زنان و دختران با حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان از کار کردن منع شدند، اما در اوایل تسلط این گروه ، ملا هبت الله رهبر طالبان گفته بود که معاشات زنانی که قبلا کارمند حکومت بودهاند، بدون انجام دادن کار اجرا میشود.
اما با گذشت بیش از دونیم سال، رهبر طالبان در ماه جوزا ۱۴۰۳ طی یک فرمان گفته که بعد از این برای این زنان، پنج هزار افغانی معاش پرداخت خواهد شد که این اقدام به نگرانی زنان و دختران در افغانستان افزوده است.
شماری از این زنان و دختران میگویند که با معاش پنج هزار افغانی نمیتوانند زندهگی شان را به خوبی بهپیش ببرند.
زنان کارمند خدمات ملکی: طالبان به ما ارزشی قایل نیستند
زینب ۳۶ ساله، که از ترس مجازات احتمالی طالبان نمیخواهد جای بود و باش خود را در گزارش افشا کند، یکی از هزاران مأمور خدمات ملکی «زن» است که سه سال قبل با حاکمیت دوبارۀ طالبان اجازه کار برایش داده نشد، اما برایشان گفته شده بود که از خانه کار کنند.
او میگوید:
"در سه وقت نان یک چیزی خوب پخته کرده نمیتوانیم، حالا که معاش را پنجهزار ساختهاند، زیاد پریشان استیم. زندهگی کردن برای زنان زیاد مشکل شده زیرا طالبان برای زنان هیچ ارزش قایل نیستند."
او که سرپرستی خانواده شش نفره را به عهده دارد میگوید که در شرایط بد اقتصادی قرار دارد و کاهش معاشات به نگرانیاش افزوده است.
"در نظام جمهوریت در یکی از ادارت دولتی کار میکردم اما با آمدن طالبان، دیگر اجازه ندادند که کار کنم. گفتند که در خانه باشید و برایتان معاش میدهیم. حالا میگویند که پنجهزار افغانی برای شما پرداخت میکنیم. از وقتی که خبر شدیم زیاد فشار بالایم آمده چون با این مقدار پول نمیشه زندهگی خوب داشته باشیم، کاش این قسم نشود چون در شرایط بد اقتصادی قرار داریم."
زینب: هر روز یک محدودیت جدید وضع میشود
زینب به سخنانش چنین ادامه میدهد.
"هر روز یک گپ نو را میشنویم که بالای ما زنان محدودیت وضع می کنند، فقط همین قدر مانده که ما را زنده به گور کنند، فکر نمی کنند که آیا فامیل شش نفره با پنجهزار افغانی زندهگی خود را به پیش برده میتواند؟ فقط کار طالبان این است که رزق و روزی را بالای ما قطع کنند تا از گرسنهگی بمیریم."
پس از روی کار آمدن حکومت طالبان، بسیاری از زنانی که در ادارههای دولتی کار میکردند، خانهنشین شدند و حکومت طالبان گفته بود که معاشات آنان را پرداخت میکنند.
با حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان، زنان و دختران با دهها فرمان محدود کنندۀ طالبان، از جمله «منع کار در بیشتر ادارههای دولتی و تمامی ادارههای غیردولتی» مواجه شدهاند.
در این زمینه بشنوید:
هرچند سازمانهای بینالمللی و حقوق بشری، این فرمانها را محکوم کرده و از طالبان خواستهاند که آنها را لغو کنند، اما طالبان تا اکنون هیچ تغییری در سیاستهای خود نیاوردهاند.
زینب تنها بانویی نیست که چنین مشکلی دارد، بلکه زنان بسیاری در افغانستان هستند که مشکلات مشابهی دارند.
مریم ۲۵ ساله یکی دیگر از مأمورین خدمات ملکی است. او که سرپرستی خانواده سه نفره را به عهده دارد میگوید که پنجهزار افغانی برای پیشبُرد زندهگیشان بسنده نیست و با مشکلات اقتصادی روبهرو هستند.
"پنجهزار افغانی هیچ پولی نیست که ما بتوانیم زندهگی خود را با آن به پیش ببریم، قیمتی (گرانی) به اوج رسیده اشت. من حتا با معاش قبلیام روز و روزگار را به مشکل به پیش میبُردم، حالا که میگویند پنجهزار افغانی برای ما پرداخت کنند. جای شرم است چون هر روز، جز اینکه باید بالای ما زنان محدودیت وضع کنند دیگر کاری ندارند. بهخاطر ادامه زندهگی نگرانی زیادی داریم، چون شرایط اقتصادی ما زیاد خراب است."
برخی از فعالین اجتماعی در افغانستان در برابر تصمیم رهبر طالبان بهخاطر کاهش معاشات زنان در این کشور واکنش نشان داده میگویند که با این اقدام طالبان در افغانستان مشکلات اقتصادی بیشتر میشود.
زنان، نانآور اصلی برخی از خانوادهها هستند
فرحت رحمان یکی از این فعالین اجتماعی است که در صحبت با رادیو آزادی چنین می گوید.
مرتبط:
ادامۀ واکنشها به عدم حضور نمایندهگان زنان افغان در نشست سوم دوحه
گزارش یوناما به شورای امنیت سازمان ملل؛ « وضعیت زنان و کودکان در افغانستان نگران کننده است»
"از زمانی که حکومت طالبان برای بار دوم در افغانستان روی کار آمده، همواره شرایط سختگیرانهای را بر زنان تحمیل میکنند و اینبار ما شاهد کاهش حقوق زنان به پنج هزار افغانی هستیم که واقعاً پنجهزار افغانی، پول بسیار ناچیزی است. ما در افغانستان قربانیهای زیادی را داشتیم و بسیاری از فامیلها، مرد خود را از دست دادهاند و زنان، نانآور اصلی (آن) خانوادهها هستند."
بانو رحمان در ادامه میگوید.
با این پنجهزار افغانی، اگر یک فامیل، پنج نفر باشند چگونه روزگار خود را سپری کنند؟ از این پنجهزار افغانی، کرایه خانه را پرداخت کنند؟ شکم اولادهایشان را سیر کننند و یا مصارف دیگر را پرداخت کنند؟ این بسیار زیاد نگران کننده است و من فکر میکنم که سبب افزایش فقر بسیار شدید در افغانستان میشود. در ضمن باعث صدمه زدن به روح و روان زنان می شود."