Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Куля зайшла ў грудную клетку, практычна наскрозь прабіла правае лёгкае — і засталася». Які стан параненых каліноўцаў


Ян «Тромблі» Дзюрбейка, Аляксей «Оскар» Вайцяховіч, Алег «Альгерд» Аўчыньнікаў, Дзяніс «Ваўкалак» Урбановіч
Ян «Тромблі» Дзюрбейка, Аляксей «Оскар» Вайцяховіч, Алег «Альгерд» Аўчыньнікаў, Дзяніс «Ваўкалак» Урбановіч

31 сьнежня і 3-4 студзеня байцы палка Каліноўскага ўдзельнічалі ў дзьвюх буйных апэрацыях на ўскраіне Бахмуце. Вялі штурм, праводзілі контранаступальныя дзеяньні і выконвалі сумесныя задачы.

Пры гэтым 11 байцоў атрымалі раненьні. Сярод іх у тым ліку вайскоўцы з пазыўнымі «Тор», «Дэн» і «Ваўкалак», а таксама тры парамэдыкі.

Пра самаадчуваньне байцоў Zerkalo паразмаўляла з камандзірам эвакуацыйнай групы «Волат» Анастасіяй «Север» Махамед.

Па словах Анастасіі, 31 сьнежня раненьні атрымалі шасьцёра: двое — асколачныя. Гэта «Тор» і «Дэн».

«У Тора невялікае асколачнае раненьне ў правую нагу і літаральна драпіна на левай назе, — кажа Анастасія. — Цяпер ён праходзіць лячэньне, скажам так, не спэцыфічнае. Гэтыя раны павінны самі зацягнуцца. Зашываць іх нельга — такія правілы лячэньня ўсіх раненьняў такога тыпу. Яны зацягваюцца самастойна або празь нейкі час ужо можна дапамагчы ім зацягнуцца. Раны неглыбокія і няцяжкія. Мы спакойныя за стан Тора. Трэба проста пару дзён на аднаўленьне. Дэн атрымаў асколачнае раненьне ў вобласьць твару. У яго засталіся аскепкі ўнутры косткі. Прынята рашэньне пакуль іх не вымаць, бо зрабіць гэта вельмі цяжка, апэрацыя будзе вельмі складаная. У тым становішчы, у якім зараз ёсьць асколак, ён ня будзе яму перашкаджаць. І самае галоўнае — няма пагрозы паўторных крывацёкаў».

Яшчэ чацьвёра байцоў атрымалі кантузіі рознай ступені цяжкасьці. У тым ліку і сама Настасься: у яе кантузія лёгкай ступені.

«Я выйшла паразмаўляць па рацыі з нашым сувязістам, бо ў памяшканьні, дзе я сядзела, не было сувязі, — расказвае парамэдык. — Якраз быў прылёт у будынак. Я апынулася паміж дзьвюма вузкімі бэтоннымі сцэнамі. У гэты момант ты літаральна адчуваеш, як выбуховая хваля пачынае хадзіць паміж сьценкамі. Узьняўся ціск. Але вушы, на шчасьце, цэлыя. Першы час паднімаўся ціск, кружылася галава, ванітавала, але цяпер стан нармальны. Я атрымліваю спэцыфічнае лячэньне па-за шпіталем. Шпіталізавацца не было магчымасьці, бо трэба было камусьці працаваць, а я сваіх адпусьціла на Новы год. Людзей можна было выклікаць, але мяне б усё роўна зьмянілі не раней за трэцяга студзеня (а мы дамаўляліся на чацьвёртае). Таму спакойна дапрацавала (стан мне гэта дазваляў) і зьмянілася».

Астатнія чацьвёра кантужаных, паводле Анастасіі, таксама атрымліваюць лячэньне ў сябе на базе.

«Ёсьць пару чалавек, якія праходзяць дадатковыя абсьледаваньні ў ЛОР-лекараў, бо ў іх паўторныя кантузіі і ім трэба пераканацца, што няма дадатковых ускладненьняў», — тлумачыць Настасься.

Падчас баёў 3-4 студзеня раненьні атрымалі пяцёра каліноўцаў. Зь іх трое з кулявымі раненьнямі, адзін — з аскепачным і адзін — з кантузіяй.

«Баец Тор, які атрымаў раненьне, эвакуаваўся адным з апошніх. Таму што ён быў гатовы прыкрываць адступленьне іншых хлопцаў. Ён у нас кулямётчык, які заўсёды вельмі актыўна ўдзельнічае ў баявых дзеяньнях, — апавядае Анастасія. — Яшчэ адзін баец атрымаў раненьне ў вобласьці шыі. Куля зачапіла лёгкае і ўрэзалася ў лапатку. Але, на шчасьце, у вобласьць кута. На функцыянал пляча гэта не ўплывае. Там чыстая рана і чалавек сябе адчувае выдатна. Адновіцца ён у кароткія тэрміны».

Тады ж атрымаў кантузію і баец з пазыўным «Тунгус». Настасься кажа, што Тунгус адчувае сябе «нармальна», зараз яго больш непакоіць прастуда.

«Пасьля Бахмуту многія вярнуліся з катарам, ангінамі і таму падобным, праз халодныя скляпеньні», — тлумачыць парамэдык.

Адным з байцоў, якія атрымалі раненьне 4 студзеня, быў Дзяніс Урбановіч з пазыўным «Ваўкалак».

«Куля зайшла ў грудную клетку і ў выніку трапіла ў брушную паражніну, — расказвае Настасься. — Ён ужо даўно не ў рэанімацыі, а ў агульнай палаце. Адчувае сябе добра, яму дазволілі есьці. Мы, вядома, вельмі за яго хваляваліся. Гэта было вельмі цяжкае раненьне, было шмат цяжкасьцяў. Шмат у чым Ваўкалак абавязаны жыцьцём парамэдыку, які аказаў яму першую дапамогу і кантраляваў сытуацыю да апошняга, быўшы параненым сам».

Настасься кажа, што выпадак з параненым парамэдыкам — асаблівы. Першапачаткова сам мэдык думаў, што яго зачапіла па датычнай.

«Калі ён перадаваў мне Ваўкалака, сказаў: „У мяне нешта ў сьпіну па датычнай, няма часу глядзець“. І, па сутнасьці, уцёк назад. На той момант атрымалася, што з другім парамедыкам, які знаходзіўся на пазыцыях, не было сувязі (у нас была дрэнная сувязь за кошт працы РЭБ — радыёэлектроннай барацьбы). І было незразумела, у якім ён становішчы, дзе ён знаходзіцца. Таму я дазволіла парамэдыку, які выратаваў Ваўкалака, вярнуцца на пазыцыю — у яго не было прыкметаў ні шоку, ні нейкіх парушэньняў. Ён нават ня быў бледным — актыўны, жвавенькі, толькі на вопратцы плямка крыві невялікая. І ўжо толькі потым у тры гадзіны дня (пасьля раненьня а 8-й раніцы) яму зрабілі здымак. Мы выявілі, што гэта не аскепак, як меркавалі першапачаткова, а куля. Яна зайшла ў грудную клетку, практычна наскрозь прабіла правае лёгкае і засталася. Пры гэтым у яго нічога не балела, ніякіх прыкмет пнэўма- або гемотораксу. Да здымка ён аказваў дапамогу, бегаў. Нават папрасіў зьезьдзіць на базу, сабраць рэчы і адпачыць. Улічваючы стан, я дазволіла. Ну а потым высьветлілася, што гэта куля».

У панядзелак парамэдыку ў Кіеве зрабілі апэрацыю і дасталі кулю. Па словах Анастасіі, пачуваецца ён добра і «рвецца ў бой».

Таксама падчас баёў на ўскрайку Бахмута лёгкую кантузію атрымаў і другі парамэдык, зь якім не было сувязі.

«Атрымлівае зараз лячэньне на нашай базе недалёка ад Бахмута і выходзіць на баявыя задачы. Адчувае сябе добра і актыўна працуе, — адзначае Махамед. — Што тычыцца нашых парамэдыкаў, то я імі ганаруся. Выдатныя хлопцы. Большая частка зь іх — гэта людзі без мэдычнай адукацыі, якія проста на сваім энтузіязьме вельмі шмат вучацца, пастаянна разьвіваюцца. У іх такія навыкі і веды, што многія людзі, якія гадамі працуюць на „хуткай“, маглі б ім пазайздросьціць».

Між тым, як паведамляла прэсавая служба, параненыя каліноўцы атрымліваюць дапамогу ня толькі ад палка, але і ад Украіны: гэта належныя выплаты і высокакваліфікаваная мэдычная дапамога.

Вайна Расеі супраць Украіны

  • А 5-й гадзіне раніцы 24 лютага 2022 году кіраўнік Расеі Ўладзімір Пуцін заявіў пра пачатак ваеннай апэрацыі супраць Украіны на Данбасе па просьбе груповак «ДНР» і «ЛНР». 21 лютага падчас тэлезвароту да расейцаў Пуцін назваў так званыя «ДНР» і «ЛНР» незалежнымі дзяржавамі ў межах абласьцей. 22 лютага Савет Фэдэрацыі ратыфікаваў гэтае рашэньне.
  • Расейскія войскі атакавалі ў тым ліку з тэрыторыі Беларусі, выкарыстоўваючы лётнішчы, базы і дарогі. Прадстаўнікі рэжыму Лукашэнкі апраўдваюць вайну, яго праціўнікі лічаць тэрыторыю Беларусі акупаванай, многія заклікаюць да супраціву расейскім захопнікам.
  • Насуперак заявам Пуціна пра атакі выключна на вайсковыя аб'екты, расейцы бамбяць школы, дзіцячыя садкі і жылыя кварталы ўкраінскіх гарадоў.
  • 2 красавіка 2022 году, пасьля вызваленьня гораду Буча пад Кіевам, фотакарэспандэнты апублікавалі дзясяткі фотаздымкаў, на якіх відаць сотні нябожчыкаў, ахвяр масавых забойстваў, учыненых расейскімі войскамі. Многія пахаваныя ў стыхійных брацкіх магілах. Вялікія разбурэньні прынесла расейская акупацыя і Барадзянцы.
  • З 24 лютага Расея захапіла толькі адзін абласны цэнтар — Херсон. Расейскія войскі адступілі зь яго і з правабярэжнай часткі Херсонскай вобласьці ў лістападзе 2022 году. Горад быў акупаваны расейскімі войскамі ў першыя дні вайны фактычна без баёў. Увосень 2022 году ўкраінскія войскі правялі маштабны контранаступ, у выніку якога расейскія сілы пакінулі большасьць сваіх пазыцый у Харкаўскай вобласьці.
  • Нягледзячы на першапачатковыя заявы Пуціна пра тое, што акупацыя ўкраінскіх тэрыторыяў не ўваходзіць у пляны ўварваньня, 30 верасьня 2022 году была абвешчана анэксія чатырох вобласьцяў Украіны (Данецкай, Запароскай, Луганскай і Херсонскай), у тым ліку і тэрыторыяў, якія Расея не кантралявала.
  • 21 верасьня 2022 году Пуцін заявіў пра мабілізацыю ў Расеі. Пасьля гэтай заявы тысячы расейцаў накіраваліся на памежныя пункты і пачалі выяжджаць у Грузію, Казахстан, Армэнію, Манголію, Фінляндыю і іншыя краіны. У самой Расеі праціўнікі вайны падпалілі некалькі вайсковых камісарыятаў.
  • У 2023 годзе Лукашэнка і Пуцін заявілі пра разьмяшчэньне ў Беларусі расейскай ядзернай зброі. 13 чэрвеня Лукашэнка сказаў, што частка ядзернай зброі ўжо дастаўлена з РФ у Беларусь. 16 чэрвеня Пуцін таксама заявіў, што першыя ядзерныя зарады ўжо дастаўленыя на тэрыторыю Беларусі, а астатнюю частку перамесьцяць «да канца лета або да канца году».
  • 3 верасьня ўкраінскі брыгадны генэрал Аляксандар Тарнаўскі заявіў, што Ўзброеныя сілы Ўкраіны прарвалі першую лінію абароны на запароскім кірунку, на якую расейцы выдаткавалі больш за ўсё рэсурсаў.
  • У канцы 2023 і на пачатку 2024 расейцы працягвалі масавыя абстрэлы ўкраінскіх гарадоў: Дніпры, Кіеве, Харкаве, Адэсе і іншых месцах дзясяткі людзей загінулі і атрымалі раненьні. Украінскі бок у адказ абстрэльваў расейскі Белгарад, некалькі чалавек загінулі. Узброеныя сілы дзьвюх краін рэгулярна атакуюць падкантрольныя адна адной тэрыторыі бесьпілётнікамі.
  • Агулам з пачатку 2024 году ўкраінскія дроны пашкодзілі 18 расейскіх НПЗ, што прывяло да скарачэньня вытворчасьці амаль на 14%. У сакавіку былі атакаваныя такія абʼекты, як Разанскі НПЗ «Раснафты» і завод «Лукойла» ў Кстове ў Ніжагародскай вобласьці. Абодва ўваходзяць у топ-10 найбуйнейшых НПЗ Расеі і забясьпечваюць бэнзінам Маскву.
  • Незалежная праверка інфармацыі пра ваенныя дзеяньні, якую даюць афіцыйныя асобы розных бакоў, не заўсёды магчымая.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG