Polovinom maja 1992. godine paravojne postrojbe i pripadnici tadašnje JNA u jednom dijelu Dervente uhapsili su više od stotinu civila, među njima i dvadesetdvogodišnjeg Vedada Porobića. Njegov otac Senahid je bio očevidac ubistva
Armana Džaferovića majka Zumreta posljednji je put vidjela 1. maja 1992. godine kad je iz Brčkog otišao slaviti 1. maj sa prijateljima u obližnje selo. Godinama kasnije u sudnici Haškog tribunala Ranko Češić priznaće da je ubio svog druga Armana
Milenko Milović nestao je 1992. godine na mostarskom ratištu. Iako nikada nije utvrđeno pod kojim je okolnostima nestao, pretpostavlja se da je bio zarobljen od strane snaga Armije BiH i HVO. Jedini svjedok je poginuo tokom rata tako da istinu o Milenkovoj sudbini nikada nije saznala
Ispred Skupštine Srbije je izveden antiratni performans kojim je obilježen čin rezeviste iz Valjeva koji je 1991. dovezao oklopni transporter i parkirao ga ispred tadašnje Skupštine SFRJ u znak protesta protiv rata. (Iva Martinović, 29. oktobar, 2010.)
Oni koji su se vratili u svoje prijeratne domove odakle su njihovi najmiliji odvedeni u nepoznato, danas se, uz strah, svakodnevno se susreću s osobama koje znaju gdje se nalaze posmrtni ostaci njihove rodbine
Prvi ratni pilot Armije, BiH nestao je 1. augusta 1994. godine kada je ukrajinski avion, u kom je bio kao kopilot,oboren u rejonu Plitvičkih jezera. Pogođen je projektilom oružanih jedinica tzv. SAO Krajine
Emir Čengić na početku rata imao je nepunih 13 godina kada je, tokom napada srpskih formacija na naselje Lozje u Goraždu, posljednji put vidio oca Aziza i braću Šefketa i Samira
Obitelji žrtava rata smatraju da čak i da je iza procesa identifikacije stala politika i da su tijela žrtava davno mogla biti pronađena. Sumnjaju i ne vjeruju, kažu s pravom, jer i proces pravde ide veoma sporo.
Bekir Ibrahimović nije imao ni punih 15 godina kada je jula 1995. godine iz sela Glogova kraj Bratunca krenuo put šuma kako bi pobjegao pred srpskim snagama koje su krenule put Srebrenice i okoline. Majka Ajša nikad ga od tada više nije vidjela
Protekle sedmice primopredaja je uprličena u Tuzli gdje je identifikacijski centar Podrinje sada u potpunosti u rukama Opštine Tuzla i Komemorativnog centra Tuzla. Porodice su skeptične, a predstavnici Instituta za nestale osobe BiH smatraju ovo najznačajnijim postedejtonskim trenutkom
1992. godine u Nevesinju na kućnom pragu Krsto Savić, bivši načelnik CJB Trebinje upucao je Redžepa Trebovića. Porodicu je maltretirtao sve dok Redžep nije iskrvario i na putu za bolnicu umro, a njegova supruga i danas traga za posmrtnim ostacima
Muža Hazima vidjela je posljednji put kad su ga srpske snage 1992. razdvojile od nje i njihove trogodišnje kćerke. Od tada mu se gubi svaki trag. Ista sudbina zadesila je i Sadetinog oca i brata. Ni njih nikad nije našla
Učitajte više sadržaja...
