رینا امیری، نمایندۀ ویژۀ ایالات متحدۀ امریکا در امور حقوق بشر، زنان و دختران افغان در یک دیدار با امینه محمد، معاون سرمنشی ملل متحد به اهمیت حمایت از حقوق بشر و زنان افغان به ویژه در نشست دوحه تاکید کرده است.
رینا امیری روز جمعه در صفحۀ ایکس خود نوشته است که در این دیدار هر دو طرف به این باور رسیدند که سیاست‌های افراطی علیه زنان و دختران افغان بزرگترین تهدید برای حقوق زنان در منطقه و فراتر از آن است.
نمایندۀ ویژۀ ایالات متحدۀ امریکا در امور حقوق بشر، زنان و دختران افغان قرار است در نشست دوحه به میزبانی سازمان ملل متحد در روزهای ۱۸ و ۱۹ فبروری با حضور نمایندگان ویژۀ کشورهای عضو ملل متحد شرکت کند.
شماری از دختران و زنان در افغانستان می‌گویند که نمایندگان زنان افغان در این نشست باید طالبان را به دلیل نقض حقوق زنان پاسخگو قرار دهند.
فاطمه، یکی از دختران محروم از آموزش به رادیو آزادی گفت:
"در این نشست باید تمام مسایل افغانستان به ویژه مشکلات همه زنان افغان مطرح شود. ما باید حق مشارکت، حق تحصیل، کار و تفریح و بیرون رفتن داشته باشیم."
گلرخ ارمل، یکی از دختران محروم از تحصیل که دانشجوی طب بود، به رادیو آزادی گفت:
"این سوال باید از آنها پرسیده شود که تا چی زمانی دروازه‌های آموزش بسته خواهند ماند؟ و چه زمانی به ما اجازۀ ادامۀ تحصیلات عالی را می‌دهند. از آنها پرسیده شود که چرا دختران و زنان را در شهر و بازار بازداشت می‌کنند؟"
استیفن دوجاریک، سخنگوی سرمنشی سازمان ملل متحد پیش از این گفته بود که نمایندگان زنان افغان نیز در این نشست شرکت خواهند کرد، زیرا شنیدن صدای آنان بسیار مهم است.
در نشست دوحه از نمایندگان طالبان نیز دعوت شده است، اما شماری از زنان افغان حضور طالبان در این نشست را محکوم کرده و آن را عادی سازی تعامل جهان با طالبان می‌دانند.
نسرین حمیدی، فعال حقوق زنان می‌گوید:
" این نشست به هدف فرصت دادن به طالبان و نادیده گرفتن مردم افغانستان به ویژه زنان برگزار می‌شود."
امیرخان متقی سرپرست وزارت خارجۀ حکومت طالبان پیشتر گفته بود که آنها در حال بررسی حضور معنادار در نشست دوحه هستند.
در کمتر از یک سال گذشته، این دومین نشستی است که به میزبانی سازمان ملل متحد در دوحه برگزار می‌شود و در نشست قبلی که در ماه می سال گذشته برگزار شده بود، از نمایندگان حکومت طالبان دعوت نشده بود.
طالبان در بیش از دو سال حاکمیت‌شان درخواست‌های سازمان‌های بین‌المللی و کشورهای مختلف را مبنی بر رفع محدودیت‌های وضع شده بر زنان نپذیرفته و همواره مدعی اند که حقوق زنان در افغانستان در چارچوب شریعت اسلام تأمین است.
این درحالیست که دختران و زنان در افغانستان تحت حاکمیت طالبان از کار در تمامی اداره‌های غیردولتی و بیشتر اداره‌های دولتی، آموزش بالاتر از صنف ششم، تحصیل در پوهنتون و بسیاری از فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دیگر منع شدند.
