شماری از زنان و دختران افغان از فیصلۀ اخیر محکمۀ ملی پناهنده‌گی فرانسه (CNDA) استقبال می‌کنند.
این محکمه در ۱۱ جولای اعلام کرد که تمام زنان و دختران افغان که با محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های متعددی از سوی حکومت طالبان مواجه‌اند و به آن تسلیم نمی‌شوند، می‌توانند از فرانسه درخواست پناهنده‌گی کنند و به آنان پناه داده می‌شود.
یک دختر محروم از آموزش در کابل که نمی‌خواهد نامش در گزارش گرفته شود، در این باره به رادیو آزادی گفت:
"مکاتب و پوهنتون‌ها را برای‌شان باز نمی‌کنند و ما از کشورهای خارجی این را توقع داریم که برای زنان افغان در کشور خود جا بدهد تا بتوانند تعلیم و تحصیل خود را مکمل کنند."
سلما، دانشجوی محروم از تحصیل و باشندۀ میدان وردک هم دیدگاه مشابهی دارد:
"من این اقدام کشور فرانسه را واقعاً تحسین می‌کنم و از کشورهای دیگر امید و توقع من همین است که همین‌گونه اقدام کنند و زنان و دختران افغان را از افغانستان بکشند تا به اهداف خود که دارند به آن‌ها برسند و به آرزوهای خود برسند."
محکمۀ ملی پناهنده‌گی فرانسه می‌گوید، این تصمیم را بر اساس گزارش‌های حقوق بشری اتحادیه اروپا و سازمان ملل در بارۀ وضعیت زنان در افغانستان گرفته است.
در اعلامیۀ این محکمه آمده است، طالبان پس از آگست ۲۰۲۱ به این سو که در افغانستان حاکم شدند، به حقوق و آزادی‌های اساسی زنان و دختران آسیب رساندند.
اعلامیه می‌افزاید که طالبان زنان را به دلیل جنسیت‌شان از آموزش و کار منع کردند و زنان و دختران بشمول سهولت‌های صحی از برخی دیگر حقوق بشری خود محروم شدند.
محکمۀ ملی پناهنده‌گی فرانسه گفته است، این حکم را در روشنایی حکم محکمۀ عدالت اتحادیۀ اروپا که در ۱۶ جنوری سال روان میلادی صادر شده بود، صادر کرده است.
در حکم محکمۀ عدالت اتحادیۀ اروپا آمده که اگر زنان در کشور خود به اساس جنسیت با خشونت فزیکی یا روانی مواجه می‌شوند، می‌توانند از دیگر کشورها پناه بخواهند.
از سوی دیگر مریم آروین، فعال حقوق بشر و حقوق زنان می‌گوید، جامعۀ جهانی باید برای تغییر وضعیت زنان در افغانستان راه حل‌های بنیادی را جستجو کند.
او به رادیو آزادی گفت:
"یک چنین اقدامات می‌تواند بصورت آنی و زودگذر کمک‌کننده باشد برای زنانی که در معرض تهدید و خطر قرار دارند و در نزدیک به ۳ سال گذشته در برابر سیاست‌های سرکوب‌گرایانۀ طالبان علیه زنان افغانستان مبارزه کردند ولی بصورت بنیادی نمی‌تواند زنان افغانستان را کمک کند ولی درخواست ما به عنوان زنانی که در داخل افغانستان هستیم این است که این کشورها علاوه بر چنین اقدامات تلاش نهایی بکنند که از مبارزات زنان افغانستان در برابر ظلم و استبداد حمایت بیشتر کنند."
طالبان پس از حاکمیت دوباره بر افغانستان در نزدیک به سه سال گذشته افزون بر آموزش و کار، در شماری از بخش‌های دیگر هم بر فعالیت زنان و دختران افغان محدودیت وضع کردند.
حکومت طالبان با وجود وضع این محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها مدعی است که حقوق زنان و دختران در چارچوب شریعت اسلام در افغانستان تأمین است، ادعایی که جامعۀ جهانی، سازمان‌های مختلف حقوق بشری و بیشتر زنان و دختران افغان آن را تأیید نمی‌کنند.
