Кнігу ўжо можна замовіць са зьніжкай на сайце Kamunikat.shop. Высылка пачнецца пасьля 16 лютага.
Кніга раней выходзіла на некалькіх мовах і пад рознымі загалоўкамі — у арыгінале «Споведзь», па-польску «Ptaki bez gniazd», а па-чэску — «Pani Doktorowa». Аднак, як у «Слове ад унука» піша Міхась Геніюш, сама аўтарка лічыла, што кніга мусіць называцца — «Успаміны».
«Мая бабуля супраціўлялася такой назве [Споведзь] яшчэ пры жыцьці, сьцьвярджаючы, што людзі вызнаюць свае грахі і дрэнныя ўчынкі, але ў яе не было такіх перад сваёй краінай. Грахі і несправядлівасьці сапраўды былі зьдзейсьненыя, але ў адносінах да яе, і за гэта ейнай сям’і давялося заплаціць такую бязьлітасную цану», — цытуе Міхася Геніюша bellit.info.
Прадмову да ўспамінаў Ларысы Геніюш «Птушкі бяз гнёздаў», якія выходзяць у Беластоку, напісаў пісьменьнік Уладзімер Арлоў, які часта наведваў паэтку ў Зэльве. Геніюш часта называлі «Бабуляй».
«Так мы называлі яе ў лістах і тэлефонных размовах, зь любасьцю, але і з асьцярогаю, з увагі на „таварышаў маёраў“, нашых куратараў з органаў. Бабуляю яна часта была і проста ў прыяцельскіх гаворках, што маглі падслухаць чужыя вушы. Зрэшты, думаю, гэбісты цудоўна ведалі: Бабуля — Ларыса Антонаўна Геніюш».
«Апошняя сустрэча не магла быць доўгаю. Бабуля абняла нас ужо аслаблымі рукамі, багаславіла і на хвіліну замаўчала. А тады мы пачулі словы-запавет, пра якія можна сказаць: на ўсе часы. „Трымайцеся Беларусі і трымайце Беларусь“», — прыводзіць словы Ўладзімера Арлова Kamunikat.org.
Форум