محمد جان ۴۴ ساله به دلیل نبود سرپناه و ترس از جاری شدن دوباره سیلاب، همراه همسر و دو فرزندش در غاری در دل دره مرغاب ولایت غور در مرکز افغانستان شب و روزش را به سختی سپری می کند.
سیل بیش از بیست روز پیش تمام دار و ندارش را با خود برد.
مقام های محلی طالبان و اداره های ملل متحد در افغانستان از آغاز روند کمک رسانی به سیل زدگان سخن گفته اند. اما به نظر می رسد که مشکل به مراتب گسترده تر از تلاش های کمک رسانی است.
سیل در دیگر مناطق عمدتا در ولایات شمالی و شمال شرقی افغانستان نیز به مردم آسیب رسانده است.
به گفته محمد جان، تا کنون حکومت طالبان و سازمان های کمک رسان به مشکلات آنان توجه نکرده اند:
" فعلا در کنار کوه زندگی می کنیم. هیچی نداریم همه زیر سیل است هیچ موسسه کمک نکرده است و نیامده."
سیل راه ها بین ولسوالی ها و شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور را نیز مسدود کرده است.
باشندگان روستاهای وجه، اسفرمان و جنداک ولسوالی مرغاب بیشترین خسارت را دیده اند. ارباب نبی یکی از اهالی ولسوالی مرغاب است. وی میگوید:
"به کار می روم راه را باز می کنیم که موسسات بیاید کمک بیاید مردم از گشنه گی نمیرند."
هفته گذشته مقامات محلی طالبان اعلام کردند که تمامی راه های مواصلاتی را که بر اثر سیل ویران شده بود، باز کرده اند.
اما سیل برای سومین بار این مسیرها را مسدود کرده است.
میرآقا مصلح معاون ولسوال طالبان در مرغاب ولایت غور به رادیو آزادی می گوید که تاکنون مردم کمک دریافت نکرده اند و در وضعیت دشوار زندگی می کنند:
"متاسفانه تاکنون کوچکترین کمک به مردم ولسوالی مرغاب نشده است. در موج اول که تخریب کرده بود تنها موسسه «آی او ام» تعداد اندکی خیمه و سرپناه آورده بود. پس از آن که سیل دوم بیشترین خسارات و ویرانی ها را به بار آورد تا هنوز هیچ موسسه و نهاد غیردولتی حتا برای بررسی نیامده است."
این باعت شده که باوصف تنگدستی در روستاها، مردم محلی برای کمک به سیل زدگان آستین بر زنند.
در ویدیو هایی که مردم محلی به رادیو آزادی فرستاده اند، دیده می شود که مردم چیزهای مختلف مثل کمپل، بالش، خیمه، فرش و برخی ضروریات دیگر را جمع آوری کرده اند و با مرکب ها از راه های صعب العبور برای متضررین انتقال می دهند.
سیلاب نزدیک یک ماه پیش در ولسوالی های مرغاب، چهارسده و تیوره سرازیر شد.
پس از یک هفته شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور، ولسوالی های شهرک،تولک، دولینه و دولتیار نیز گواه سیلاب های شدید بودند.
مقام‌های طالبان اعلام کردند که در نتیجه سیلاب بیش از ۵۰ نفر جان خود را از دست داده‌اند.
هزاران خانه، صدها دکان، صدها هکتار زمین زراعتی هم تخریب شده و ده‌ها مواشی از بین رفته‌اند.
طالبان هفته گذشته اعلام کردند که به صدها تن در فیروزکوه و برخی ولسوالی های غور کمک کرده اند، اما مردم می گویند که برای هر خانواده فقط یک خیمه و مقداری مواد غذایی که برای یک هفته کافی نیست دریافت کرده اند. مردم می گویند که این کمک بسنده نیست.
ساجده یکی از باشندگان محلی که این کمک را دریافت کرده، به رادیو آزادی بیشتر می گوید: " خیمه به ما داده اند؛ اما وسایل نداریم شب تا سحر کم است از خنکی بمیریم نان نداریم که بخوریم امروز صبح فرزندان ما همه گشنه رفتند نان نداشتیم. خیمه های خالی بدون نان و آب را چی کنیم؟ امروز صبح هم تانکر آمده دو بشکه آب داده. نان که نباشد چی کنیم؟"
بیش از ۲۲ ولایت افغانستان از جمله بغلان، غور و فاریاب در هفته‌ها و روزهای اخیر گواه جاری شدن سیلاب‌های شدید بودند که تلفات آنها به صدها نفر رسیده است.
در نتیجه سیلاب ها در این ولایات ده ها هزار خانه، دکان و زیرساخت های بنیادی و زمین های زراعتی از بین رفته است و مردم نیاز جدی به مواد غذای و سرپناه دارند.
برنامۀ جهانی غذا (دبلیو اف پی) نیز گفته که برای ارائۀ کمک‌های عاجل به آسیب دیدگان سیلاب‌ها در افغانستان به ۱۴.۵ میلیون دالر نیاز دارد.
این سازمان با نشر یک گزارش گفته است که این مقدار پول را برای رساندن کمک‌های عاجل به ۸۰ هزار نفر آسیب‌دیده از سیلاب‌های اخیر نیاز دارد.
اکنون میراحمد باشنده روستای اسفرمان ولسوالی مرغاب غور انتظار دارد که سازمان های بین المللی برای او کمک کنند تا بتواند دوباره صاحب زندگی شود.
"خانه ما خراب شده، اولادهای ما سرگردان شده اند، بیجا شده ایم، اگر به زودترین فرصت به ما کمک نرسد از بین می رویم."
