این سازمان که متشکل از اداره‌های ملل متحد و سایر سازمان‌های کمک‌رسان است، در گزارشی که دیروز، ۳ حوت منتشر کرده، گفته است که بیشترین تعداد مراکز صحی که ۵۹ مرکز است، در ولایت دایکندی و ۵۱ مرکز در فاریاب بسته شده‌اند.
بر اساس این گزارش، ۲۲ مرکز صحی در هرات، ۲۱ مرکز در غزنی، ۲۰ مرکز در بلخ، ۱۷ مرکز در پکتیا، ۱۶ مرکز در ننگرهار و در ولایت‌های لوگر، ارزگان و پکتیکا در هر کدام ۱۰ مرکز و در سایر ولایات از ۱ تا ۷ مرکز بسته شده است که در مجموع ۲.۴ میلیون افغان از خدمات صحی این مرکزها استفاده می‌کردند.
هیلت کلستر می‌گوید که تعلیق کمک‌های ایالات متحده تأثیر قابل توجهی بر دسترسی به خدمات صحی حیاتی، به ویژه برای جمعیت‌های آسیب‌پذیر داشته است.
تعلیق کمک‌های ایالات متحده متأسفانه خبر خوبی نیست. این می‌تواند وضعیت اقتصادی، بشری و صحی کنونی افغانستان را تحت تأثیر قرار دهد .
دوست محمد احمدزی، کارشناس اقتصادی و استاد پوهنتون معتقد است که قطع کمک‌های ایالات متحده می‌تواند منجر به چالش‌های بشری و اقتصادی بیشتر در افغانستان شود.
"تعلیق کمک‌های ایالات متحده متأسفانه خبر خوبی نیست. این می‌تواند وضعیت اقتصادی، بشری و صحی کنونی افغانستان را تحت تأثیر قرار دهد و کمک‌های بشردوستانه مانند غذا و خدمات طبی نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. این وضعیت همچنین تعدادی از چالش‌های بشری و اقتصادی را برای افغانستان ایجاد خواهد کرد. در چنین وضعیتی، حکومت حاکم در افغانستان موظف است روابط بین‌المللی خود را تقویت کند و تلاش‌های دیپلوماتیک خود را افزایش دهد."
بر اساس گزارش "هیلت کلستر" مراکز صحی که هنوز در افغانستان فعال هستند، اکنون با مراجعان بیشتری روبه‌رو هستند و در نتیجه فشار بر آنها افزایش یافته است.
این سازمان کمک‌رسان می‌گوید که سازمان‌های امدادی باید برای یافتن راه‌های جایگزین برای تأمین مالی این مراکز و در نهایت از سرگیری ارائه خدمات صحی حیاتی به مردم، بین خود هماهنگ شوند.
دونالد ترمپ، رئیس‌جمهور ایالات متحدۀ امریکا در ۲۰ جنوری، پس از مراسم تحلیف خود، یک فرمان اجرایی را امضا کرد که بر اساس آن تمام کمک‌های خارجی این کشور به مدت سه ماه به حالت تعلیق درآمد.
رئیس جمهور ترمپ در توجیۀ این تصمیم خود گفت که کمک‌های خارجی امریکا و بوروکراسی ارائه این کمک‌ها با منافع ملی امریکا مطابقت ندارد.
