صدیقه حبیب زاده نزدیک به ده روز می‌شود که به کلب ورزشی‌اش نرفته است.
او کلب زیبایی اندام برای زنان داشت.
کارمندان امر به معروف و نهی از منکر طالبان، حدود ده روز قبل کلب ورزشی او را در ناحیه پنجم شهر هرات، مسدود کرده اند.
او که ۹ سال می‌شود استاد کلب است، اکنون خانه نشین شده است.
با مسدود شدن کلب ورزشی، ۶۰ شاگرد حبیب‌زاده بی‌سرنوشت مانده اند: "در کنار بسیاری چیزهایی که در افغانستان از دست داده ایم، تنها امیدی که به ما مانده بود همین ورزش بود که می‌توانستیم ذهنیت خود را توسط آن آرام کنیم. این کار بسیار ما را ناراحت ساخته و من هیچ آرامش ندارم و شب و روزم یکی شده است و نمی‌دانم که باید چکار کنم."
به گفته حبیب‌زاده، بیشتر شاگردان او به خاطر مبارزه با اضافه وزن و بیماری به کلب می‌آمدند.
نادیه: با مسدود شدن کلب‌ها بسیار ناراحت شدم.
نادیه امینی ۲۸ ساله یک تن از این شاگردان است.
او به رادیو آزادی می‌گوید که با مسدود شدن مراکز ورزشی زنانه، امید خود را از دست داده:
"پس از آمدن طالبان، کلب تنها جایی بود که روح و روان خود را شاد نگه می‌داشتیم و باعث آرامش ما می‌شد. اما با مسدود شدن کلب‌ها بسیار ناراحت شدم."
یکی از کارمندان آمریت ورزشی هرات که بخاطر ترس از طالبان خواست نامش گرفته نشود به رادیو آزادی گفت حدود چهل کلب ورزشی زنانه در شهر هرات فعالیت می‌کردند.
او گفت که در این کلب‌ها دست کم هشتصد زن و دختر ورزش می‌کردند.
عزیزالرحمان مهاجر رئیس امر به معروف و نهی از منکر طالبان در هرات مخالف ورزش زنان در بیرون از خانه است، بی‌آنکه علتش را مشخص کند: "زنان به جای رفتن به کلب بهتر است که در خانه‌های‌شان ورزش کنند. اگر داکتر به زنان گفته باشد که ورزش کنند، پس به شفاخانه‌ها بروند و در آنجا ورزش کنند."
اما بسیاری از زنان با این طرز فکر موافق نیستند.
فاطمه فراهی، مسئول انجمن اجتماعی زنان نیرومند در هرات، یکی از این زنان است:
"اکثریت خانم‌ها دستگاه‌های ورزشی را به دلیل قیمت بالای آن نمی‌توانند در خانه‌های خود آماده کنند و مجبور هستند که به یکی از کلب‌های ورزشی بروند و از طریق همان دستگاه خاص که مرتبط به مریضی‌شان است و زیر نظر استاد ورزش کنند."
محدودیت‌های تازه طالبان بر حضور زنان و دختران افغان در جامعه واکنش‌های جهانی را در پی داشته است.
مسدود شدن حمام‌های عمومی زنانه، بسته شدن پارک‌های تفریحی به روی زنان، توقف فعالیت مکان‌های ورزشی زنانه از تازه‌ترین محدودیت‌های طالبان است.
سه‌شنبه گذشته، اتحادیه اروپا از بدتر شدن وضعیت زنان و دختران افغان ابراز نگرانی کرد.
جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در بروکسل گفته است، با توجه به وضع محدودیت‌های طالبان بر زنان، تا یک سال دیگر وضعیت از این هم بدتر خواهد شد.
یکشنبه هفته پیش ملاله یوسفزی برنده جایزه نوبل، از رهبران جهان خواست که صدای زنان و دختران افغان را بشنوند.
او با حضور در تظاهرات افغان‌ها در لندن، از جهان خواست که در برابر محدودیت‌ها علیه زنان افغان سکوت نکند.
هنوز هیچ کشوری حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته است، ایجاد حکومت همه شمول و نیز رعایت حقوق بشر از جمله حقوق زنان از خواسته‌های اصلی بسیاری از کشورهای جهان از طالبان است.
