کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان (یو ان اچ سی آر) میگوید که در حال حاضر ۷.۲ میلیون کودک مهاجر در سراسر جهان از آموزش محروم هستند.
این سازمان در گزارشی که به روز چهارشنبه، ۵ فبروری منتشر کرده، گفته است که از میان ۱۴.۸ میلیون کودک مهاجر در سن رفتن به مکتب، نزدیک به نیمی از آنها به دلیل موانعی مانند فقر، جنگها و کمبود منابع از دسترسی به آموزش محروم هستند.
همچنان گزارش اشاره کرده که دختران مهاجر با محروم شدن از آموزش با خطر بیشتر روبهرو هستند.
کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان اشاره کرده که عواملی مانند ازدواج قبل از وقت، تبعیضهای جنسیتی و موانع فرهنگی جلو ادامه آموزش دختران مهاجر را میگیرد.
این سازمان از همه کشورهای جهان و سازمانهای بینالمللی خواسته است که برای حل این بحران به صورت مشترک تلاش کنند و بودجۀ مورد نیاز را برای فراهم کردن آموزش باکیفیت برای همه کودکان مهاجر فراهم کنند.
کودکان در وضعیت بسیار بدی قرار دارند، متأسفانه به مکاتب دسترسی ندارند، با مشکلات روانی روبهرو هستند و هیچ امکاناتی برای آموزششان وجود ندارد.
این نگرانیها در حالی مطرح میشود که بسیاری از کودکان مهاجر افغان و میلیونها کودک بیجا شده در داخل افغانستان از دسترسی به آموزش محروم هستند.
سمیه یک مهاجر افغان در پاکستان به رادیو آزادی گفت:
"کودکان در وضعیت بسیار بدی قرار دارند، متأسفانه به مکاتب دسترسی ندارند، با مشکلات روانی روبهرو هستند و هیچ امکاناتی برای آموزششان وجود ندارد. پسرم ۸ ساله است و من او را به صنف آمادگی فرستادم، چون نگرانم که اگر اسناد نداشته باشیم، دوباره مجبور شویم او را از مکتب بیرون بیآوریم."
عبدالشکور، یک مهاجر دیگر افغان در ایران نیز میگوید:
"در ایران نه مکتبی برای ما وجود دارد و نه مدارس به افغانهای غیرمجاز اجازه آموزش میدهند. حالا بدون پاسپورت، افغانها نمیتوانند به مکتب بروند، باید کارت هوشمند داشته باشند و باید صد میلیون تومان پرداخت کنند."
کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندهگان (یو ان اچ سی آر) در گزارش خود همچنان گفته است که محرومیت کودکان مهاجر از آموزش، آیندۀ آنان را با خطر مواجه میکند و میتواند پیامدهای جبرانناپذیری را برای آنان و جوامعشان به همراه داشته باشد.
این سازمان از همه کشورهای جهان خواسته است تا تلاشهای خود را برای فراهم کردن نیازهای آموزشی کودکان مهاجر افزایش دهند و تا سال ۲۰۳۰ دسترسی آنها به آموزش را یقینی سازند.
همچنین این سازمان از جامعۀ جهانی خواسته که برای بهبود وضعیت آموزشی کودکان مهاجر، کمکهای مالی و فنی فراهم کنند.
محرومیت از آموزش، آیندۀ میلیونها کودک را با خطر مواجه میکند.
در گزارش "یو ان اچ سی آر" به نقل از فیلیپو گراندی، گمیشنر این سازمان گفته شده که وی نگرانی عمیق خود را در این زمینه ابراز کرده و گفته است "محرومیت از آموزش، آیندۀ میلیونها کودک را با خطر مواجه میکند و میتواند پیامدهای جبرانناپذیری را برای آنان و جوامعشان به همراه داشته باشد."
در داخل افغانستان نیز بسیاری از کودکان خانوادههایی که به دلیل مشکلات امنیتی، آفات طبیعی و سایر بحرانها از مناطقشان بیجا شده اند، از دسترسی به آموزش محروم شده اند که آمار دقیق آنان مشخص نیست.
آزاده، یکی از باشندگان ولایت کاپیسا که به دلیل مشکلات امنیتی و جنگها به کابل نقل مکان کرده، به رادیو آزادی گفت:
"من از کاپیسا به کابل آمدم، آن زمان بچههایم در صنف اول و دوم بودند. به دلیل این که پول مصارف آنها بهطور کامل آماده نشد، نتواستم برایشان پول مورد نیاز را تهیه کنم و دو سال از آموزش عقب افتادند."
پس از بازگشت دوبارۀ طالبان به قدرت در افغانستان، در بیش از سه سال گذشته هزاران افغان به دلیل تهدیدات امنیتی، مشکلات اقتصادی، بیکاری و ادامۀ آموزش کودکان خود به کشورهای همسایه ایران و پاکستان مهاجرت کردهاند، اما آنها نیز از مشکلات زیادی از جمله محدودیتهای دسترسی به آموزش در آن کشورها رنج میبرند.
قابل ذکر است که طالبان پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، آموزش دختران بالاتر از صنف ششم دختران را منع کردند که خود باعث محرومیت میلیونها کودک از دسترسی به آموزش شده است.