Бархе аз сокинон дар Душанбе ба Радиои Озодӣ шикоят карданд, ки чанд ҳафтаи ахир онҳоро барои доштани риш ва ҳиҷоб бозпурсӣ мекунанд.
Дар ҳоле ки нигарониҳо аз афзоиши пайвастани ҷавонон ба гурӯҳҳои ифротӣ бештар садо медиҳад, худи ҷавонон сабабу омилҳои ин равандро гуногун арзёбӣ мекунанд.
Маъмурони амниятии Тоҷикистон зиёда аз 30 сокини ҷамоати Язгуломи ноҳияи Ванҷро дастгир карда, аммо ҳеч шарҳе надодаанд.
Аз 8 ҳазор то 65 ҳазор сомонӣ. Ҷарима барои "овардан, фурӯш, тарғиб ва пӯшидани либоси ба фарҳанги миллӣ бегона дар ҷойҳои ҷамъиятӣ". Инро моддаи 18-и тарҳи нави қонун "Дар бораи танзими ҷашну маросим" пешбинӣ мекунад. Тарҳро вакилони порлумон рӯзи ҳаштуми май пазируфтанд. Вокунишҳо яксон нест.
Як маҳбуси собиқ дар Хатлон барои худ коргоҳ сохтааст ва ба ҳамтақдиронаш, ки дар пайдо кардани ҷои кор мушкилӣ доранд, ёрӣ медиҳад.
Як комиссияи вижаи ҳукуматӣ барои ҳисоби зарари расида аз сел ба ноҳияи Нуробод рафтааст.
Вакилони порлумони Тоҷикистон дар як қонун калимаи “фарзанд”-ро ба вожаи “кӯдак” иваз ва “масъулияти падару модар”-ро аз номи қонун берун карданд.
Як таҳқиқи барномаи занони СММ, ки давоми як сол тул кашидааст, маълум кардааст, ки беш аз нисф ё 53 дар сади занони озордида дар Аврупо ва кишварҳои Осиёи Марказӣ, аз ҷумла дар Тоҷикистон, ба хушунат бо истифода аз фанновариҳои навин дучор шудаанд.
Ҳар сол айёми баҳор дар Тоҷикистон бо офатҳои табиӣ ҳамроҳ аст ва талафоти ҷонӣ, молӣ ва иқтисодии зиёде ба кишвар мерасонад. Ниҳодҳои давлатӣ аз чораҳои пешгирона сухан мегӯянд, аммо коршиносони мустақил онҳоро нокофӣ медонанд.
Дар ҳоле ки вокуниши мардум ба манъи “идгардак” дар Тоҷикистон яксон нест, дар Кумитаи дин ва Маҷлиси Намояндагон касе ҳозир нашуд сабабҳои ин тасмимро дар рӯ ба рӯйи дурбини Радиои Озодӣ шарҳ диҳад.
Муҳлати ҳабси ҳашт зодаи Тоҷикистон, ки ба ҳамлаи маргбор ба "Крокус Сити Ҳолл" дар Русия гумонзад ҳастанд, се моҳи дигар тамдид (дароз) шуд.
"Ҷинояткорӣ дар миёни муҳоҷирон ҷомеаи Русияро ба ташвиш овардааст. Қариб ҳар рӯз маҳдуд кардани вуруди муҳоҷирон дархост мешавад. Андешаҳое низ садо медиҳанд, ки муҳоҷирони корӣ ба мо даркор нестанд. Дар ин бора чӣ фикр доред?"
Ёфтҳои бештар
