استیفانی لوس، در سخنانی ویدیویی که روز جمعه ۸ اگست در صفحه ایکس (توییتر سابق) سازمان ملل متحد در جینوا منتشر شده، افزوده که این موارد شامل تأمین مسکن مناسب با حق مالکیت ، دسترسی به خدمات اولیه مانند آب و بهداشت و فراهم کردن فرصت های معیشت پایدار می شود.
رئیس UN-Habitat در افغانستان بر لزوم سرمایه گذاری دوامدار در جوامع میزبان تأکید کرده و از جامعه بین المللی خواست که با تأمین منابع مالی کافی و زمینه زندگی با عزت برای مردم افغانستان را فراهم کند.
او در بخش از سخنانش چنین گفته است:
ادغام مجدد تعداد زیادی از آوارگان یک بحران انسانی برای افراد است، اما به رویکردهای سیستماتیک، ساختاری و مبتنی بر مبانی محلی نیاز دارد
"افغانستان را فراموش نکنید، حتی اگر در حال جنگ نباشد، مردم افغانستان، به ویژه زنان و دختران را فراموش نکنید و لطفاً مطمئن شوید که حداقل بودجه کافی برای زندگی با عزت مردم وجود دارد."
استیفانی لوس افزوده که ۶۰ درصد از بازگشت کنندگان زیر ۱۸ سال سن دارند و بسیاری آنان فاقد پیوندهای اجتماعی در افغانستان اند و اگر به نیاز های آنان پاسخ داده نشود، نه تنها فرآیند ادغام صورت نمی گیرد، بلکه آنان با آغاز دشوار و پیچیده مواجه خواهند شد که می تواند به مکانیزم های مقابله ای منفی و تشدید بحران انسانی منجر شود.
در همین حال، شماری از خانواده های بازگشته از ایران و پاکستان می گویند که با گذشت چندین ماه از بازگشت شان به افغانستان، هنوز به مشکلاتی از جمله بیکاری، بی سرپناهی و کمبود مواد غذایی آنان رسیدگی نشده است.
حمید الله که حدود یک سال و شش ماه قبل از پاکستان به افغانستان برگشته درمورد به رادیو آزادی گفت :
"تا فعلا کاری پیدا نکرده ام به مشکلات زیاد گرفتار هستیم ، هر چیزی که داشتیم آنرا خوردیم، قرض کرده می رویم ،از روزی که از پاکستان برگشتیم تا حال بیکار هستم بخاطر همین که عاید ندارم فرزندان خود راهم مکتب نفرستادیم کارگری یک روز پیدا شود ده روز دیگر بیکار می مانیم."
یکی دیگر از افغان ها که اخیرا از ایران به ولایت فاریاب برگشته و نخواست نام اش را در گزارش بگیریم نیز شکایت مشابه دارد.
ما تا حال خانه نداریم به مواد خوراکی و خانه ضرورت داریم کار پیدا نمی شود
"اگر من خودم کار می کردم سر پناه برای نشستن و زندگی کردن نیست تا یک چند وقت پرده اولاد های ما شود"
هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) حدود سه هفته قبل گفت که بازگشت گسترده مهاجران، بازار کار افغانستان را تحت فشار بیشتر قرار داده و مشکلات اقتصادی مردم را تشدید کرده است.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد «یو ان اچ سی آر» در اعلامیه ای در ۶ اگست گفت که در سال جاری میلادی بیش از ۲.۱ میلیون افغان از جمله ۳۵۲ هزار نفر از پاکستان به افغانستان بازگشته اند یا مجبور به بازگشت شده اند.
از سوی هم سازمان بین المللی مهاجرت (IOM) گفته که از سپتمبر ۲۰۲۳ تاکنون، بیش از ۴ میلیون افغان از ایران و پاکستان به کشور بازگشته اند.
این سازمان در بیانیه ای بتاریخ ۷ اگست افزوده که روند بازگشت باید امن، داوطلبانه و با کرامت باشد و تاکید کرده که بدون همکاری منطقه ای و حمایت فوری بین المللی، این وضعیت می تواند وارد چرخه ای شود که به یک بحران بشری بسیار شدیدتر با پیامد های جدی برای افغانستان و دیگر کشور ها بی انجامد.
