«Плакала-рыдала. Я на пахаваньні ў мамы так ня плакала, калі вось гэтае атрымала», — расказвае Натальля Гусева. Ёй налічылі ўсяго 70 рублёў за 27 працоўных дзён — прыбіральшчыцай у калгасе «Зара» Глускага раёну Магілёўскай вобласьці.
У Натальлі чацьвёра дзяцей, а жыве яна ў службовым жыльлі. Каб ня страціць дом, яна мусіць працаваць у калгасе. Але гэтых грошай для сям’і катастрафічна мала. Таму Натальля мае яшчэ падпрацоўку ў сацыяльнай службе, даглядае старых людзей.
«Я прыбіраю, калідоры мыю, шкло мыю, вокны мыю... Прыбірала тэрыторыю, выполвала кветкі, вырывала, звозіла ўсё — карацей, вылізала фэрму. І вось што я атрымала за гэта!»
Даяркі, якія працуюць на той жа фэрме, таксама скардзяцца на заробкі. Нягледзячы на тое, што яны працуюць па 8–9 гадзін на дзень без выходных, зарабіць больш за 250 рублёў немагчыма.
Першы намесьнік старшыні райвыканкаму Ўладзімер Карповіч пракамэнтаваў, што з сытуацыяй у гэтай гаспадарцы яны знаёмыя і неўзабаве разьбяруцца. Але ў той жа час зазначыў, што там вельмі слабы раён.
«Мы жывём ад вытворчасьці. З таго, што зрабілі, што прадалі, з гэтага і жывём. Ды і гэта заганная практыка — даплата да мінімальнай заработнай платы. Працаваць трэба лепей. І ўсё тады будзе», — сказаў чыноўнік.
