بازار گل مادر چهار فرزند است، بیست روز پیش سیلاب شدید خانه اش را در دره شیخا در شمال شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور ویران کرد.
بازار گل می گوید بعد از آن حادثه هر شب او و فرزندانش نا آرام می خوابند.
این زن ۳۴ ساله می گوید تمام دار و ندار خود را از دست داده و اکنون حتی نمی تواند دارو بخرد و به داکتر مراجعه کند:
"به ما هیچی کمک نشده است نی سرپناه، نی پول، نی بکس و نه هم لباس آمده است، از همسایه ها هم می پرسیم به ما هیچ کمک نشده است، خودم هم هر دم فکر می کنم روی آب راه میرویم هیچی نداریم خود را تداوی کنیم پریشان و حیرانیم."
سیلاب نزدیک به یک ماه پیش در ولایت غور باشنده گان ده ولسوالی و همچنان شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور را متضرر کرد.
مقام‌های طالبان اعلام کردند که در نتیجه سیلاب بیش از ۵۰ نفر که بیشتر آنان زنان و کودکان بودند جان خود را از دست داده‌اند.
هزاران خانه، صدها دکان، صدها هکتار زمین زراعتی هم تخریب شده و ده‌ها راس مواشی از بین رفته‌اند.
خانه زلیخا ۴۴ ساله نیز در نتیجه این سیلاب ها تخریب شده است، او که با پسر و دو نواسه اش اکنون برخی شب ها در خانه اقوام اش زندگی می کند، مانند بازار گل از عدم کمک رسانی و پریشانی های زندگی اش قصه می کند:
"شب که سیل آمد، ما ترس و بیم زیاد کرده ایم کودکان ما میترسند خود ما میترسیم، هیچی نداریم پول نداریم که برای خود خانه بسازیم، گشنه و تشنه اینجا هستیم نه برنج، نه روغن و نه آرد کسی به ما کمک نکرده است."
سازمان جهانی صحت (دبلیو اچ او) گفته است که وضعیت سیلاب‌زدگان در شمال، شمال شرق و غرب افغانستان بحرانی است و نیاز به بسیج فوری منابع اضافی برای رسیدگی به نیازمندی‌های بشردوستانه و صحی سیلاب‌زدگان وجود دارد.
زلیخا باشنده غور: ازشب که سیل آمد، ما ترس و بیم زیاد کرده ایم کودکان ما میترسند خود ما میترسیم
این سازمان در گزارش تازه‌اش که روز شنبه منتشر کرده، افزوده است، سیلاب‌زدگان به آب آشامیدنی پاک، خدمات صحی، داکتران زن، مشوره های صحی و روانی و خدمات مراقبت‌های صحی در بخش‌های بیماری‌های عفونی ضرورت دارند.
داکتر عبدالاحمد نوری متخصص صحت و روان که در ولایت غور کلینک دارد می گوید که پس از سرازیر شدن سیلاب ها در این ولایت، به تعداد مراجعه کننده گان اش افزوده شده است.
به گفته داکتر نوری مراجعه کننده گان وی علایم مانند تکان قلب، احساس نگرانی، بی خوابی، ترس، وحشت و درد های عضلاتی دارند.
او پیشنهاد می کند که برای جلوگیری از شدید شدن این علایم در نزد سیلاب زده گان باید برنامه های آگاهی دهی راه اندازی شود:
"مدت زیادی از این حادثه نگذشته است، باید اگاهی را در سطح جامعه بالا ببریم خطرات این حالات را به مردم آگاهی بدهیم و همچنان کودکان و افراد که زیادتر متاثر می شوند ما باید آنها را سرگرم کنیم روان انان را از موضوعات منفی و خطرات دورکنیم و آنان را ببریم طرف مثبت تا خدا ناخواسته دچار حالات روحی و روانی خطرناک و یا عواقب بد به سر آنان واقع نشود."
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) نیز در گزارش تازه خود که دوشنبه ۳ جون نشرکرده گفته است که ده‌ها هزار کودک به دلیل سیلاب‌های اخیر در افغانستان، در وضعیت اضطراری و تهدیدهای دوامدار قرار دارند.
پیش از این هم یونیسف در گزارش دیگری در ۲۱ می گفته بود که به ده ها زن در ولایات بغلان و غور از طریق برنامه مساعدت نقدی اضطراری توانسته کمک های عاجل را انجام دهد، تا آنها بتوانند مواد لازم را خریداری کنند.
اما فعالان حقوق زن در غور می گویند که باید برنامه های دراز مدت برای جلوگیری از اثرات بعد از سیلاب ها که زنان و کودکان بیشتر در آن متضرر شده اند راه اندازی شود.
فروزان جلیلی یک فعال حقوق زنان به رادیو آزادی می گوید:
" نباید سازمان های جهانی که مسئولیت رسیده گی را دارند به کمک های یک یا چند روز شان بسنده کنند، آنها باید برنامه های بزرگتر را راه اندازی کنند مشاوران روانی استخدام کنند در محلات بفرستند برنامه های رسانه ای را برای آگاهی دهی راه اندازی کنند و تلاش کنند به نیازهای پس از سیلاب ها که زنان و کودکان بیشتر آسیب پذیر هستند رسیده گی کنند."
