افغانستان و ازبکستان توافق کردهاند که میزان تجارت دوجانبه میان دو کشور را در سال جاری به یک میلیارد دالر و در سه سال آینده به سه میلیارد دالر افزایش دهند. گزارشهای منتشر شده از وبسایت خبری کازانفورم قزاقستان نشان میدهد که این توافق در پایان سفر عبدالله آریپوف و هیئت همراه وی به کابل در روز دوشنبه به امضا رسید.
توافقنامه در حضور آریپوف و ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی رئیسالوزرای طالبان، امضا شد. گزارشها حاکی از آن است که میزان تجارت امسال میان دو کشور به بیش از ۴۶۰ میلیون دالر رسیده است.
نورالدین عزیزی، وزیر صنعت و تجارت حکومت طالبان، همچنین اعلام کرد که افغانستان در نظر دارد به توافقات همکاری ترانزیتی با ایران، پاکستان و کشورهای آسیای میانه دست یابد. عزیزی در پایان نمایشگاه تجارتی محصولات ازبکستان در کابل گفت که تفاهمنامههایی با کشورهای مختلف از جمله پاکستان و قزاقستان در حال امضا است و هدف نهایی ایجاد یک مرکز ترانزیت برای دسترسی به آبهای گرم از طریق بندر چابهار ایران است.
روابط تجارتی میان افغانستان و کشورهای آسیای میانه در دوران حکومت جمهوریت سابق به دلیل تیرگی روابط میان کابل و اسلامآباد گسترش یافت و مقامات تصمیم گرفتند از بندر چابهار ایران به عنوان جایگزین بندر کراچی پاکستان استفاده کنند. اکنون که حکومت طالبان با تحریمهای بینالمللی روبرو است، کارشناسان اقتصادی معتقدند که افغانستان باید روابط تجارتی با کشورهای همجوار را گسترش دهد تا از انزوای اقتصادی خارج شود.
آذرخش حافظی، کارشناس اقتصادی، اظهار داشت که برای رشد سریع اقتصادی باید قراردادهای دوجانبه منعقد شود. وی افزود که اگر این قراردادها در سطح بینالمللی مطرح شوند یا در سازمان ملل ثبت گردند، عدم رسمیت حکومتها میتواند مانع تحقق آنها شود. با این حال، توسعه تجارت و داد و ستد با همسایگان میتواند به نفع طرفین باشد و در کاهش فقر و ایجاد اشتغال مؤثر باشد.
حافظی همچنین تأکید کرد که تجارت و مشارکت اقتصادی با کشورهای همسایه همیشه مزیتهای زیادی دارد، زیرا هزینههای تجارت کاهش مییابد و رفت و آمد آسانتر میشود.
پس از بازگشت طالبان به قدرت در پانزدهم آگست ۲۰۲۱، روابط افغانستان با جهان خارج تقریباً قطع شد، سرمایههای خارجی بانک مرکزی افغانستان منجمد گردید و جامعه جهانی به دلیل محدودیتها در آموزش و کار دختران و زنان و نقض حقوق بشر تحریمهایی علیه افغانستان وضع کرد.
افغانستان تحت حاکمیت طالبان، با وجود تحریمها و تنشها با پاکستان و اختلالات در ترانزیت، به گسترش روابط با کشورهای آسیای میانه توجه بیشتری معطوف کرده است.