یک تن از باشندگان ولایت هرات که نخواست نامش در گزارش ذکر شود به رادیو آزادی گفت که خانوادۀ ۱۲ نفریاش با مشکلات شدید اقتصادی مواجه است.
او میگوید که شوهرش پس از بیست سال کار در ریاست حج و اوقاف ولایت هرات متقاعد شده است و سه سال است که به دلیل سکته مغزی توان کار را ندارد.
او میافزاید که از شروع زمستان زندگی برای او و خانوادهاش سختتر شده است:
"زغال ندارم، خانه سرد است. بچههای خرد دارم که هر روز میگویند سرد است و من هیچ کاری نمیتوانم. پدر اولادهایم به جا مانده است. کسی را نداریم. شوهرم متقاعد شد و هیچ معاشش برایش ندادند. میخواهیم که برای مان کمک شود."
در همین حال شماری از خانوادهها و بیجا شدگان داخلی که به ولایت کابل آمدند، میگویند که در این زمستان با مشکلات سرپناه، غذا و کمبود مواد سوخت مواجه هستند.
میراگل از آوارگان داخلی در ولایت کابل به رادیو آزادی میگوید که در خانۀ کرایی و برخی آنها در خیمه زندگی میکنند و توان پرداخت کرایۀ خانه و تأمین مواد غذایی روزانهشان را ندارد:
"نه آرد داریم، نه روغن داریم، نه چوب داریم هیچ چیز نداریم. من هر روز میروم دم نانوایی تا مردم کمک کند. اما یک روز کمک میشود و یک روز نمیشود. شکم گرسنه شبها میخوابیم."
شکیبا بیجا شده دیگر داخلی در کابل است. او به رادیو آزادی گفت: "ما در زیر خیمه زندگی میکنیم. زمین نم دارد و از بالا هم آب میچکد. ما غیر خداوند هیچ کس را نداریم. هر روز میرویم دم نانوایی، حالا زنان را آنجا هم نمیگذارند. ما میخواهیم برایمان کمک شوند."
این در حالیست که دفتر هماهنگ کننده امور بشری سازمان ملل متحد (اوچا) در گزارش تازهاش که روز دوشنبه نشر کرده، گفته است که تغییر نظام و حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان، مشکلات اقتصادی، گرسنگی و چالشهای امنیتی را در این کشور افزایش داده است.
در این گزارش آمده که بحران اقتصادی افغانستان گسترده است و بیش از نیمی از خانوادهها در شش ماه گذشته این بحران را تجربه کرده اند.
بر اساس آماری که اوچا ارائه کرده، در سال ۲۰۲۳، ۲۸.۳ میلیون نفر (دو سوم جمعیت افغانستان) برای بقای خود به کمکهای بشردوستانۀ فوری نیاز خواهند داشت، زیرا به گفتۀ این سازمان، این کشور وارد سومین سال متوالی شرایط خشکسالی و دومین سال زوال اقتصادی فلج کنندۀ خود میشود.
به گفتۀ اوچا، ۱۷ میلیون نفر در سال ۲۰۲۳ با گرسنگی حاد مواجه هستند، از جمله ۶ میلیون نفر در سطوح اضطراری حمایت غذایی، یک قدم دورتر از قحطی قرار دارند.
در این گزارش آمده که ۷۵ درصد از کمکهای توسعهای بینالمللی که قبل از این هزینۀ خدمات عمومی از جمله سیستم صحت میشد، به تعلیق درآمده است و در نبود فعالیتهای توسعهای و افزایش نیاز به کمکهای بشری، مردم افغانستان به مشکل روبهرو هستند.
اوچا هشدار داده که باید بر بخش کار و فعالیت اقتصادی، صحت و زراعت توجۀ جدی شود.
با این همه طالبان همواره گفته اند که وضعیت به گونهای نیست که در گزارش سازمانهای بینالمللی انعکاس مییابد.
اما سازمانهای بینالمللی و شهروندان افغانستان همواره از وخامت اوضاع نگرانی کرده اند.