Эмомалӣ Раҳмон, раиси ҷумҳурии Тоҷикистон, ду моҳ пас аз паёмаш ба ҳар ду палатаи порлумон роҳҳои иҷрои онро бо ҳукумат дар миён гузоштааст. Шахсони масъул ва мансабдорони Тоҷикистон аз суҳбат бо хабарнигорон дар ин гуна мавзуъҳо худдорӣ мекунанд.
Як гурӯҳ деҳқонони ноҳияи Деваштич наметавонанд бо дили пур вориди заминҳояшон шаванд ва кишти баҳории худро оғоз кунанд.
Мақомдорони вилояти Суғд мегӯянд, ҷанги байни Русия ва Украина чанд тарҳи иқтисодӣ ва тиҷоратии Тоҷикистону Украинаро баҳам задааст.
Вазорати корҳои хориҷии Тоҷикистон барои ҷалби бештари сармоя сафирони кишварҳои хориҷӣ ва намояндагони созмонҳои молиро ба нишасте дар Душанбе даъват кард. Созмонҳои байнулмилалӣ дар гузашта далели наомадани сармоягузоронро аз ҷумла фасоду тамаъҷӯӣ номида буданд.
Бо гузашти тақрибан як моҳ таҷаммӯи ронандагони норозии мошинҳои борбар дар сарҳади Тоҷикистон бо Узбекистон пароканда шудааст, вале на натиҷаи таҳқиқи қазия гуфта шуд ва на чӣ гуна ҳал шудани душворӣ.
Дар ҳоле ки як сабаби камбуди нерӯи барқро дар Тоҷикистон ба сатҳи поини об вобаста медонанд, мудири "Норак" гуфт, захираи обанбори ин нерӯгоҳ аз гузашта бештар аст.
Раиси Хадамоти гумруки Тоҷикистон дуздона (қочоқӣ) ба кишвар овардани телефонҳои мобилиро то замони ҳатмӣ шудани сабтиноми онҳо тасдиқ кард. Хуршед Каримзода гуфт, мушкили сабт шудани ин телефонҳоро мебоист худи тоҷирон ҳал мекарданд.
Сардӣ ва барфрезии “деринтизор” дар Тоҷикистон кишоварзонро нигарон кардааст. Бахусус, дар минтақаҳое, ки баъзе аз дарахтон гул карда буданд.
Мақомот дар Тоҷикистон мегӯянд, барои озодӣ аз пардохти андоз ё молиёт ба ширкату корхонаҳо дигар ба таври бебаркаш ва бемаҳдуд сабукӣ нахоҳанд дод.
Дар шимоли Тоҷикистон мақомот як обанборро, ки дар гузашта аз оби рӯде аз Қирғизистон пур мешуд, бо роҳҳои дигар аз об пур кардан мехоҳанд.
Навад дарсади мошинҳои барқӣ, ё электромобилҳо ба Тоҷикистон аз тарафи шахсони воқеӣ ворид карда шудаанд ва ҳоло ҳеҷ ширкате дар ин бозор пештоз набудааст.
Дар як соли ахир дар Тоҷикистон бештар аз 21 ҳазор соҳибкор аз фаъолият даст кашидаанд ва ё ба кори дигаре машғул шудаанд. Аз ин теъдод наздики 1000 нафар шахсони ҳуқуқӣ ва бештар аз 20 ҳазор соҳибкорони инфиродӣ буданд.
Ёфтҳои бештар
