Сокинони дараи Яғноб, як гӯшаи дуруфтодаи Тоҷикистон, аз ояндаи забони худ нигаронанд, ки ба гуфтаашон дар вартаи нобудӣ қарор дорад. Забони яғнобӣ аз гӯишҳои қадимии суғдӣ аст ва ҳоло тақрибан 10-12 ҳазор кас дар Тоҷикистон бо он гап мезананд.
Мирзо Шукурзода, нависанда, шоир ва пажуҳишгари шинохтаи тоҷик дар синни 75-солагӣ дар шаҳри Хуҷанд даргузашт.
Дар шаҳри Бухоро як осорхона ва театри нодири лӯхтакҳои миллӣ зери хатари аз байн рафтан аст.
Искандари Хатлонӣ, шоир ва рӯзноманигори номвари тоҷик, 24 сол пеш, дар 46-солагӣ дар Маскав кушта шуд. Асрори марги ӯ ба мисли зиндагии пуршебу фарозаш то имрӯз нақши ҷонсӯзе барои хонавода, ёру дӯст ва ҳаводорони осораш гузошта.
Баъзе аз пайкарасозон дар Тоҷикистон мегӯянд, касби онҳо, ки замоне бо як орзуву умед интихоб карда буданд, ҳоло аз таваҷҷуҳ дур монда, ба шуғли камдаромаду “мурда” табдил ёфтааст.
Радиои Озодӣ силсилаи нигоштаҳои таърихнигори тоҷик Камолуддин Абдуллоевро дар китобе гирд овард ва онро моҳи сентябри имсол дар шаҳри Прага чоп кард.
Акбари Турсон, номи ошно на танҳо дар Тоҷикистон, балки дар доираҳои илмӣ ва фикрии дунё аст. Дар оғози даргириҳои сиёсӣ ва ҷанги шаҳрвандӣ масъулияти раёсати Пажӯҳишгоҳи шарқшиносӣ ва мероси хатии Академияи илмҳоро ба дӯш дошт. Дертар ба Амрико рафт ва 17 сол дар он ҷо буд.
"Ту дон, ки хоҳ район аст, хоҳ вилоят ё ҷумҳурӣ, ҳокими асосӣ котиби дуюм ҳисоб меёбад. Ҳамаи дигаргуниҳо, шикасту рехт, ки дар ҷумҳурӣ ба вуқуъ меоянд, котиби дуюм бо роҳу каналҳои махсус ба Маскав мерасонад, қоида чунин аст."
Ҳар сол 22-юми сентябр дар Тоҷикистон рӯзи гиромидошти Рӯдакӣ “Одамушшуаро” ё бунёдгузори шеъри форсӣ, таҷлил мешавад. Аммо маҳфили бахшида ба нақши Рӯдакӣ дар адабиёту таърихи форсизабонон рӯзи бистуми сентябр дар Душанбе бо шумори андаке аз шоирону фарҳангиён баргузор шуд.
Барзу Абдураззоқов, коргардони маъруф ва яке аз намояндагони шинохтаи театри тоҷик дар хориҷа, 65-сола шуд. Ин коргардон барои ошкорбаёниаш ва бахусус пас аз манъи намоишномаи "Девонагӣ. Соли 93" дигар дар саҳнаҳои театрҳои Тоҷикистон кор карда наметавонад. Солҳои охир дар Қазоқистон аст.
“Гулрухсор омаду олам дигар шуд”. Ин таъбирро оҳангсози пуровозаи тоҷик Толиб Шаҳидӣ дар маҳфили рӯнамоии китоби нави Гулрухсор ба кор бурд. Ӯ суруди падарашро тағйир дод, ки гуфта буд: “Муҳаббат омаду олам дигар шуд”.
Дар Муғулистон пайкараи азиме вуҷуд дорад, ки мардуми он кишвар саъй мекунанд, дар тӯли зиндагии худ камаш як бор онро бубинанд.
Ёфтҳои бештар
