پس از سه هفته از برگزاری نشست سوم دوحه، کرن دیکر، شارژدافیر سفارت امریکا برای افغانستان میگوید که بیشتر نمایندهگان ویژۀ کشورها در اظهارات خود در این نشست از ارزیابی مستقل سازمان ملل و تعیین نمایندۀ ویژۀ سازمان ملل متحد برای افغانستان پشتیبانی کردهاند.
او در یک نشست با خبرنگاران به روز دوشنبه در ارتباط به نشست سوم دوحه گفت که نمایندهها در اظهارات خود در نشست دوحه واضح ساختند که از سازمان ملل متحد انتظار دارند که فردی را بهحیث نمایندۀ خاص این سازمان برای افغانستان تعیین کند و انتصاب این مسئله هنوز هم روی میز این سازمان قرار دارد. خانم دیکر افزود:
"نمایندهها به صراحت این موضوع را به سازمان ملل متحد بیان کردند، پروسۀ افغانستان بسیار مغلق و پیچیده بود و باید کسی مسئول این کار باشد، بنابراین انتصاب یک شخصیت مرکزی برای سازماندهی همه اینها هنوز هم روی میز است."
خانم دیکر همچنان گفت که در نشست سوم دوحه، نمایندهگان ویژۀ کشورها همچنان تأمین حقوق زنان افغان را «در مرکز استراتژیهای خود برای افغانستان» قرار دادند.
شارژدافیر سفارت امریکا برای افغانستان میگوید که نشست چهارم دوحه نیز در راه است، اما تأکید میکند که بسیاری از بحثها قبل از برگزاری یک نشست بزرگ باید برگزار شود.
خانم دیکر گفت که جهان طالبان را بر اساس اقداماتشان قضاوت میکند، نه بر بنیاد سخنان آنها. او افزود که در عمل، هیچ اتفاقی برای رفع تحریمها یا ادغام حکومت طالبان با جامعۀ جهانی اتفاق نیافتاده است. نشست سوم دوحه با حضور هیئت حکومت طالبان و با اشتراک نمایندهگان ۲۵ کشور در دوحه در ۳۰ جون و اول جولای برگزار شد که برگزاری آن بدون حضور زنان و نمایندهگان جامعۀ مدنی افغانستان با انتقاد شدید روبهرو شد.
سازمان ملل متحد پیش از این گفته است که با تعیین نمایندۀ ویژۀ جدید، روابط جامعۀ جهانی با افغانستان و حاکمان فعلی گسترش خواهد یافت. اما ذبیحالله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان که هیئتشان در نشست دوحه را نیز رهبری میکرد، در حاشیۀ این نشست به خبرنگاران اعزامی رادیو آزادی به دوحه گفت که با توجه به وضعیت کنونی افغانستان و حضور هیئت معاونت سازمان ملل متحد (یوناما) در این کشور، دلیل و نیاز موجه برای تعیین نمایندۀ ویژۀ دیگری دیده نمیشود.
از سوی هم شماری از فعالان حقوق زنان میگویند که در شرایط فعلی نیاز است تا تمام کشورها برای پذیرفتن شرایط جامعۀ بینالمللی و خواست زنان افغان بر طالبان فشار بیاورند.
کویتا صدیقی یکی از آنان به رادیو آزادی گفت:
"میتوانند که طالبان را تحت فشار قرار دهند، آنان را منزوی بسازند، همانطور که تا کنون آنان را به رسمیت نشناختهاند، تمام کشورهای عضو سازمان ملل متحد و امریکا میتوانند با طالبان هیچ نوع معاملهٔ سیاسی نداشته باشند و این گروه «طالبان» که تحت انزوای مطلق سیاسی برود در آن صورت مجبور میشود که خواستههای زنان افغان را لبیک بگوید."
پیش از این برخی از آگاهان سیاسی با اشاره به مکلفیتهای این نمایندۀ ویژه که تماس با گروههای سیاسی، جامعۀ مدنی و زنان افغانستان و ایجاد هماهنگی میان کشورهای منطقه و کشورهای عضو سازمان ملل متحد است، گفته بودند که طالبان با توجه به این دلایل با تعیین نمایندۀ ویژۀ ملل متحد برای افغانستان مخالف هستند و حاضر به تقسیم قدرت و مشارکت سیاسی نیستند. طالبان مدعیاند که حکومتشان فراگیر است.