Сяджу на вясковым прыпынку, чакаючы аўтобус на Менск. Раптам з-за вершалінаў дрэваў зьўляецца агромністы бусел з цяжкой галінай у дзюбе. І ляціць зусім нізка. Мая суседка, убачыўшы яго, выгукнула на ўсе грудзі: «Ой, бусел!». Другая кабета, больш фірмовага выгляду, адрэагавала: «Аіст».
«Ну не! Я ж відзела! Бусел!», — запярэчыла першая.
Алесь Анціпенка
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org
