Сашы Варламава, тры месяцы навучалася, аплачваліся ў суме каля 60 тысяч рублёў за месяц.
Дакумэнтаў не атрымлівалі, расьпісваліся ў ведамасьці.
Унучка ўдзельнічала ў некалькіх замежных паказах, Машноўская яе суправаджала.
Пракурор: На якіх умовах вы ехалі?
Машноўская: Унесьлі грошы, 270 эўра, Алене Ўладзімераўне. Гэта быў, калі не памыляюся, 2008 год.
Пракурор: Гэта за права паехаць ці кампэнсацыя выдаткаў?
Машноўская: Кампэнсацыя выдаткаў.
Пракурор: Вам нехта гэта сказаў ці вы самі так вырашылі?
Машноўская: Я сама так вырашыла.
Пракурор: На наступную паездку колькі грошай унесьлі?
Машноўская: 300 эўра.
Пракурор: Наступная паездка куды?
Машноўская: У Нямеччыну, была цалкам бясплатная паездка, для мяне таксама.
Пракурор: На паездку ў Літву — Швэцыю колькі грошай перадавалі?
Машноўская: 400 эўра.
Пракурор: Вы ведалі, што налічваюцца сутачныя?
Машноўская: Не.
Пракурор: Вам паказвалі падчас сьледзтва фінансавыя дакумэнты, вы іх падпісвалі?
Машноўская: Так.
Пракурор: А за што вы расьпісваліся?
Машноўская: Я так зразумела, што гэта за тыя грошы, якія мы ўносілі, а за што яшчэ?
Пракурор: Вам ня выдалі 497 эўра 1 760 тысяч рублёў сутачных і такая ж сума для вашай унучкі, і вы яшчэ ўнесьлі больш за 1300 эўра. Вы хацелі б, каб вам гэтыя грошы вярнулі?
Машноўская: Калі будзе даказана, што ён вінаваты, то, канечне, хацелася б.
Адвакат: Як вы думаеце, вам мусілі налічваць сутачныя?
Машноўская: Цяжка сказаць.
Адвакат: Вы ўдзельнік фэстывалю?
Машноўская: Як гэта?
Адвакат: Вы дызайнэр? Вы мадэль?
Машноўская: Не. Таму, калі я здавала грошы, я і лічыла, што я плачу за сваю паездку.
Адвакат: Чаму вы гэтыя грошы, якія трацілі на ўдзел у паездцы, хочаце вярнуць назад?
Пракурор: Прашу зьняць пытаньне. Заяўляць ці не заяўляць пазоў — гэта права пацярпелага, ён ня мусіць гэта тлумачыць.
Судзьдзя: Сутачныя былі выдзеленыя, гэта ўстаноўлена і ад меркаваньня пацярпелай гэта не залежыць. Пытаньне здымаецца.
Адвакат: Паведамлялі, што сутачных увогуле няма?
Машноўская: Такога не было.
Адвакат: Як паведамлялася, колькі бацькам уносіць грошай?
Машноўская: На занятках падыходзіла Алена Ўладзімераўна, казала — затрымайцеся.
Адвакат: Ці для ўсіх была сума аднолькавая?
Машноўская: Я ня ведаю, думаю, што для ўсіх аднолькавая.
Варламаў: Вы ведалі, што вам не павінны налічвацца грошы?
Машноўская: Раз не давалі, значыць, і не павінны былі.
Судзьдзя: Вы задумваліся ўвогуле, налічваецца вам нешта ці не?
Машноўская: Не задумвалася.
Варламаў: Калі вы даведваліся, што вам налічваюцца грошы, як, вы падумалі, я іх налічваў?
Машноўская: Я даведалася, калі нас выклікалі ў суд.
Пракурор: Сутачныя налічваюцца паводле дакладной запіскі, падпісанай Варламавым.
Варламаў: Пакажаце мне гэтую запіску! Пакуль вы мне яе не пакажаце, я ня буду сьцьвярджаць, што я яе падпісваў!
Варламаў: Калі вы атрымалі дакумэнт пра тое, што БДУ вам выдзеліў грошы? Сьледчыя вам паказвалі?
Машноўская: Сьледчыя не паказвалі, толькі казалі... Спонсары і міністэрства выдзялялі грошы.
Варламаў: Боку абвінавачаньня была дадзеная магчымасьць задаць гэтыя пытаньні больш за 10 разоў, а мне чамусьці гэтыя пытаньні не даюць задаць.
Судзьдзя: Гэтыя пытаньні ўжо задаваліся не адзін раз.
Варламаў: На вашую думку, гэтыя паездкі нанесьлі шкоду БДУ, краіне, вам асабіста?
Машноўская: Я задаволеная была паездкамі.
Варламаў: А БДУ там неяк прыніжалі?
Машноўская: Не.
14:50 Пацярпелая Балявашнікава. Яе дачка езьдзіла ў замежныя паездкі, навучалася на курсах мадэляў у школе мадэляў Сашы Варламава.
Курсы аплачваліся ў памеры 60–70 тысяч рублёў у месяц, дакумэнты пра аплаты яна не атрымлівала.
Пракурор: Вам падчас сьледзтва паказвалі фінансавыя дакумэнты, вы іх падпісвалі?
Балявашнікава: Не.
Пракурор: Вы ведалі, што на яе налічваюцца сутачныя?
Балявашнікава: Не.
Пракурор: Ёй была выдзеленая сума на сутачныя ў 213 эўра, гэта значная сума?
Балявашнікава: Не.
Адвакат: Вам сказалі, што сутачных на вашую дачку няма?
Балявашнікава: Не.
Адвакат: Прэтэнзіі ў вас ёсьць да Варламава?
Балявашнікава: Не.
Варламаў: Ці былі мерапрыемствы па «Млыне моды» ў Ліцэі БДУ, калі вашая дачка была на занятках?
Балявашнікава: Так, рэпэтыцыі, дэфіле, прымерка, усё было... Я нават сама прысутнічала.
Варламаў: Вы калі-небудзь перадавалі мне нейкія сумы грошай?
Балявашнікава: Не.
Варламаў: Вы калі-небудзь бачылі прадстаўнікоў БДУ?
Балявашнікава: Не.
Варламаў: Дзякуй.
Балявашнікава: І вам дзякуй. Мая дачка на мяжы згубіла пашпарт, і Аляксандар Леанідавіч ёй дапамог.
14:40 Пацярпелая Дубініна, прадпрымальніца. Удзельнічала ў фэстывалі «Млын моды» ў якасьці дызайнэра, езьдзіла ў замежныя паездкі.
Пракурор: Ці вы ведалі, што на вас выдзяляюцца сутачныя?
Дубініна: Не.
Пракурор: Вам прадстаўляліся фінансавыя дакумэнты, вы іх падпісвалі?
Дубініна: Не.
Пракурор: Грошы на рукі атрымлівалі?
Дубініна: Не.
Адвакат: Ці ёсьць у вас прэтэнзіі матэрыяльнага ці маральнага характару да Варламава?
Дубініна: Ані маральных, ані матэрыяльных прэтэнзіяў няма. Толькі ўдзячнасьць.
Адвакат: Як ацэньваеце вынік паездкі?
Дубініна: Самы вялікі вынік — я кантактавала з замежнай прэсай, я паглядзела сыстэму навучаньня ў школах.
Варламаў: Падчас падрыхтоўкі «Млына моды» дзе праходзіла праца?
Дубініна: Ліцэй БДУ.
Варламаў: Прадстаўнікоў Міністэрства адукацыі бачылі?
Дубініна: Як ні дзіўна, не.
Варламаў: А хто быў арганізатарам?
Дубініна: Фармальна ва ўсіх праграмках, каталёгах быў пазначаны БДУ, але вы былі арганізатарам.
Варламаў: Што можаце меркаваць пра наш удзел у гэтым?
Дубініна: Мы ні ў чым ня мелі патрэбы, думаю, што так. Уяўляю, колькі вашых намаганьняў там было.
Варламаў: Фінансавыя?..
Дубініна: Як бяз гэтага.
Варламаў: А пра што я гаварыў?
Дубініна: Даслоўна ня памятаю, але эмацыйны ваш стан: гэта мы, мы прывезьлі паказаць сябе, маючы на ўвазе нас усіх...
14:20 Пацярпелая (прозьвішча неразборліва), мастак-мадэльер, удзельнічала ў фэстывалях «Млын моды» як дызайнэр, езьдзіла ў замежныя паездкі.
Пракурор: Фінансавыя дакумэнты падпісвалі?
Пацярпелая: Здаецца, не.
Пракурор: Грошы на рукі атрымлівалі?
Пацярпелая: Не.
Пракурор: Сума 282 эўра была для вас значная?
Пацярпелая: Не.
Пракурор: Вы раней казалі, што вам нанесеная матэрыяльная шкода.
Пацярпелая: Мяркуючы па дакумэнтах, якія мне паказвалі, так, але я прэтэнзіяў ня маю.
Пракурор: Пасьля допыту сьледчага да вас нехта зьвяртаўся? З кімсьці абмяркоўвалі сытуацыю?
Пацярпелая: Не, ні з кім.
14:15 Паседжаньне аднавілася
13:00 Перапынак да 14:00
Пацярпелая Пянькоўская, мастак-мадэльер.
Адказвае на пытаньні пракурора: удзельнічала ў фэстывалі «Млын моды» як дызайнэр. Езьдзіла ў замежныя паездкі ў 2008 годзе ў Чэхію і Аўстрыю.
Пракурор: Каму перадавалі дакумэнты для афармленьня дакумэнтаў на паездку?
Пянькоўская: Запёкінай у Ліцэі БДУ. Калі я запаўняла блянкі, нам сказалі, што мы мусім радавацца, што едзем бясплатна. І я была вельмі рада.
Пракурор: Вы ведалі, што на вас выдзеленыя сутачныя?
Пянькоўская: Не.
Пракурор: Атрымлівалі грошы?
Пянькоўская: Не.
Пракурор: Ці вы бачылі, каб у аўтобус загружаліся беларускія прадукты, абсталяваньне?
Пянькоўская: Кранштэйны памятаю. Гук, сьвятло — дакладна ня памятаю.
Пракурор: На фуршэтах былі беларускія прадукты?
Пянькоўская: Цукеркі беларускія памятаю.
Пракурор: 213 эўра для вас значная сума?
Пянькоўская: Так.
Пракурор: Вы хочаце, каб вам гэтыя грошы вярнулі?
Пянькоўская: Калі яго прызнаюць вінаватым, то так. Я пісала заяву. Толькі таму, што ад нас схавалі, што мы маем атрымаць гэтыя грошы. Паездка была вялікім плюсам для нас. Мы вельмі ўдзячныя за тое, што мы езьдзілі.
Адвакат: Вы нешта ведаеце пра расходы арганізатараў, Варламава ў паездках за мяжой?
Пянькоўская: Не.
Адвакат: Вы ведаеце, чаму вам не паведамлялі пра сутачныя?
Пянькоўская: Не.
Адвакат: Вы гатовыя адмовіцца ад сутачных дзеля правядзеньня паказу?
Пянькоўская: Я гатовая, калі б нам пра гэта сказалі. Мы ўсе былі б гатовыя.
Адвакат: У вас былі прымеркі ў Ліцэі БДУ вашых калекцый?
Пянькоўская: У мяне не было, бо ў мяне была дыплёмная праца, я ў інстытуце праводзіла прымеркі.
Адвакат: Вы Варламава ўспрымалі як каго?
Пянькоўская: Кіраўніка і натхняльніка.
Адвакат: Мэта паездак у чым?
Пянькоўская: Абмен досьведам, каб паказаць усім краінам, што Беларусь ёсьць, што ёсьць мода.
Адвакат: Мэта паездкі была дасягнутая? Маеце прэтэнзіі да арганізацыі паказаў?
Пянькоўская: Так, усё было на найвышэйшым узроўні.
Варламаў: Ці мог я вам паведаміць пра сутачныя перад паездкай, калі грошы не былі выдзеленыя?
Пянькоўская: Значыць, не.
Варламаў: Я вас падмануў з сутачнымі, не паведаміўшы вам, не спытаўшы вашага дазволу, калі іх не было?
Пянькоўская: Тады папроку ня можа быць. Але калі ёсьць дакумэнты, дзе ёсьць наш подпіс...
Варламаў: Якім чыслом стаіць дакумэнт?
Пянькоўская: Я ня памятаю.
Варламаў: Я вашыя грошы атрымаў 24 сьнежня. Ці я мог у лістападзе пытацца вашага дазволу на выкарыстаньне сутачных, калі я ня ведаў нават, ці іх дадуць?
Пянькоўская: Не.
Варламаў: Кім я быў у паездцы: дызайнэрам? Супрацоўнікам рэктарату? Аўтарам праекту?
Пянькоўская: Аўтарам праекту.
Варламаў: Вы падчас мерапрыемстваў бачылі супрацоўнікаў БДУ?
Пянькоўская: Не.
Судзьдзя: Абвінавачаны, калі сутачныя вы атрымалі?
Варламаў: 24 сьнежня.
Судзьдзя: Вы паведамілі пацярпелым, што сутачныя атрыманыя?
Варламаў: Я ня памятаю, хто мусіў пра гэта паведаміць, ужо ніхто не працаваў, быў калядны адпачынак. Мне проста перадалі грошы, каб я раздаў пазыкі.
Судзьдзя: Вы паведамілі пацярпелым, што грошы атрыманыя?
Варламаў: Я атрымаў грошы, каб раздаць пазыкі за дзьве паездкі.
Судзьдзя: Вы на пытаньне суду можаце адказаць?
Варламаў: Гэтага не рабіў, па-мойму.
Пракурор: Вамі падпісаная дакладная запіска...
Варламаў: Я хачу бачыць гэты дакумэнт. Я хачу ўдакладніць, якім чынам быў падпісаны загад без наяўнасьці грошай. Калі ён быў падпісаны, а нам грошы ня выдалі, то як так атрымалася?!"
Судзьдзя: Пацярпелая, абвінавачаны кажа, што грошы ён атрымаў у сьнежні. Як вы лічыце, ён мусіў спытаць у вас дазволу?
Пянькоўская: Я лічу, што нам мусілі паведаміць, калі прыйшлі грошы.
Адвакат: Уведаўшы цяпер гэтую інфармацыю, вы лічыце, што Варламаў вас падмануў, не спытаўшы ў вас дазволу?
Пянькоўская: Па-мойму, не.
Адвакат: Калі паездка ўсё ж адбылася, хтосьці ж іх выдзеліў?
Пянькоўская: Так.
Адвакат: Варламаў мусіў у вас спытацца — ці мне знайсьці грошы, каб паездка адбылася?
Пянькоўская: Не.
Адвакат: Пазоў свой не мяняеце?
Пянькоўская: Не.
12:30 Пацярпелы Шчэцька, свабодны мастак
Высьвятляюцца абставіны паездкі Прага — Вена, 2007 год.
Пракурор: Ці вы падпісвалі дакумэнты пра грошы?
Шчэцька: Так, у другую паездку.
Пракурор: За што вы падпісваліся?
Шчэцька: Ня памятаю.
Пракурор: Грошы на рукі атрымлівалі?
Шчэцька: Не.
Пракурор: Сума ў 213 эўра і 1 157 тысяч беларускіх рублёў значная для вас?
Шчэцька: Не.
Пракурор: Вы хацелі б, каб вам гэтую суму вярнулі?
Шчэцька: Не.
Адвакат: Вам нешта вядома пра расходы Варламава ці арганізатараў за межамі?
Шчэцька: Нічога.
Адвакат: Ці ўсе ўмовы для паказаў былі забясьпечаныя?
Шчэцька: Так.
Адвакат: Ці вам паведамлялася, што сутачных на вас не выдзяляюць?
Шчэцька: Не паведамлялася.
Адвакат: Вам вядома, чаму вам не выдавалі тыя грошы, за якія вы расьпісаліся?
Шчэцька: Не.
Адвакат: Вы асабіста гатовыя адмовіцца ад сутачных дзеля правядзеньня паказаў?
Шчэцька: Гатовы.
Варламаў: Вы прадстаўнікоў БДУ бачылі калі-небудзь на мерапрыемствах?
Шчэцька: Не.
Варламаў: Да паездкі ў Аўстрыю ў 2008 годзе грошы не былі выдзеленыя, а хто плаціў?
Шчэцька: Ня ведаю.
Варламаў: Маральная шкода БДУ, краіне, унівэрсытэту была нанесеная?
Шчэцька: Не.
Варламаў: Усе мелі паклоны?
Шчэцька: Так.
Варламаў: Мае калекцыі паказваліся?
Шчэцька: Ня памятаю.
12:20 Пацярпелая Кот удзельнічала ў фэстывалі «Млын моды» як дызайнэр з 2005 па 2010 год. Езьдзіла ў Аўстрыю — Чэхію ў 2008 годзе.
Пракурор: Ведаеце, хто нёс затраты па гэтай паездцы?
Кот: Я так разумею, што аргкамітэт «Млына». Я ведаю, што Варламаў туды ўваходзіў, а астатніх сяброў гэтага камітэту я ня ведаю.
Пракурор: Вам падчас сьледзтва паказвалі фінансавыя дакумэнты, вы іх падпісвалі?
Кот: Я іх не падпісвала.
Пракурор: Ці ўсё было правільна ў гэтых дакумэнтах?
Кот: Я ня памятаю.
Пракурор: Вашай рукой напісаныя прозьвішча, ініцыялы, сума?
Кот: Не.
Пракурор: Вы ведалі, што вам выдзеленыя сутачныя?
Кот: Не.
Пракурор: Калі абвінавачанага прызнаюць вінаватым, вы хацелі б, каб суму 213 эўра зь яго спагналі на вашую карысьць?
Кот: Я пісала заяву. Я ад заявы не адмаўляюся.
Адвакат: Што вам сьледчы патлумачыў? Вы казалі, што вам сьледчы сказаў: хочаце вы, ня хочаце, грошы ў Варламава канфіскуюць?
Кот: Я не юрыст. Я ў сьледчага прасіла патлумачыць некаторыя артыкулы Крымінальнага кодэксу, ён мне трохі патлумачыў.
Адвакат: Менавіта пасьля таго, як сьледчы вам патлумачыў заканадаўства, вы вырашылі падаць пазоў?
Кот: Так.
Адвакат: Вы ведаеце што-небудзь пра расходы Варламава ці іншых арганізатараў у замежных паездках?
Кот: Канкрэтна я ня бачыла, каб ён некаму грошы аддаваў. Але магу меркаваць, што расходаў было шмат. Мне было дзіўна, што ніякіх дадатковых выдаткаў для мяне не было. Думаю, што гэта былі затраты арганізатараў ці прымаючага боку.
Адвакат: Адкуль вы робіце такія высновы?
Кот: Дакладна ня ведаю. Досьвед у мяне быў удзелу ў іншых конкурсах. Я трохі ўяўляю сабе, як яны могуць адрозьнівацца.
Адвакат: У паездках на іншыя конкурсы вы расходы несьлі нейкія?
Кот: Вядома. Мы плацілі за дарогу, складкі за ўдзел. Там усе траты па харчаваньні, транспарт, іншыя дробязі — мы ўсё самі плацілі.
Адвакат: Гэта былі вялікія выдаткі?
Кот: Адна была паездка ў Маскву. Адносна якасьці конкурсу былі выдаткі вялікія.
Адвакат: Для вас асабіста што важней — атрымаць грошы ці правесьці паказ?
Кот: Я б адмовілася ад сутачных адназначна, паказ важнейшы. Якасьць арганізацыі, самой паездкі была вельмі высокая.
Адвакат: Вы лічыце падманам інфармацыю пра тое, што грошы, якія вам належаліся, ішлі на арганізацыю паказаў?
Кот: Я не лічу падманам, і сябе я падманутай не лічу.
Варламаў: Вы ведалі, што перад паездкай вашай за мяжу ўвогуле не было выдзелена ніякіх грошай?
Кот: Я ня ведала. Памятаю, што абрадавалася, што яна ўвогуле адбылася.
Варламаў: А хто аплачваў?
Кот: Я ня ведаю.
Варламаў: А вы ведалі, што на атрыманьне віз увогуле няма грошай?
Кот: Не.
Варламаў: Вы бачылі калі-небудзь на мерапрыемствах супрацоўнікаў Міністэрства адукацыі?
Кот: Не, я аднойчы бачыла, як адзін з супрацоўнікаў ліцэю спрабаваў перашкодзіць прымерцы.
Варламаў: «Млын моды» перашкаджаў ліцэю?
Кот: Не магу сказаць, што «Млын». Жанчына прыйшла, казала: перашкаджаеце, ізноў вы прыйшлі.
Варламаў: Я чыноўнік ці творчы чалавек?
Кот: Канечне, творчы чалавек.
Варламаў: Я вас прыцясьняў, забараняў выходзіць на паклон?
Кот: Не, не было.
Пракурор: Вы падчас допыту сказалі фразу «Калі бясплатна дадуць сьвятло, то будзе паказ».
Кот: Я да прыкладу сказала, ніякіх фактаў такіх не было.
11:50 Пацярпелая Пад’ельская. Удзельнічала ў фэстывалях «Млын моды», праходзіла адборачныя туры. Адбор эскізаў рабіў Варламаў. Удзельнічала ў замежных паездках у 2008 і 2010 гадах.
Пракурор: Паездка ў 2008 годзе ў Нямеччыну — Бэльгію — ведаеце, за чый кошт адбывалася?
Пад’ельская: Не.
Пракурор: Вам падчас сьледзтва паказвалі дакумэнты, вы іх падпісвалі?
Пад’ельская: Адзін дакумэнт я падпісвала ў лютым 2010 году.
Пракурор: У лютым 2010 году хто вам даў дакумэнт на подпіс? За што вы падпісаліся?
Пад’ельская: Мяне гэта не цікавіла.
Пракурор: Вы ведалі, што вам належацца сутачныя?
Пад’ельская: Не.
Пракурор: Вам павінны былі выдаць 573 эўра і 1 282 тысяч рублёў, гэта значная сума?
Пад’ельская: Так.
Пракурор: Вы хочаце, каб вам іх кампэнсавалі?
Пад’ельская: Я пісала пазоў, але я хачу адмовіцца ад яго. Я спрабавала яго забраць, але гэта было немагчыма. Я адмаўляюся ад пазову.
Пракурор: Вы лічыце, што вам нанесеная шкода?
Пад’ельская: Не, не лічу.
Пракурор: А падчас сьледзтва чаму такія паказаньні давалі?
Пад’ельская: Я пабачыла дакумэнты, па сваім стане чамусьці так вырашыла.
Пракурор: З вамі нехта гаварыў пасьля допыту?
Адвакат: Я прашу зьняць гэтае пытаньне. Пацярпелая не абавязаная тлумачыць сваё рашэньне.
Судзьдзя пытаньне здымае.
Варламаў: Вы ведалі, што на паездкі ў Бэрлін — Брусэль, а таксама ў Аўстрыю — Чэхію зусім не было выдзелена грошай?
Пад’ельская: Не, я ня ведаю.
Варламаў: Вы ведаеце, хто аплаціў усё?
Пад’ельская: Не, я ня ведаю.
Варламаў: Як вы думаеце, нейкая шкода была нанесеная дзяржаве, іміджу БДУ?
Пад’ельская: Не.
Варламаў: Хто быў арганізатарам «Млына моды»?
Пад’ельская: Я лічу арганізатарам асабіста вас.
Пракурор: Вы ў Швэцыі нейкія на рукі грошы атрымлівалі?
Пад’ельская: Так, ад арганізатараў са швэдзкага боку.
Пракурор: Хто вам іх даў, якая сума, расьпісваліся вы за іх?
Пад’ельская: Суму дакладна не назаву, гэта быў арганізатар са швэдзкага боку.
Судзьдзя: Пры якіх абставінах вам выдалі грошы?
Пад’ельская: Быў арганізацыйны сход, калі мы прыехалі.
Судзьдзя: Вы ўспрымалі іх як сутачныя?
Пад’ельская: Так. Выдалі ўсім дызайнэрам.
Варламаў: Усе музэі і праезд у транспарце былі бясплатныя?
Пад’ельская: Так.
Судзьдзя: А за што тады грошы, калі ўсё было бясплатна?
Пад’ельская: Я кажу бясплатна, бо для мяне ўсё было забясьпечана.
Пракурор: Вам сказалі, што гэта грошы на харчаваньне?
Пад’ельская: На культурныя нейкія расходы.
11:20 Пацярпелая Макарава ўдзельнічала ў фэстывалі «Млын моды» як дызайнэр. Эскізы адбіраў Варламаў, адбывалася гэта ў Ліцэі БДУ. Двойчы была ў Швэцыі — у 2009, 2010 гадах.
Пракурор: Хто нясе затраты па паездцы, што вам было вядома?
Макарава: Не задавалася пытаньнем. Сказалі, што ўсе затраты за кошт арганізатараў
Пракурор: А другую паездку вам вядома, хто фінансаваў?
Макарава: Не.
Пракурор: Вам падчас сьледзтва паказвалі фінансавыя дакумэнты, вы іх падпісвалі?
Макарава: Так, адзін дакумэнт я падпісала.
Пракурор: У якіх абставінах?
Макарава: Сказалі, што шмат людзей і што гэтыя грошы — на арганізацыйныя мэты. Мы падпісалі і пагадзіліся, што гэтыя грошы на арганізацыйныя мэты.
Пракурор: За што вас прасілі падпісацца?
Макарава: Сказалі расьпісацца ў дакумэнтах у сувязі з тым, каб не было тлуму са зборам гэтых грошай ізноў, бо яны павінны быць патрачаныя на арганізацыйныя мэты.
Судзьдзя: За што былі гэтыя грошы?
Макарава: Нас пытаньне грошай не хвалявала.
Судзьдзя: Але суд цяпер гэта хвалюе.
Макарава: Я магу сказаць толькі, як я асабіста гэта ўспрымала. Я ня думала, адкуль гэтыя грошы, і цяпер не магу сказаць. Не задаваліся такім пытаньнем. Усё было забясьпечана, і мы былі ўдзячныя, што мы едзем у гэтую паездку.
Судзьдзя: Вы ўспрымалі, што гэта вашыя грошы?
Макарава: Не.
Судзьдзя: А чаму вы тады расьпісваліся?
Макарава: Грошы лічацца вашымі, калі вы атрымалі іх на рукі.
Судзьдзя: Пра што вы ставіце подпіс?
Макарава: Калі тлум з валізкамі, аўтобусамі, і вам кажуць — падпішыцеся, то ўсё робіцца хутка.
Пракурор: Вы маеце на ўвазе, што вы расьпісваліся за грошы, якія вам выдзеленыя на праезд, каб цэнтралізавана іх трацілі, ці за тое, каб вашыя сутачныя былі патрачаныя?
Макарава: Пра сутачныя ўвогуле размова не ішла.
Пракурор: Вы хочаце, каб вам вярнулі суму сутачных?
Макарава: Гэта філязофскае пытаньне. Калі яго прызнаюць вінаватым, то я хачу, каб гэтую суму вярнулі.
Адвакат: Вы пазоў заяўляеце пра вяртаньне 282 эўра?
Макарава: У выпадку прызнаньня вінаватым.
Адвакат: Вінаватым у чым?
Макарава: Вінаватым у тым, што грашовыя сродкі не былі выдадзеныя так, як таго патрабавалі дакумэнты.
Адвакат: Ці вам вядома пра выдаткі Варламава ці арганізатараў пры паказах за мяжой?
Макарава: Увогуле арганізацыя была на вельмі высокім узроўні, пра выдаткі мне невядома.
Адвакат: Асабіста для вас што было важней: атрымаць сутачныя ці правесьці паказ?
Макарава: Я ўспрымала гэтыя паездкі як падарунак, мы ні пра што не клапаціліся. Трэба было проста прыйсьці ў час да аўтобуса.
Адвакат: Мэта выезду за мяжу?
Макарава: Прадстаўленьне Беларусі, што ў Беларусі таксама ёсьць мода.
Адвакат: У гэтых паездках прадстаўляўся, прапагандаваўся непасрэдна сам Варламаў?
Макарава: Не, толькі прадстаўленьне Беларусі.
Адвакат: Я хачу вярнуцца да вашага пазову. Вы ведаеце ў частцы сутачных, у чым Варламаў абвінавачваецца?
Макарава: Толькі як мне на допыце распавялі, што прысвоіў гэтыя грошы.
Адвакат: Дык парушэньне парадку выдачы вам грошай — ці тое, што ён скраў вашыя грошы? У якім выпадку вы просіце яго вярнуць грошы?
Макарава: За парушэньне парадку выдачы грошай.
Пракурор спрабуе задаць пытаньне, ці пацярпелая ведала, што Запёкіна «ўвогуле працавала ў БДУ». Пасьля спрэчак з адвакатам пытаньне здымаецца.
Судзьдзя: Якая сума вашага пазову?
Макарава: Я ня ведаю.
Пракурор: Сума 282 эўра і сума ў рублях.
Судзьдзя: Гэтая сума?
Макарава: У выпадку, калі яго прызнаюць вінаватым, — так.
10:20 Пацярпелая Ўголка, дызайнэр, удзельнічала ў Млыне моды як дызайнэр, езьдзіла за мяжу.
Пракурор: Ці вы ведалі пра сутачныя?
Уголка: Не, ня ведала.
Пракурор: Хто аплочваў паездку?
Уголка: Меркавалася, што сродкі выдзяляла БДУ.
Пракурор: На рукі атрымлівалі грошы?
Уголка: Не.
Пракурор: Вам падчас сьледзтва паказвалі дакумэнты, вы ў іх падпісваліся?
Уголка: Не.
Пракурор: На 2009 год сума 272 эўра для вас была значная?
Уголка: Не.
Пракурор: Вы хацелі б кампэнсаваць гэтую суму?
Уголка: Я пісала, што я матэрыяльных прэтэнзій ня маю. Сьледзтва мяне падвяло да таго, што заканадаўча мае правы былі парушаныя, але сама я так не лічу. Пацярпелай сябе не лічу.
Адвакат: Мэта паездкі якая?
Уголка: Прапаганда беларускіх дызайнэраў, паказаць прымаючаму боку, што ў Беларусі ёсьць мода.
Адвакат: Ці была прапаганда самога Варламава падчас гэтых паездак?
Уголка: Я такога не заўважала.
Адвакат: На той момант, што для вас было важней: атрымаць грошы ці правесьці паказ?
Уголка: Адназначна правесьці паказ.
Адвакат: Вы гатовыя былі б адмовіцца, калі б вам прапанавалі аддаць сутачныя на паказ?
Уголка: Так.
Адвакат: Варламаву грошы ці дакумэнты перадавалі?
Уголка: Не.
Варламаў: Вы калі-небудзь бачылі прадстаўнікоў БДУ на Млыне ці ў паездках?
Уголка: Не, ня бачыла, каб яны прысутнічалі.
10:00 Працэс аднавіўся
Карспанадэнт Свабоды перадае з суду, што ў калідоры шмат людзей, у тым ліку ў масках.
Фармальна працэс над 10 чальцамі банды «Пасялковыя» праходзіць у Менскім гарадзкім судзе, але для яго выкарыстоўваюць залю ў Доме правасудзьдзя. «Пасялковых» вінавацяць у разбойных нападах, а таксама ў гвалтоўных дзеяньнях, чым і тлумачыцца закрытасьць працэсу.
Апошнія некалькі дзён суд у справе Варламава апытваў людзей, якія праходзяць як пацярпелыя.
Амаль усе яны адмовіліся, заявілі, што ня маюць фінансавых прэтэнзіяў да Варламава. Тыя, хто ўжо выступіў у судзе, таксама казалі, што сьледчыя ціснулі на іх у часе допытаў, каб давалі паказаньні супраць Варламава.
Саша Варламаў прызнаў сваю віну толькі ў нясплаце падаткаў.
У справе праходзяць 300 пацярпелых. На мінулых паседжаньнях суд заслухаў каля 20 зь іх. Амаль усе дапытаныя адмовіліся ад прэтэнзіяў да Варламава.
Былога кіраўніка фэстывалю «Млын моды» абвінавацілі, між іншага, у крадзяжы ў вялікім памеры праз злоўжываньне службовым становішчам.
Сьведкамі і пацярпелымі ў справе праходзяць 800 чалавек.
Варламаў быў арыштаваны ў траўні 2011 году і з таго часу ўтрымліваецца пад вартай.
Судзьдзя — Надзея Навіцкая
Адвакат — Павал Піваварчык
Адзін з пракурораў — Антон Загароўскі — той самы, які прадстаўляў бок абвінавачаньня ў працэсе над былым кандыдатам у прэзыдэнты Андрэем Саньнікавым.
Першы дзень: Саша Варламаў — на месцы Канавалава-Кавалёва
Другі дзень: Варламава перавялі з «залі сьмяротнікаў»
Дзень трэці: Скрыні шампанскага, «Белавескай», ікры і беларускага хлеба
Дзень чацьверты: Варламаў прызнаў сваю віну, што не сплаціў падаткі
Дзень пяты: Сьведкі кажуць пра ціск з боку сьледчых
Дзень шосты: Мадэлькі адмаўляюцца ад статусу пацярпелых
Дзень сёмы: Пацярпелыя становяцца на бок Варламава
Дзень восьмы: Сьлёзы ў судзе
16:00 Пацярпелая Бурак, цырульніца міжнароднай клясы, дырэктарка салёну «Дотык».
Высьвятляюцца акалічнасьці паездкі ў Швэцыю ў 2009 годзе. На пытаньне пра харчаваньне адказвае — «Было ані да абедаў, ані да вячэраў», «я пра харчаваньне не задумвалася».
Пра сутачныя Бурак ня ведае, дакумэнтаў пра атрыманьне грошай не падпісвала.
Пракурор: Вы хочаце, каб вам вярнулі суму 497 эўра і больш за 2 мільёны беларускіх рублёў?
Бурак: Не.
Пракурор: Вы лічыце, што вам была нанесеная шкода?
Бурак: Не.
Адвакат: За кошт якіх сродкаў былі паездкі?
Бурак: Ня ведаю.
Адвакат: Пра выдаткі арганізатараў за межамі ведаеце?
Бурак: Не.
Адвакат: Мэта паездак фэстывалю за мяжу?
Бурак: Гэта паказаць нашую краіну, гэта было самае важнае. Падыходзілі людзі, пыталіся, што за краіна, дзе знаходзіцца. І мы з гонарам тлумачылі, што гэта Беларусь.
Варламаў: Вы ведалі, што вам не павінны былі налічвацца ніякія грошы?
Бурак: Ніколі не задумвалася. Я ганаруся тым, што з вамі працавала.
Варламаў: Ці заўжды ў вас былі прэпараты?
Бурак: Вядома, усё было. Вы з сабою нам давалі ў паездку. Свайго я не выкарыстоўвала.
Варламаў: Як вы думаеце, хто вам налічваў сутачныя?
Бурак: Я фінансавымі пытаньнямі не цікавілася.
Варламаў: Якая роля БДУ ў «Млыне моды»?
Бурак: Я іх у твар ня ведаю. Мне іх ніхто не прадстаўляў.
15:50 Пацярпелая Тулуп, езьдзіла ў Швэцыю ў 2009-м годзе як мадэльер.
Пра налічэньне сутачных ня ведае. У дакумэнтах, якія прадстаўляліся ёй падчас сьледзтва, подпісаў сваіх не пазнала.
Пракурор: Сума 272 эўра для вас значная?
Тулуп: Магчыма.
Пракурор: Вы хочаце, каб вам яе вярнулі?
Тулуп: Не.
Пракурор: Вам была нанесеная матэрыяльная шкода?
Тулуп: Напэўна, так.
Адказвае на пытаньні адваката: першыя тры туры «Млына моды» праводзіліся ў памяшканьні Ліцэю БДУ, пра выдаткі арганізатараў у замежных паездках нічога ня ведае. Як мэту паездкі называе прадстаўленьне беларускіх дызайнэраў за мяжой. Вынік паездак ацэньвае як добры, «гэта абмен досьведам», можна «заявіць пра сябе». Умовы ў паездцы былі добрыя.
15:45 Пацярпелая Мароз, суправаджала дачку ў Швэцыю ў 2009 годзе.
Пракурор: Якую суму перадавалі на паездку?
Мароз: 300 эўра, гэта на праезд і пражываньне.
Пракурор: Ведалі, кім аплачваецца паездка?
Мароз: Не.
Пракурор: 564 эўра павінны былі выдзеліць вашай дачцэ і яшчэ 300 эўра вы ўнесьлі. Гэта значная сума для вас?
Мароз: Не магу сказаць, што вельмі.
Пракурор: Ці вы хочаце, каб вам гэтыя грошы вярнулі?
Мароз: Не. Паездка была таго вартая, я бы сама ў любым выпадку ня зьезьдзіла.
Пракурор: Падчас сьледзтва вы казалі, што вам нанесеная матэрыяльная шкода, падтрымліваеце?
Мароз: Не, я падумала, і не.
Пракурор: Шкода ёсьць, але прад’яўляць ня хочаце?
Мароз: Не хачу.
Адвакат: Ці вам вядома нешта пра выдаткі арганізатараў у замежных паездках?
Мароз: Не.
Варламаў: Як вы лічыце, па ўсіх дакумэнтах вам павінны былі налічвацца грошы?
Мароз: Я не задумвалася.
Варламаў: Калі яны налічваліся, то я гэтым займаўся ці нехта іншы?
Мароз: Дакладна ня вы. Я бачыла вас на прымерках, дэфіле...
Варламаў: Што вы ведаеце пра ўдзел БДУ ў «Млыне моды»?
Мароз: Я гэтых людзей ня ведаю.
Варламаў: Вы дапускаеце, што я мог ня ведаць пра налічэньне вам грошай?
Мароз: Я ня ведаю.
Варламаў: Мяне абвінавачваюць у тым, што я падарваў імідж БДУ, краіны.
Мароз: Я асабіста так не лічу. За 10 гадоў можна было раней гэта пабачыць.
15:25 Пацярпелая Машноўская, пэнсіянэрка. Унучка праходзіла навучаньне ў агенцтве Сашы Варламава, тры месяцы навучалася, аплачваліся ў суме каля 60 тысяч рублёў за месяц.
Дакумэнтаў не атрымлівалі, расьпісваліся ў ведамасьці.
Унучка ўдзельнічала ў некалькіх замежных паказах, Машноўская яе суправаджала.
Пракурор: На якіх умовах вы ехалі?
Машноўская: Унесьлі грошы, 270 эўра, Алене Ўладзімераўне. Гэта быў, калі не памыляюся, 2008 год.
Пракурор: Гэта за права паехаць ці кампэнсацыя выдаткаў?
Машноўская: Кампэнсацыя выдаткаў.
Пракурор: Вам нехта гэта сказаў ці вы самі так вырашылі?
Машноўская: Я сама так вырашыла.
Пракурор: На наступную паездку колькі грошай унесьлі?
Машноўская: 300 эўра.
Пракурор: Наступная паездка куды?
Машноўская: У Нямеччыну, была цалкам бясплатная паездка, для мяне таксама.
Пракурор: На паездку ў Літву — Швэцыю колькі грошай перадавалі?
Машноўская: 400 эўра.
Пракурор: Вы ведалі, што налічваюцца сутачныя?
Машноўская: Не.
Пракурор: Вам паказвалі падчас сьледзтва фінансавыя дакумэнты, вы іх падпісвалі?
Машноўская: Так.
Пракурор: А за што вы расьпісваліся?
Машноўская: Я так зразумела, што гэта за тыя грошы, якія мы ўносілі, а за што яшчэ?
Пракурор: Вам ня выдалі 497 эўра 1 760 тысяч рублёў сутачных і такая ж сума для вашай унучкі, і вы яшчэ ўнесьлі больш за 1300 эўра. Вы хацелі б, каб вам гэтыя грошы вярнулі?
Машноўская: Калі будзе даказана, што ён вінаваты, то, канечне, хацелася б.
Адвакат: Як вы думаеце, вам мусілі налічваць сутачныя?
Машноўская: Цяжка сказаць.
Адвакат: Вы ўдзельнік фэстывалю?
Машноўская: Як гэта?
Адвакат: Вы дызайнэр? Вы мадэль?
Машноўская: Не. Таму, калі я здавала грошы, я і лічыла, што я плачу за сваю паездку.
Адвакат: Чаму вы гэтыя грошы, якія трацілі на ўдзел у паездцы, хочаце вярнуць назад?
Пракурор: Прашу зьняць пытаньне. Заяўляць ці не заяўляць пазоў — гэта права пацярпелага, ён ня мусіць гэта тлумачыць.
Судзьдзя: Сутачныя былі выдзеленыя, гэта ўстаноўлена і ад меркаваньня пацярпелай гэта не залежыць. Пытаньне здымаецца.
Адвакат: Паведамлялі, што сутачных увогуле няма?
Машноўская: Такога не было.
Адвакат: Як паведамлялася, колькі бацькам уносіць грошай?
Машноўская: На занятках падыходзіла Алена Ўладзімераўна, казала — затрымайцеся.
Адвакат: Ці для ўсіх была сума аднолькавая?
Машноўская: Я ня ведаю, думаю, што для ўсіх аднолькавая.
Варламаў: Вы ведалі, што вам не павінны налічвацца грошы?
Машноўская: Раз не давалі, значыць, і не павінны былі.
Судзьдзя: Вы задумваліся ўвогуле, налічваецца вам нешта ці не?
Машноўская: Не задумвалася.
Варламаў: Калі вы даведваліся, што вам налічваюцца грошы, як, вы падумалі, я іх налічваў?
Машноўская: Я даведалася, калі нас выклікалі ў суд.
Пракурор: Сутачныя налічваюцца паводле дакладной запіскі, падпісанай Варламавым.
Варламаў: Пакажаце мне гэтую запіску! Пакуль вы мне яе не пакажаце, я ня буду сьцьвярджаць, што я яе падпісваў!
Варламаў: Калі вы атрымалі дакумэнт пра тое, што БДУ вам выдзеліў грошы? Сьледчыя вам паказвалі?
Боку абвінавачаньня была дадзеная магчымасьць задаць гэтыя пытаньні больш за 10 разоў, а мне чамусьці гэтыя пытаньні не даюць задаць
Машноўская: Сьледчыя не паказвалі, толькі казалі... Спонсары і міністэрства выдзялялі грошы.
Варламаў: Боку абвінавачаньня была дадзеная магчымасьць задаць гэтыя пытаньні больш за 10 разоў, а мне чамусьці гэтыя пытаньні не даюць задаць.
Судзьдзя: Гэтыя пытаньні ўжо задаваліся не адзін раз.
Варламаў: На вашую думку, гэтыя паездкі нанесьлі шкоду БДУ, краіне, вам асабіста?
Машноўская: Я задаволеная была паездкамі.
Варламаў: А БДУ там неяк прыніжалі?
Машноўская: Не.
14:50 Пацярпелая Балявашнікава. Яе дачка езьдзіла ў замежныя паездкі, навучалася на курсах мадэляў у школе мадэляў Сашы Варламава.
Курсы аплачваліся ў памеры 60–70 тысяч рублёў у месяц, дакумэнты пра аплаты яна не атрымлівала.
Пракурор: Вам падчас сьледзтва паказвалі фінансавыя дакумэнты, вы іх падпісвалі?
Балявашнікава: Не.
Пракурор: Вы ведалі, што на яе налічваюцца сутачныя?
Балявашнікава: Не.
Пракурор: Ёй была выдзеленая сума на сутачныя ў 213 эўра, гэта значная сума?
Балявашнікава: Не.
Адвакат: Вам сказалі, што сутачных на вашую дачку няма?
Балявашнікава: Не.
Адвакат: Прэтэнзіі ў вас ёсьць да Варламава?
Балявашнікава: Не.
Варламаў: Ці былі мерапрыемствы па «Млыне моды» ў Ліцэі БДУ, калі вашая дачка была на занятках?
Балявашнікава: Так, рэпэтыцыі, дэфіле, прымерка, усё было... Я нават сама прысутнічала.
Варламаў: Вы калі-небудзь перадавалі мне нейкія сумы грошай?
Балявашнікава: Не.
Варламаў: Вы калі-небудзь бачылі прадстаўнікоў БДУ?
Балявашнікава: Не.
Варламаў: Дзякуй.
Балявашнікава: І вам дзякуй. Мая дачка на мяжы згубіла пашпарт, і Аляксандар Леанідавіч ёй дапамог.
14:40 Пацярпелая Дубініна, прадпрымальніца. Удзельнічала ў фэстывалі «Млын моды» ў якасьці дызайнэра, езьдзіла ў замежныя паездкі.
Пракурор: Ці вы ведалі, што на вас выдзяляюцца сутачныя?
Дубініна: Не.
Пракурор: Вам прадстаўляліся фінансавыя дакумэнты, вы іх падпісвалі?
Дубініна: Не.
Пракурор: Грошы на рукі атрымлівалі?
Дубініна: Не.
Адвакат: Ці ёсьць у вас прэтэнзіі матэрыяльнага ці маральнага характару да Варламава?
Дубініна: Ані маральных, ані матэрыяльных прэтэнзіяў няма. Толькі ўдзячнасьць.
Адвакат: Як ацэньваеце вынік паездкі?
Дубініна: Самы вялікі вынік — я кантактавала з замежнай прэсай, я паглядзела сыстэму навучаньня ў школах.
Варламаў: Падчас падрыхтоўкі «Млына моды» дзе праходзіла праца?
Дубініна: Ліцэй БДУ.
Варламаў: Прадстаўнікоў Міністэрства адукацыі бачылі?
Дубініна: Як ні дзіўна, не.
Варламаў: А хто быў арганізатарам?
Дубініна: Фармальна ва ўсіх праграмках, каталёгах быў пазначаны БДУ, але вы былі арганізатарам.
Варламаў: Што можаце меркаваць пра наш удзел у гэтым?
Дубініна: Мы ні ў чым ня мелі патрэбы, думаю, што так. Уяўляю, колькі вашых намаганьняў там было.
Варламаў: Фінансавыя?..
Дубініна: Як бяз гэтага.
Варламаў: А пра што я гаварыў?
Дубініна: Даслоўна ня памятаю, але эмацыйны ваш стан: гэта мы, мы прывезьлі паказаць сябе, маючы на ўвазе нас усіх...
14:20 Пацярпелая (прозьвішча неразборліва), мастак-мадэльер, удзельнічала ў фэстывалях «Млын моды» як дызайнэр, езьдзіла ў замежныя паездкі.
Пракурор: Фінансавыя дакумэнты падпісвалі?
Пацярпелая: Здаецца, не.
Пракурор: Грошы на рукі атрымлівалі?
Пацярпелая: Не.
Пракурор: Сума 282 эўра была для вас значная?
Пацярпелая: Не.
Пракурор: Вы раней казалі, што вам нанесеная матэрыяльная шкода.
Пацярпелая: Мяркуючы па дакумэнтах, якія мне паказвалі, так, але я прэтэнзіяў ня маю.
Пракурор: Пасьля допыту сьледчага да вас нехта зьвяртаўся? З кімсьці абмяркоўвалі сытуацыю?
Пацярпелая: Не, ні з кім.
14:15 Паседжаньне аднавілася
13:00 Перапынак да 14:00
Пацярпелая Пянькоўская, мастак-мадэльер.
Адказвае на пытаньні пракурора: удзельнічала ў фэстывалі «Млын моды» як дызайнэр. Езьдзіла ў замежныя паездкі ў 2008 годзе ў Чэхію і Аўстрыю.
Пракурор: Каму перадавалі дакумэнты для афармленьня дакумэнтаў на паездку?
Пянькоўская: Запёкінай у Ліцэі БДУ. Калі я запаўняла блянкі, нам сказалі, што мы мусім радавацца, што едзем бясплатна. І я была вельмі рада.
Пракурор: Вы ведалі, што на вас выдзеленыя сутачныя?
Пянькоўская: Не.
Пракурор: Атрымлівалі грошы?
Пянькоўская: Не.
Пракурор: Ці вы бачылі, каб у аўтобус загружаліся беларускія прадукты, абсталяваньне?
Пянькоўская: Кранштэйны памятаю. Гук, сьвятло — дакладна ня памятаю.
Пракурор: На фуршэтах былі беларускія прадукты?
Пянькоўская: Цукеркі беларускія памятаю.
Пракурор: 213 эўра для вас значная сума?
Пянькоўская: Так.
Пракурор: Вы хочаце, каб вам гэтыя грошы вярнулі? Пянькоўская: Калі яго прызнаюць вінаватым, то так.
Пракурор: Вы хочаце, каб вам гэтыя грошы вярнулі?
Пянькоўская: Калі яго прызнаюць вінаватым, то так. Я пісала заяву. Толькі таму, што ад нас схавалі, што мы маем атрымаць гэтыя грошы. Паездка была вялікім плюсам для нас. Мы вельмі ўдзячныя за тое, што мы езьдзілі.
Адвакат: Вы нешта ведаеце пра расходы арганізатараў, Варламава ў паездках за мяжой?
Пянькоўская: Не.
Адвакат: Вы ведаеце, чаму вам не паведамлялі пра сутачныя?
Пянькоўская: Не.
Адвакат: Вы гатовыя адмовіцца ад сутачных дзеля правядзеньня паказу?
Пянькоўская: Я гатовая, калі б нам пра гэта сказалі. Мы ўсе былі б гатовыя.
Адвакат: У вас былі прымеркі ў Ліцэі БДУ вашых калекцый?
Пянькоўская: У мяне не было, бо ў мяне была дыплёмная праца, я ў інстытуце праводзіла прымеркі.
Адвакат: Вы Варламава ўспрымалі як каго?
Пянькоўская: Кіраўніка і натхняльніка.
Адвакат: Мэта паездак у чым?
Пянькоўская: Абмен досьведам, каб паказаць усім краінам, што Беларусь ёсьць, што ёсьць мода.
Адвакат: Мэта паездкі была дасягнутая? Маеце прэтэнзіі да арганізацыі паказаў?
Пянькоўская: Так, усё было на найвышэйшым узроўні.
Варламаў: Ці мог я вам паведаміць пра сутачныя перад паездкай, калі грошы не былі выдзеленыя?
Пянькоўская: Значыць, не.
Варламаў: Я вас падмануў з сутачнымі, не паведаміўшы вам, не спытаўшы вашага дазволу, калі іх не было?
Пянькоўская: Тады папроку ня можа быць. Але калі ёсьць дакумэнты, дзе ёсьць наш подпіс...
Варламаў: Якім чыслом стаіць дакумэнт?
Пянькоўская: Я ня памятаю.
Варламаў: Я вашыя грошы атрымаў 24 сьнежня. Ці я мог у лістападзе пытацца вашага дазволу на выкарыстаньне сутачных, калі я ня ведаў нават, ці іх дадуць?
Пянькоўская: Не.
Варламаў: Кім я быў у паездцы: дызайнэрам? Супрацоўнікам рэктарату? Аўтарам праекту?
Пянькоўская: Аўтарам праекту.
Варламаў: Вы падчас мерапрыемстваў бачылі супрацоўнікаў БДУ?
Пянькоўская: Не.
Судзьдзя: Абвінавачаны, калі сутачныя вы атрымалі?
Варламаў: 24 сьнежня.
Судзьдзя: Вы паведамілі пацярпелым, што сутачныя атрыманыя?
Варламаў: Я ня памятаю, хто мусіў пра гэта паведаміць, ужо ніхто не працаваў, быў калядны адпачынак. Мне проста перадалі грошы, каб я раздаў пазыкі.
Судзьдзя: Вы паведамілі пацярпелым, што грошы атрыманыя?
Варламаў: Я атрымаў грошы, каб раздаць пазыкі за дзьве паездкі.
Судзьдзя: Вы на пытаньне суду можаце адказаць?
Варламаў: Гэтага не рабіў, па-мойму.
Пракурор: Вамі падпісаная дакладная запіска...
Варламаў: Я хачу бачыць гэты дакумэнт. Я хачу ўдакладніць, якім чынам быў падпісаны загад без наяўнасьці грошай. Калі ён быў падпісаны, а нам грошы ня выдалі, то як так атрымалася?!"
Судзьдзя: Пацярпелая, абвінавачаны кажа, што грошы ён атрымаў у сьнежні. Як вы лічыце, ён мусіў спытаць у вас дазволу?
Пянькоўская: Я лічу, што нам мусілі паведаміць, калі прыйшлі грошы.
Адвакат: Уведаўшы цяпер гэтую інфармацыю, вы лічыце, што Варламаў вас падмануў, не спытаўшы ў вас дазволу?
Пянькоўская: Па-мойму, не.
Адвакат: Калі паездка ўсё ж адбылася, хтосьці ж іх выдзеліў?
Пянькоўская: Так.
Адвакат: Варламаў мусіў у вас спытацца — ці мне знайсьці грошы, каб паездка адбылася?
Пянькоўская: Не.
Адвакат: Пазоў свой не мяняеце?
Пянькоўская: Не.
12:30 Пацярпелы Шчэцька, свабодны мастак
Высьвятляюцца абставіны паездкі Прага — Вена, 2007 год.
Пракурор: Ці вы падпісвалі дакумэнты пра грошы?
Шчэцька: Так, у другую паездку.
Пракурор: За што вы падпісваліся?
Шчэцька: Ня памятаю.
Пракурор: Грошы на рукі атрымлівалі?
Шчэцька: Не.
Пракурор: Сума ў 213 эўра і 1 157 тысяч беларускіх рублёў значная для вас?
Шчэцька: Не.
Пракурор: Вы хацелі б, каб вам гэтую суму вярнулі?
Шчэцька: Не.
Адвакат: Вам нешта вядома пра расходы Варламава ці арганізатараў за межамі?
Шчэцька: Нічога.
Адвакат: Ці ўсе ўмовы для паказаў былі забясьпечаныя?
Шчэцька: Так.
Адвакат: Ці вам паведамлялася, што сутачных на вас не выдзяляюць?
Шчэцька: Не паведамлялася.
Адвакат: Вам вядома, чаму вам не выдавалі тыя грошы, за якія вы расьпісаліся?
Шчэцька: Не.
Адвакат: Вы асабіста гатовыя адмовіцца ад сутачных дзеля правядзеньня паказаў?
Шчэцька: Гатовы.
Варламаў: Вы прадстаўнікоў БДУ бачылі калі-небудзь на мерапрыемствах?
Шчэцька: Не.
Варламаў: Да паездкі ў Аўстрыю ў 2008 годзе грошы не былі выдзеленыя, а хто плаціў?
Шчэцька: Ня ведаю.
Варламаў: Маральная шкода БДУ, краіне, унівэрсытэту была нанесеная?
Шчэцька: Не.
Варламаў: Усе мелі паклоны?
Шчэцька: Так.
Варламаў: Мае калекцыі паказваліся?
Шчэцька: Ня памятаю.
12:20 Пацярпелая Кот удзельнічала ў фэстывалі «Млын моды» як дызайнэр з 2005 па 2010 год. Езьдзіла ў Аўстрыю — Чэхію ў 2008 годзе.
Пракурор: Ведаеце, хто нёс затраты па гэтай паездцы?
Кот: Я так разумею, што аргкамітэт «Млына». Я ведаю, што Варламаў туды ўваходзіў, а астатніх сяброў гэтага камітэту я ня ведаю.
Пракурор: Вам падчас сьледзтва паказвалі фінансавыя дакумэнты, вы іх падпісвалі?
Кот: Я іх не падпісвала.
Пракурор: Ці ўсё было правільна ў гэтых дакумэнтах?
Кот: Я ня памятаю.
Пракурор: Вашай рукой напісаныя прозьвішча, ініцыялы, сума?
Кот: Не.
Пракурор: Вы ведалі, што вам выдзеленыя сутачныя?
Кот: Не.
Пракурор: Калі абвінавачанага прызнаюць вінаватым, вы хацелі б, каб суму 213 эўра зь яго спагналі на вашую карысьць?
Кот: Я пісала заяву. Я ад заявы не адмаўляюся.
Адвакат: Што вам сьледчы патлумачыў? Вы казалі, што вам сьледчы сказаў: хочаце вы, ня хочаце, грошы ў Варламава канфіскуюць?
Кот: Я не юрыст. Я ў сьледчага прасіла патлумачыць некаторыя артыкулы Крымінальнага кодэксу, ён мне трохі патлумачыў.
Адвакат: Менавіта пасьля таго, як сьледчы вам патлумачыў заканадаўства, вы вырашылі падаць пазоў?
Кот: Так.
Адвакат: Вы ведаеце што-небудзь пра расходы Варламава ці іншых арганізатараў у замежных паездках?
Кот: Канкрэтна я ня бачыла, каб ён некаму грошы аддаваў. Але магу меркаваць, што расходаў было шмат. Мне было дзіўна, што ніякіх дадатковых выдаткаў для мяне не было. Думаю, што гэта былі затраты арганізатараў ці прымаючага боку.
Адвакат: Адкуль вы робіце такія высновы?
Кот: Дакладна ня ведаю. Досьвед у мяне быў удзелу ў іншых конкурсах. Я трохі ўяўляю сабе, як яны могуць адрозьнівацца.
Адвакат: У паездках на іншыя конкурсы вы расходы несьлі нейкія?
Кот: Вядома. Мы плацілі за дарогу, складкі за ўдзел. Там усе траты па харчаваньні, транспарт, іншыя дробязі — мы ўсё самі плацілі.
Адвакат: Гэта былі вялікія выдаткі?
Кот: Адна была паездка ў Маскву. Адносна якасьці конкурсу былі выдаткі вялікія.
Адвакат: Для вас асабіста што важней — атрымаць грошы ці правесьці паказ?
Кот: Я б адмовілася ад сутачных адназначна, паказ важнейшы. Якасьць арганізацыі, самой паездкі была вельмі высокая.
Адвакат: Вы лічыце падманам інфармацыю пра тое, што грошы, якія вам належаліся, ішлі на арганізацыю паказаў?
Кот: Я не лічу падманам, і сябе я падманутай не лічу.
Варламаў: Вы ведалі, што перад паездкай вашай за мяжу ўвогуле не было выдзелена ніякіх грошай?
Кот: Я ня ведала. Памятаю, што абрадавалася, што яна ўвогуле адбылася.
Варламаў: А хто аплачваў?
Кот: Я ня ведаю.
Варламаў: А вы ведалі, што на атрыманьне віз увогуле няма грошай?
Кот: Не.
Варламаў: Вы бачылі калі-небудзь на мерапрыемствах супрацоўнікаў Міністэрства адукацыі?
Кот: Не, я аднойчы бачыла, як адзін з супрацоўнікаў ліцэю спрабаваў перашкодзіць прымерцы.
Варламаў: «Млын моды» перашкаджаў ліцэю?
Кот: Не магу сказаць, што «Млын». Жанчына прыйшла, казала: перашкаджаеце, ізноў вы прыйшлі.
Варламаў: Я чыноўнік ці творчы чалавек?
Кот: Канечне, творчы чалавек.
Варламаў: Я вас прыцясьняў, забараняў выходзіць на паклон?
Кот: Не, не было.
Пракурор: Вы падчас допыту сказалі фразу «Калі бясплатна дадуць сьвятло, то будзе паказ».
Кот: Я да прыкладу сказала, ніякіх фактаў такіх не было.
11:50 Пацярпелая Пад’ельская. Удзельнічала ў фэстывалях «Млын моды», праходзіла адборачныя туры. Адбор эскізаў рабіў Варламаў. Удзельнічала ў замежных паездках у 2008 і 2010 гадах.
Пракурор: Паездка ў 2008 годзе ў Нямеччыну — Бэльгію — ведаеце, за чый кошт адбывалася?
Пад’ельская: Не.
Пракурор: Вам падчас сьледзтва паказвалі дакумэнты, вы іх падпісвалі?
Пад’ельская: Адзін дакумэнт я падпісвала ў лютым 2010 году.
Пракурор: У лютым 2010 году хто вам даў дакумэнт на подпіс? За што вы падпісаліся?
Пад’ельская: Мяне гэта не цікавіла.
Пракурор: Вы ведалі, што вам належацца сутачныя?
Пад’ельская: Не.
Пракурор: Вам павінны былі выдаць 573 эўра і 1 282 тысяч рублёў, гэта значная сума?
Пад’ельская: Так.
Пракурор: Вы хочаце, каб вам іх кампэнсавалі?
Я пісала пазоў, але я хачу адмовіцца ад яго
Пад’ельская: Я пісала пазоў, але я хачу адмовіцца ад яго. Я спрабавала яго забраць, але гэта было немагчыма. Я адмаўляюся ад пазову.
Пракурор: Вы лічыце, што вам нанесеная шкода?
Пад’ельская: Не, не лічу.
Пракурор: А падчас сьледзтва чаму такія паказаньні давалі?
Пад’ельская: Я пабачыла дакумэнты, па сваім стане чамусьці так вырашыла.
Пракурор: З вамі нехта гаварыў пасьля допыту?
Адвакат: Я прашу зьняць гэтае пытаньне. Пацярпелая не абавязаная тлумачыць сваё рашэньне.
Судзьдзя пытаньне здымае.
Варламаў: Вы ведалі, што на паездкі ў Бэрлін — Брусэль, а таксама ў Аўстрыю — Чэхію зусім не было выдзелена грошай?
Пад’ельская: Не, я ня ведаю.
Варламаў: Вы ведаеце, хто аплаціў усё?
Пад’ельская: Не, я ня ведаю.
Варламаў: Як вы думаеце, нейкая шкода была нанесеная дзяржаве, іміджу БДУ?
Пад’ельская: Не.
Варламаў: Хто быў арганізатарам «Млына моды»?
Пад’ельская: Я лічу арганізатарам асабіста вас.
Пракурор: Вы ў Швэцыі нейкія на рукі грошы атрымлівалі?
Пад’ельская: Так, ад арганізатараў са швэдзкага боку.
Пракурор: Хто вам іх даў, якая сума, расьпісваліся вы за іх?
Пад’ельская: Суму дакладна не назаву, гэта быў арганізатар са швэдзкага боку.
Судзьдзя: Пры якіх абставінах вам выдалі грошы?
Пад’ельская: Быў арганізацыйны сход, калі мы прыехалі.
Судзьдзя: Вы ўспрымалі іх як сутачныя?
Пад’ельская: Так. Выдалі ўсім дызайнэрам.
Варламаў: Усе музэі і праезд у транспарце былі бясплатныя?
Пад’ельская: Так.
Судзьдзя: А за што тады грошы, калі ўсё было бясплатна?
Пад’ельская: Я кажу бясплатна, бо для мяне ўсё было забясьпечана.
Пракурор: Вам сказалі, што гэта грошы на харчаваньне?
Пад’ельская: На культурныя нейкія расходы.
11:20 Пацярпелая Макарава ўдзельнічала ў фэстывалі «Млын моды» як дызайнэр. Эскізы адбіраў Варламаў, адбывалася гэта ў Ліцэі БДУ. Двойчы была ў Швэцыі — у 2009, 2010 гадах.
Пракурор: Хто нясе затраты па паездцы, што вам было вядома?
Макарава: Не задавалася пытаньнем. Сказалі, што ўсе затраты за кошт арганізатараў
Пракурор: А другую паездку вам вядома, хто фінансаваў?
Макарава: Не.
Пракурор: Вам падчас сьледзтва паказвалі фінансавыя дакумэнты, вы іх падпісвалі?
Макарава: Так, адзін дакумэнт я падпісала.
Пракурор: У якіх абставінах?
Макарава: Сказалі, што шмат людзей і што гэтыя грошы — на арганізацыйныя мэты. Мы падпісалі і пагадзіліся, што гэтыя грошы на арганізацыйныя мэты.
Пракурор: За што вас прасілі падпісацца?
Макарава: Сказалі расьпісацца ў дакумэнтах у сувязі з тым, каб не было тлуму са зборам гэтых грошай ізноў, бо яны павінны быць патрачаныя на арганізацыйныя мэты.
Судзьдзя: За што былі гэтыя грошы?
Макарава: Нас пытаньне грошай не хвалявала.
Судзьдзя: Але суд цяпер гэта хвалюе.
Макарава: Я магу сказаць толькі, як я асабіста гэта ўспрымала. Я ня думала, адкуль гэтыя грошы, і цяпер не магу сказаць. Не задаваліся такім пытаньнем. Усё было забясьпечана, і мы былі ўдзячныя, што мы едзем у гэтую паездку.
Судзьдзя: Вы ўспрымалі, што гэта вашыя грошы?
Макарава: Не.
Судзьдзя: А чаму вы тады расьпісваліся?
Макарава: Грошы лічацца вашымі, калі вы атрымалі іх на рукі.
Судзьдзя: Пра што вы ставіце подпіс?
Макарава: Калі тлум з валізкамі, аўтобусамі, і вам кажуць — падпішыцеся, то ўсё робіцца хутка.
Пракурор: Вы маеце на ўвазе, што вы расьпісваліся за грошы, якія вам выдзеленыя на праезд, каб цэнтралізавана іх трацілі, ці за тое, каб вашыя сутачныя былі патрачаныя?
Макарава: Пра сутачныя ўвогуле размова не ішла.
Пракурор: Вы хочаце, каб вам вярнулі суму сутачных?
Макарава: Гэта філязофскае пытаньне. Калі яго прызнаюць вінаватым, то я хачу, каб гэтую суму вярнулі.
Адвакат: Вы пазоў заяўляеце пра вяртаньне 282 эўра?
Макарава: У выпадку прызнаньня вінаватым.
Адвакат: Вінаватым у чым?
Макарава: Вінаватым у тым, што грашовыя сродкі не былі выдадзеныя так, як таго патрабавалі дакумэнты.
Адвакат: Ці вам вядома пра выдаткі Варламава ці арганізатараў пры паказах за мяжой?
Макарава: Увогуле арганізацыя была на вельмі высокім узроўні, пра выдаткі мне невядома.
Адвакат: Асабіста для вас што было важней: атрымаць сутачныя ці правесьці паказ?
Я ўспрымала гэтыя паездкі як падарунак, мы ні пра што не клапаціліся
Макарава: Я ўспрымала гэтыя паездкі як падарунак, мы ні пра што не клапаціліся. Трэба было проста прыйсьці ў час да аўтобуса.
Адвакат: Мэта выезду за мяжу?
Макарава: Прадстаўленьне Беларусі, што ў Беларусі таксама ёсьць мода.
Адвакат: У гэтых паездках прадстаўляўся, прапагандаваўся непасрэдна сам Варламаў?
Макарава: Не, толькі прадстаўленьне Беларусі.
Адвакат: Я хачу вярнуцца да вашага пазову. Вы ведаеце ў частцы сутачных, у чым Варламаў абвінавачваецца?
Макарава: Толькі як мне на допыце распавялі, што прысвоіў гэтыя грошы.
Адвакат: Дык парушэньне парадку выдачы вам грошай — ці тое, што ён скраў вашыя грошы? У якім выпадку вы просіце яго вярнуць грошы?
Макарава: За парушэньне парадку выдачы грошай.
Пракурор спрабуе задаць пытаньне, ці пацярпелая ведала, што Запёкіна «ўвогуле працавала ў БДУ». Пасьля спрэчак з адвакатам пытаньне здымаецца.
Судзьдзя: Якая сума вашага пазову?
Макарава: Я ня ведаю.
Пракурор: Сума 282 эўра і сума ў рублях.
Судзьдзя: Гэтая сума?
Макарава: У выпадку, калі яго прызнаюць вінаватым, — так.
10:20 Пацярпелая Ўголка, дызайнэр, удзельнічала ў Млыне моды як дызайнэр, езьдзіла за мяжу.
Пракурор: Ці вы ведалі пра сутачныя?
Уголка: Не, ня ведала.
Пракурор: Хто аплочваў паездку?
Уголка: Меркавалася, што сродкі выдзяляла БДУ.
Пракурор: На рукі атрымлівалі грошы?
Уголка: Не.
Пракурор: Вам падчас сьледзтва паказвалі дакумэнты, вы ў іх падпісваліся?
Уголка: Не.
Пракурор: На 2009 год сума 272 эўра для вас была значная?
Уголка: Не.
Сьледзтва мяне падвяло да таго, што заканадаўча мае правы былі парушаныя, але сама я так не лічу
Пракурор: Вы хацелі б кампэнсаваць гэтую суму?
Уголка: Я пісала, што я матэрыяльных прэтэнзій ня маю. Сьледзтва мяне падвяло да таго, што заканадаўча мае правы былі парушаныя, але сама я так не лічу. Пацярпелай сябе не лічу.
Адвакат: Мэта паездкі якая?
Уголка: Прапаганда беларускіх дызайнэраў, паказаць прымаючаму боку, што ў Беларусі ёсьць мода.
Адвакат: Ці была прапаганда самога Варламава падчас гэтых паездак?
Уголка: Я такога не заўважала.
Адвакат: На той момант, што для вас было важней: атрымаць грошы ці правесьці паказ?
Уголка: Адназначна правесьці паказ.
Адвакат: Вы гатовыя былі б адмовіцца, калі б вам прапанавалі аддаць сутачныя на паказ?
Уголка: Так.
Адвакат: Варламаву грошы ці дакумэнты перадавалі?
Уголка: Не.
Варламаў: Вы калі-небудзь бачылі прадстаўнікоў БДУ на Млыне ці ў паездках?
Уголка: Не, ня бачыла, каб яны прысутнічалі.
10:00 Працэс аднавіўся
Карспанадэнт Свабоды перадае з суду, што ў калідоры шмат людзей, у тым ліку ў масках.
Фармальна працэс над 10 чальцамі банды «Пасялковыя» праходзіць у Менскім гарадзкім судзе, але для яго выкарыстоўваюць залю ў Доме правасудзьдзя. «Пасялковых» вінавацяць у разбойных нападах, а таксама ў гвалтоўных дзеяньнях, чым і тлумачыцца закрытасьць працэсу.
Апошнія некалькі дзён суд у справе Варламава апытваў людзей, якія праходзяць як пацярпелыя.
Амаль усе яны адмовіліся, заявілі, што ня маюць фінансавых прэтэнзіяў да Варламава. Тыя, хто ўжо выступіў у судзе, таксама казалі, што сьледчыя ціснулі на іх у часе допытаў, каб давалі паказаньні супраць Варламава.
Саша Варламаў прызнаў сваю віну толькі ў нясплаце падаткаў.
У справе праходзяць 300 пацярпелых. На мінулых паседжаньнях суд заслухаў каля 20 зь іх. Амаль усе дапытаныя адмовіліся ад прэтэнзіяў да Варламава.
Былога кіраўніка фэстывалю «Млын моды» абвінавацілі, між іншага, у крадзяжы ў вялікім памеры праз злоўжываньне службовым становішчам.
Сьведкамі і пацярпелымі ў справе праходзяць 800 чалавек.
Варламаў быў арыштаваны ў траўні 2011 году і з таго часу ўтрымліваецца пад вартай.
Судзьдзя — Надзея Навіцкая
Адвакат — Павал Піваварчык
Адзін з пракурораў — Антон Загароўскі — той самы, які прадстаўляў бок абвінавачаньня ў працэсе над былым кандыдатам у прэзыдэнты Андрэем Саньнікавым.
Першы дзень: Саша Варламаў — на месцы Канавалава-Кавалёва
Другі дзень: Варламава перавялі з «залі сьмяротнікаў»
Дзень трэці: Скрыні шампанскага, «Белавескай», ікры і беларускага хлеба
Дзень чацьверты: Варламаў прызнаў сваю віну, што не сплаціў падаткі
Дзень пяты: Сьведкі кажуць пра ціск з боку сьледчых
Дзень шосты: Мадэлькі адмаўляюцца ад статусу пацярпелых
Дзень сёмы: Пацярпелыя становяцца на бок Варламава
Дзень восьмы: Сьлёзы ў судзе
