Ман Абдуалим Ҳайдаров сокини 64-солаи шаҳри Душанбе, номзади илми биология, соли дуввум аст, ки ҷашни Ваҳдати миллиро дар бистари беморӣ истиқбол мегирам.
Амаки Фарзона аз он дар шигифт аст, ки дар китобхонаҳои шаҳр китоберо пайдо намекунад, то дар он бо забони содаву фаҳмо дар бораи масоили ахлоқии дин барои кӯдакону наврасон маълумот пешниҳод шуда бошад. Ӯ акнун донист, ки бо забони кӯдак ҳарф задан душвор будааст. Аққалан натавонист бениёз ва некхоҳ будани Худовандро ба ҷиянаш фаҳмонад.
Ман Анушаи Қурбонзода, зодаи вилояти Суғд ва муқими шаҳри Душанбе мебошам. Қиссае, ки мехоҳам манзури шумо, азизон, кунам, аз фарҳанги қабристондориву эҳтироми рӯҳу арвоҳи гузаштагон ҳикоят мекунад.
Ман, Малика Комилова, духтури ҷарроҳ мебошам.
Шоҳиди ҳодисае будам, ки сарнавишти Лайливу Маҷнуни афсонавиро ба ёдам овард.
Ман Сайрам Қурбонова, сокини шаҳри Душанбе, мухлиси бахши "Қиссаҳои шумо"-и сомонаи "Озодӣ" ҳастам. Қиссаҳои ширину ҷолиби ин бахш маро ташвиқ бар он кард, ки аз дидаву шунидаҳоям қиссаеро дар ихтиёри хонандагони хуби ин сомона гузорам.
Ман Рустам Ғуломов, корманди хадамоти оташнишонии ноҳияи Исмоили Сомонии шаҳри Душанбе ҳастам.
Мегӯянд хонаи бетифл қабристон аст. Воқеан манзилеро, ки аз он садои гиряву хандаи тифле ба гӯш намерасад, дигар чӣ ном метавон ниҳод?
Ман, Шаҳло Аҳмадова, сокини шаҳри Душанбе, мехоҳам, аз мушкилоти сангини зиндагиам қисса кунам.
Мегӯянд, аз банди ҳероин наҷот ёфтан номумкин аст, аммо фарзандони хурдсолам маро аз ин банд раҳо карданд.
Бисёре аз муҳоҷирони тоҷик, ки ба ғуломӣ афтодаанд, намехоҳанд, лоақал барои шаъни худ, даст ба амал зананд.
Қиссаи ман дар бораи ноогаҳӣ, нангу номуси дурӯғин ва тақдири талхи апаам аст ва ин ҳодисаи мудҳиш, ки хонадони моро солҳои дароз мотамзада кард, соли 1996 рух дод.
Ёфтҳои бештар
