Чаро дар рӯзи овозаҳои коронавирус Раҳмон бо писараш ба боғҳо рафт ва шаб шабакаҳои ТВ мулоқоти ӯро бо низомиён нишон доданд?
Ҳамон тавре интизор мерафт, дар қатори 24 нафари дигар аз вилоятҳо аз Душанбе писари Президенти Тоҷикистон бо аксарияти овозҳо узвият ба қабати болоии парлумонро соҳиб шуд.
Дар Душанбе мунтазиранд, ки Эмомалӣ Раҳмон пас аз сафари шашрӯза аз шимоли кишвар бармегардад ва масъалаи коронавирус баъдан ҷиддӣ пайгирӣ хоҳад шуд.
Саволи беҷавоби президент Раҳмон: "Чӣ бояд кард, то насли нав ба илм рӯ биёрад?" посух дорад.
Вакилони "навтаъин" мегӯянд, агар онҳо ҳукуматро танқид кунанд, ҷомеа инро ҳамчун беэҳтиромӣ қабул мекунад.
Ба ҷойи онки аз ман, ки ба пойи худам омада будам, ташхис гиранд, духтурон бо шунидани номи коронавирус аз ман мегурехтанд. Касе ҳозир набуд, ки санҷад оё дар вуҷуди ман ин бемории хатарнок ҳаст ё не.
Аслан соли 2008 ҳам Путин ҳеч куҷо нарафта буд. Танҳо барои чаҳор сол курсии президентиро ба Медведев ба орият супурд. Аммо ба сарвазир аз президент дида, ваколати бештар дод.
Дар Узбекистон ба корҳое, ки президент Шавкат Мирзиёев анҷом медиҳад, нигоҳи гуногун доранд. Бархе мегӯянд, нағз сар кард, аммо зуд пеш нарафт.
Ҳадафи суол танҳо як чиз буд: муайян кардани он ки нашрияҳои имрӯза то куҷо аз хонандаи худ вобастаанд, ё умуман вобаста ҳастанд?
Ёфтҳои бештар
