کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (یو ان اچ سی آر) روز دوشنبه در گزارشی نوشته است، هیچ نشانه‌ای از کاهش بحران بشری در افغانستان دیده نمی‌شود.
یو ان ایچ سی آر در گزارش سالانه‌اش در مورد وضعیت شماری از کشورها در سال ۲۰۲۳، در مورد افغانستان افزوده است: "به نظر می‌رسد که پس از حاکمیت طالبان در افغانستان جنگ کاهش یافته، اما افزایش قیمت‌ها، اقتصاد ضعیف و محدودیت‌های پی در پی در برابر زنان عامل بدختی افغان‌ها شده است."
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان می‌گوید، فقر در افغانستان افزایش یافته است و بیش از نیم ۴۰ میلیون نفوس افغانستان به غذای کافی دسترسی ندارند.
یو ان ایچ سی آر همچنان به محدودیت کار زنان در موسسه‌های غیردولتی از سوی طالبان اشاره کرده و نوشته است، این تصمیم روند رساندن کمک‌های بشری را با تاخیر روبه‌رو کرده و تاثیر بدی بر زنان و کودکان خواهد داشت.
داستان شمیمه یکی از میلیون‌ها داستان بی‌چارگی، فقر و مشکلات افغانان است.
او در ولسوالی شیوهٔ ننگرهار در یک کلبهٔ ویرانه که از کسی دیگری است، زندگی می‌کند و در این زمستان سرد دروازه و کلکین ندارد.
اما زندگی خانوادهٔ ۹ نفری این زن بیوه را که پسرش نیز معتاد است، تنها هوای سرد زمستان تهدید نمی‌کند.
شمیمه می‌گوید که چیزی برای خوردن ندارند و شب‌ها گرسنه می‌خوابند:
"اگر روز چیزی پیدا شود خوب، اما برای شب هیچ چیزی نداریم، در این خانه که آمدیم در زمستان هیچ کسی با من کمک نکرده، بسیاری از کمک‌ها در چهار اطراف صورت گرفت، اما نام ما را کسی نمی‌دهد می‌گویند این‌جا همسایه‌ها هستند."
آمار رسمی سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که بیش از ۲۸ میلیون افغان با سرنوشت مشابهی روبه‌رو هستند.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور مهاجرین می‌گوید، در حال حاضر سه میلیون مردم افغانستان از مکان‌ها اصلی‌شان بیجا شده‌اند.
این اداره از جامعهٔ جهانی انتقاد می‌کند که تا اکنون نتوانسته است مانع جنگ و بیجا شدن مردم شود.
یو ان ایچ سی آر، سال ۲۰۲۳ را به علت بی‌کاری دوامدار، تغییر اقلیم، افزایش قیمت‌ها و بحران اقتصادی جهانی برای بیجا شدگان سال تاریک خوانده است.
