در آستانه ختم سال تعلیمی دخترانی که صنف ششم مکتب را تمام کرده اند و با ممانعت ادامه مکتب رفتن روبه رو شده اند٬ از نگرانی ونا امیدی حکایت دارند.
مونسه یوسفی ۱۳ ساله باشنده ی ناحیه یازدهم شهر چاریکار ولایت پروان یکی از شاگردانی صنف ششم است که با سپری کردن امتحان سالانه به صنف هفتم ارتقاء می کند.
او نگران ادامه تحصیل خود است که آیا سال آینده برای شان اجازه ورود به مکاتب داده می شود یا خیر؟
زیرا تا هنوز دختران بالاتر از صنف ششم در بی سرنوشتی به سر می برند:
"واقعاً جای نگرانی است که در آینده به مکتب رفته نمی توانم،و نمی توانیم ادامه تحصل کنیم،من از صنف اول الی ششم بسیار با مشکلات درس خواندم،توانستم نصفی از دوازده سال را تمام کنم و امیداوری داشتم تا صنف دوازدهم به درس هایم ادامه دهم."
مونسه در ادامه می گوید:
"تقاضای من از امارت اسلامی این است که مکاتب را به روی دختران باز کنند،و دختران رنجدیده افغانستان بتوانند تحصل کنند،و مایوسی که قبلاً در رابطه به مکاتب به وجود آمده بود از بین ببرند و ما تمام دختران بتوانیم به مکتب برویم،اگر من در خانه باشم شاید با مشکلات روحی و روانی گرفتار شوم،و زیاد نگران آینده خود استم."
خدیجه عزیزی ۱۳ ساله باشنده شهر چاریکار ولایت پروان یکی دیگر از شاگردانی است که امسال صنف ششم را به اتمام می رساند.
اما او خوش نیست که به صنف هفتم ارتقاء کند.از او دلیل اش را پرسیدم این گونه پاسخ داد:
"از این که سال آینده به صنف هفتم ارتقاء میکنم بسیار نگران استم چون شاگردان بالاتر از صنف ششم اجازه ندارند به مکتب بروند،که خودم هم از آن جمله استم،زیاد جگرخون استم.واقعاً می خواستم درس بخوانم و علاقه مندی من زیاد به مکتب بود،نگران آینده خود زیاد استم چون اگر درس نخوانیم آینده تاریک پیشرو داریم."
طالبان پس از حاکمیت دوباره شان بر افغانستان، در کنار دیگر محدودیتها بر زنان و دختران، حدود دو سال است که آنان را از رفتن به مکتب بالاتر از صنف ششم و حدود یازده ماه است که از رفتن به پوهنتونها منع کرده اند.
هر چند این ممنوعیت ها با واکنشهای گسترده در سطح جهان مواجه شده، اما ظاهراً طالبان هیچ تغییری در تصمیم های خود نه آورده اند.
بر اساس آمار یکی از صندوقهای ملل متحد زیر نام "آموزش منتظر نمیماند" حدود ۸۰ درصد یعنی ۲.۵ میلیون دختر واجد شرایط آموزش در افغانستان از آموزش محروم هستند.
خواستیم در مورد بازگشایی مکاتب دخترانه در افغانستان نظر سخنگویان حکومت طالبان را داشته باشیم اما تا تهیه این گزارش پاسخ ی از طرف آنها دریافت نکردیم.
علیم خان علیم کارشناس مسایل اجتماعی است،او در مورد بسته بودن مکاتب دختران در افغانستان در صحبت با رادیو آزادی چنین می گوید:
"بسته کردن دروازه های تعلیم و تحصیل به گونه عمدی،آگاهانه و برای دوام منافع شان است.من تصور نمی کنم که به این ساده گی ها این دروازه ها باز شود و مردم افغانستان شاهد بازگشایی دروازه های تعلیم و تحصیل باشند.این تصمیم از طرف طالبان به منظور تعمیم جهالت و ظلمانی ساختن جامعه افغانستان و نمایانگر ضدیت طالبان با آموزش،آگاهی و مدنیت است که قطعاً در مغایرت آشکار با فطرت انسانی و اسلامی قرار دارد."
آقای علیم در ادامه بیشتر می گوید:
"به باور من ، هم مردم افغانستان و هم جامعه بین المللی جداً مکلفیت دارند که جلو این اقدام علم ستیزانه و جهل پرورانه طالبان را بگیرند.در غیر آن نسل های آینده افغانستان به یک درد سر بزرگ هم برای افغانستان و هم برای منطقه مبدل خواهد شد."
