سیف‌الاسلام خیبر، سخنگوی این وزارت، با نشر پیام صوتی در شبکهٔ ایکس، این گزارش را دور از واقعیت، غیرمسئولانه و سیاسی خوانده است.
او ادعا کرده است که زنان در افغانستان از حقوق شرعی و قانونی خود بهره‌مند بوده و از تضمین کامل عزت، عفت و امنیت داخلی برخوردار هستند.
سیف‌الاسلام خیبر افزوده است:
"وزارت امر به معروف، نهی از منکر و رسیدگی به شکایات امارت اسلامی، حفاظت از کرامت، عزت و حقوق مشروع زنان را مسئولیت دینی و ملی خود می‌داند و در این راستا طی چهار سال گذشته اقدامات مهمی انجام داده است.
در افغانستان هیچ وضعیتی که با تصاویر نادرست و تبلیغات سازمان ملل همخوانی داشته باشد، وجود ندارد
اما زنان و دختران افغان می‌گویند این ادعاها با واقعیت‌های زندگی روزمره‌شان فاصلهٔ بسیار دارد؛ زیرا برعلاوه این‌که همچنان از حق آموزش، کار و حضور آزادانه در جامعه محروم‌اند، محدودیت‌های رو‌ز‌افزون، زندگی را برایشان دشوارتر کرده است.
یکی از این دختران که نخواست نامش در گزارش ذکر شود، در گفت‌وگو با رادیو آزادی گفت که بدون محرم اجازهٔ سوارشدن به تاکسی را نیافته است:
"در ده افغانان بودم که رانندگان موتر را لت‌وکوب کرده بودند تا خانم‌های بدون محرم را انتقال ندهند.آن‌ها موترهایشان خالی بود، اما خانم‌های بدون محرم را نمی‌بردند. من هم با وجود داشتن حجاب کامل، چون مرد همراهم نبود، نتوانستم سوار شوم. از ساعت چهار تا شش و نیم همان‌جا ماندم، تا این‌که زنی همراه با شوهر و کودک خردسالش همسفرم شد و توانستم با آنان به خانه بروم."
دختر دیگری که او نیز نخواست نامش فاش شود، گفت این محدودیت‌ها باعث ایجاد ترس و ناامنی روانی شده است، به‌گونه‌ای که حتی جرئت بیرون‌شدن از خانه را ندارند:
"نباید فضای زندگی زنان آن‌قدر تنگ شود که حتی از سایهٔ خود بترسند، از همه‌کس و همه‌چیز هراس داشته باشند؛ چون ممکن است به بیماری‌های روانی دچار شوند و مشکلات خانوادگی پیدا کنند."
نباید بر زنان این‌قدر ظلم شود که از بیرون‌شدن از خانه بترسند و در خانه زندانی شوند
این در حالی است که بخش زنان سازمان ملل متحد (یو‌ان ومن) در گزارشی که به تاریخ ۷ اگست منتشر کرده، گفته است زنان و دختران افغان که به کشور بازگردانده شده‌اند، با فقر، ازدواج زیر سن، خشونت و محدودیت‌های گسترده روبه‌رو هستند.
این نهاد از جامعهٔ جهانی خواسته است تا برای حمایت از حقوق زنان و دختران افغانستان، اقدامات فوری انجام دهند.
طالبان با وجود ادعای تأمین حقوق زنان و دختران در چارچوب شریعت اسلامی، پس از بازگشت به قدرت در اگست ۲۰۲۱، آنان را از بنیادی‌ترین حقوق‌شان، از جمله آموزش بالاتر از صنف ششم تا پوهنتون و کار در بیشتر اداره‌های دولتی و غیردولتی محروم کرده و بر مشارکت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی‌شان نیز محدودیت وضع کرده‌اند.
افزون بر این، در قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان که در ماه اگست ۲۰۲۴ منتشر شد، پوشاندن کامل بدن زنان و بنابر متن این قانون، «به دلیل ترس از فتنه» پوشاندن چهرهٔ زنان الزامی اعلام شده است.
در این قانون حتی صدای زن نیز «عورت» شمرده شده و آمده است که زنان اجازه ندارند با صدای بلند آواز یا نعت بخوانند و حتی تلاوت قرآن کریم با صدای بلند نیز ممنوع است.
با این‌که این قانون و محدودیت‌های طالبان بر زنان با واکنش‌های گستردهٔ ملی و بین‌المللی روبه‌رو شده، اما آن‌ها تاکنون در مورد آن تجدیدنظر نکرده‌اند.
