عملیات برای تخریب مزارع کوکنار در افغانستان همچنان ادامه دارد و حکومت طالبان ادعا میکند که در ماههای اخیر سه هزار و (۶۴۵) هیکتار زمین را از وجود بته های کوکنار پاکسازی کرده است.
حال اما وزارت داخله حکومت طالبان برای تخریب مزارع کوکنار، به یک روش خطرناکتر رو آورده است و میخواهد با استفاده از ادویه پاشی مزارع کوکنار را از بین ببرد.
مولوی جانان عزیزی، رییس ساحوی معینیت مبارزه با مواد مخدر وزارت داخله، هنگام تخریب مزارع کوکنار در بدخشان گفت که این روش در برخی مناطق خاص به کار گرفته میشود:
" مزارع را دوا پاشی میکنیم و برای این کار افراد مجاهدین مسلکی را آوردیم که در همین بخش مهارت دارند. بخاطری آن را دوا پاشی میکنیم که این منطقه کوهستانی است و تراکتور به اینجا آمده نمیتواند، از همین رو مجبور به دوا پاشی شدیم. خواست ما از مردم بدخشان این است که خود تان بتههای کوکنار تان را از بین ببرید، امارت را مجبور نسازید که بیاید و کشتزارهای شما را دوا پاشی کند."
ادعای حکومت طالبان در رابطه به اجرایی برنامه دوا پاشی توسط افراد مسلکی در حال است که با به قدرت رسیدن دوباره طالبان در افغانستان، آنان اکثریت کارمندان
پیشین معینیت مبارزه با مواد مخدر را که در میان آنان افراد مسلکی نیز شامل بود، خانه نشین ساختند.
با این حال، کارشناسان محیط زیست و زمین شناسان تخریب مزارع کوکنار با استفاده از روش ادویه پاشی را خطرناک میدانند و میگویند که ادویه پاشی زمین زراعتی را زهر آلود میسازد.
خلیل احمد نادم، استاد سابق زمین شناسی در پوهنتون کابل از طالبان میخواهد که هرچی زودتر این شیوه راه متوقف کنند:
" دوا پاشی تخصص نیاز دارد. اگر اینها کوکنار را دوا پاشی میکنند، بدون شک که بالای حاصلات آینده تاثیر منفی میکند، چون این زهر است و حاصلات آینده را زهر آلود میسازد. هم برای صحت انسان زیان دارد و هم به محیط زیست ضرر میرساند. بناءً، طالبان باید از آن اجتناب کنند و راه بهتر این است که مانع کشت کوکنار شوند و یا این که برای کوکنار بدیل پیدا کنند."
تخریب مزارع کوکنار در افغانستان با استفاده از شیوه دوا پاشی برای نخستین بار توسط نیروهای خارجی در سال ۲۰۰۴ میلادی در ولایت هلمند اجراء شد، اما اندکی پس از شکایت مردم محل و اعتراض حکومت افغانستان متوقف شد.
دهقانان در آن زمان نیز شکایت کردند که پس از دوا پاشی بالای مزارع کوکنار، زمینهای شان برای چند سال پیهم حاصل خوب زراعتی بدست نه داد و حاصل بدست آمده نیز زهری شده بود.
