دختری که چهار روز پیش با جمعی از دیگر زنان و دختران در اعتراض خیابانی در کابل زیر حاکمیت طالبان اشتراک بود و نخواست به دلیل تهدیدات امنیتی نامش در گزارش گرفته شود، گفت که هدف اعتراض‌شان ادامۀ محروم ماندن زنان و دختران از حق آموزش و کار بود.
او می‌گوید، برای حق طلبی گذشتن از پیچ و خم‌های تهدید و تحقیر را پذیرفته است:
"تهدیدات و تحقیر می‌شویم این همه را می‌پذیریم و می‌دانیم باز هم به جاده‌ها بخاطر اعتراضات می‌رویم اعتراضات خیابانی برای این است که ما صدا بلند می‌کنیم و از حق و حقوق خود دفاع می‌کنیم".
فرشته کاظمی: از جامعۀ جهانی این را می‌خواهیم که از زنان افغان دفاع کنند
فرشته کاظمی، یکی دیگر از این زنان معترض می‌گوید، هدف او از آمدن به خیابان‌های پر از تفنگداران طالبان مبارزه برای حقوق فرزندانش است.
بانو کاظمی از جامعۀ جهانی می‌خواهد که با زنان افغان در این مبارزات همراه شود:
"انگیزۀ ما فقط همین بیست سال تحصیل است و امید داریم به اینکه فرزندان ما مثل ما در پستوهای خانه نمانند و از جامعۀ جهانی این را می‌خواهیم که از زنان افغان دفاع کنند زنانی که به فراموشی سپرده شدند".
حبیبی، عضو شبکۀ مشارکت سیاسی زنان افغانستان که او نیز در اعتراض خیابانی روز یک‌شنبه در کابل اشتراک کرده بود، به رادیو آزادی گفت:
"اگر این قسم ادامه داشته باشد قطعاً برای آیندۀ افغانستان زیان‌بار است چون یک نسل بنام دختر یا زن در افغانستان از حق خود، از اولین حق خود که حق تحصیل است محروم هستند یک حق حقوق بشری در افغانستان تلف می‌شود چرا هیچ کسی توجه نمی‌کند؟ چرا دنیا توجه نمی‌کند؟ چرا صدای ما را نمی‌شنود؟"
دست و پنجه نرم کردن زنان افغان برای نه گفتن به فرمان‌های وضع محدودیت‌های طالبان در حالیست که انتونی بلینکن، وزیر خارجۀ امریکا روز سه‌شنبه در نشستی که زیر نام "وضعیت زنان وضعیت دموکراسی است"، اعتراض‌های زنان افغان بخاطر حقوق‌شان را مثالی از مبارزات زنان برای حق طلبی دانسته است.
بلینکن گفته که نه تنها زنان در کشورهایی که به گفته او از سوی حکومت‌های افراطی اداره می‌شوند از حقوق‌شان محروم اند، بل در سایر کشورها نیز از حق برابر تحصیل و کار برخوردار نیستند.
وزیر خارجۀ امریکا همچنان در بخشی از این سخنرانی‌اش گفته است:
"در افغانستان - در برابر تلاش‌های روزانۀ طالبان برای حذف آنان از زندگی روزمره - زنان همچنان اعتراض می‌کنند. آنان هنوز در حال یافتن راه‌هایی برای مستندسازی نقض حقوق بشر هستند. آنان همچنان برای آیندۀ روشن‌تر برای کشورشان می‌جنگند".
با این همه طالبان افزون بر وضع دیگر محدودیت‌ها حق اعتراضات مدنی و مسالمت‌آمیز را هم تا حدودی از مردم بخصوص زنان و دختران گرفته اند و بارها اعتراض آنها را سرکوب کرده اند.
در تازه‌ترین مورد اعتراضی که این زنان در آن روز یک‌شنبه در کابل بخاطر محرومیت زنان و دختران از حق آموزش، تحصیل و کار اشتراک کرده بودند، منجر به بازداشت فاطمه محمدی، رقیه ساعی و ملالی هاشمی، ۳ اشتراک کننده این اعتراض، از سوی حکومت طالبان شد.
سخنگویان حکومت طالبان به پرسش‌ها در بارۀ بازداشت این زنان معترض پاسخ نداده بودند، اما همواره تأکید کرده اند که حقوق زنان در چارچوب شریعت اسلام تأمین است.
هرچند بر بنیاد گزارش‌ها، زنان معترض بازداشت شده بعداً به قید ضمانت رها شدند، اما تا هنوز تاریکی سرنوشت زنان در افغانستان زیر حاکمیت طالبان همچنان باقی است.
