بخش زنان سازمان ملل متحد، مبارزه برای حقوق زنان در همه جهان را کار دشوار میداند، اما میگوید، نسبت به هرجای دیگر، زندگی در افغانستان وابسته به مبارزههای آنها است.
آرزو احمدی ۱۷ ساله یکی از بانوان جوان است که پس از وضع محدودیت از سوی حکومت طالبان بر ورزش بانوان در افغانستان، به پاکستان رفته و در حال حاضر مشغول فعالیتهای ورزشیاش در این کشور است.
"در این گروپ ما ۲۰ نفر هستند ده نفر در بخش خیاطی کار میکنند و ده نفر دیگر در بخش گلدوزی، خامک دوزی و انواع از صنایع دستی."
دیدبان حقوق بشر میگوید، با قبول نیاز به انعطاف پذیری محلی، به داشتن موقف ثابت ادارههای کلیدی سازمان ملل متحد در برابر اقدامات طالبان که به گفتۀ این سازمان نقض کنندۀ قوانین بینالمللی حقوق بشر و منشور ملل متحد است، نیاز است.
رحیم صدیقی علاقمند خاص تیم ملی کریکت افغانستان میگوید، در سلسله بازیها میان افغانستان و بنگلادش بلوزهایی را تهیه کرده که به روی آنان نوشته شده که مکاتب دختران را باز کنید.
نیک محمد، مسئول شرکت تولیدی دیگ بخار "شمس بابا" از ننگرهار به این نمایشگاه آمده است.
رقیه میگوید، شوهرش رانندۀ موتر بود و مواد خوراکی را برای فروش به قریهها میبرد. او میگوید که با شوهرش هر دو کار میکردند و میتوانستند مصارف خانوادهشان را تأمین کنند.
سرپرست وزارت معارف حکومت طالبان میگوید هنوز شرایط مناسب برای بازگشایی مکاتب دختران بالاتر از صنف شش مساعد نشده است.
یلدا بازوان که در مقطع لیسانس و ماستری در پوهنتون پشاور تحصیل کرده، در چندین ولایت افغانستان صنوف آموزش خانهگی را برای دختران ایجاد کرده است.
بیشتر "لود" شود