ده ها هنرمند موسیقی در هرات می گویند که در نتیجه تحولات اخیر و ممنوعیت موسیقی٬ حال و روز بد دارند.
با ممنوع شدن موسیقی از سوی طالبان، هنرمندان موسیقی هرات برای پیدا کردن لقمه نانی، یا مجبور به فرار از کشور شده و یا هم به کارهای سخت و خلاف میل شان روی آورده اند.
غلام نبی حیدری ۶۰ ساله یکی از این هنرمندان است. او در کنج دُکانش نشسته و در حالی که ماشین خیاطی را ترمیم می کند، در زیر لب با خودش در عالم تنهایی زمزمه می کند.
او یک و نیم سال می شود که از موسیقی و کار های هنری دور شده است.
حیدری ۴۲ سال می شود که زندگی اش با موسیقی گره خورده است.
قلبش هر لحظه برای رسیدن به موسیقی می تپد - آرزویی که در زیر پرچم سفید طالبان رسیدن به آن حرام است و مجازات در پی دارد.
"در حقیقت من اکنون مریض هستم. وقتی هنر یک هنرمند از او گرفته می شود، او مریض می شود. یک و نیم سال می شود که من حتی یک بار هارمونیه را ندیده ام. آلات موسیقی ام را کم کم فروخته ام، چون روزگار پیش نمی رفت و نمی دانم چکار کنم؟"
در گذشته نه چندان دور، او در محافل خوشی مردم آواز می خواند و خوشی محافل را چند برابر می کرد.
اکنون به جای هنر موسیقی، در شهر هرات دستگاه ترمیم چرخ یا ماشین خیاطی دارد.
همانند او، هنرمندان دیگر هم محتاج یک لقمه نان شده اند.
مانند مهربان پوپل،هنرمند جوانی که در شهر هرات به ترکاری فروشی مجبور شده است.
پیش از تسلط طالبان بر هرات٬ بیشتر از یکهزار هنرمند در این ولایت فعالیت داشتند
این هنرمند سی ساله، موسیقی را از ده سالگی آغاز کرده است.
او می گوید که، در سال های گذشته پول به دست آمده از هنر موسیقی را خرج تداوی مادرش که به مریضی سرطان مبتلا است می کرد.
اما اکنون که درآمد خود را از دست داده، وضعیت مادرش روز به روز بدتر شده می رود.
"به خاطری که در بیست سال گذشته با شعر و هنر موسیقی سر و کار داشتم، حالا پیش بردن یک کار دیگر برایم خیلی مشکل است. فعلا از میدان بار میوه و سبزیجات می خرم و می آورم در بازار می فروشم. می بینم که در این کار هم موفق نیستم، چون در یک کار باید معلومات داشت و حرفه ای بود."
بر بنیاد آمار اتحادیه هنرمندان موسیقی هرات ،تا پیش از حکومت جمهوری مخلوع افغانستان حدود یک و نیم سال پیش نزدیک به یک هزاروهفتاد هنرمند در هرات فعالیت داشتند.
اما به گفته نعمت الله هاشمی رئیس این اتحادیه، بخشی از این هنرمندان کشور را ترک کرده و بخشی دیگر آنان در هرات به کارهای شاقه مجبور شده اند.
"هنرمندان ما که همیشه نقل مجلس مراسم خوشی و صدا و نوای این شهر بودند، فعلا به کارهای شاقه رو آورده اند. مانند تاکسی رانی، رانندگی سه چرخه، دوکانداری و حتی برخی ها برای خود کراچی گرفته اند و سبزی و ترکاری می فروشند."
طالبان پس از حاکمیت دوباره شان بر افغانستان در حدود یک و نیم سال گذشته، موضع سختگیرانه ای را در برابر موسیقی و شنیدن آن وضع کرده اند.
در ماه جدی سال گذشته محمد صادق عاکف مهاجر سخنگوی وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان به رادیو آزادی گفته بود که از دیدگاه دین اسلام٬ موسیقی حرام است.
صدای موسیقی به خاطر ترس از طالبان، در افغانستان کاملا خاموش شده است.
بسیاری از هنرمندان افغان همانند غلام نبی حیدری با دور شدن از موسیقی، خود را دور از زندگی احساس می کنند و غم این فراق، همانند آتش سوزان در قلب شان شعله ور است.
