مردم در ولایت فراه می گویند که به دلیل افزایش فقر ، کاهش درآمد و افزایش نرخ مواد اولیه در بازار ، ماه مبارک رمضان را با سختی سپری می کنند.
شیراحمد ۲۲ ساله یکی از آنهاست که در روستای شورآباد شهر فراه زندگی می کند.
او که نان آور خانواده هفت نفره است از مشکلات خود در ماه رمضان چنین حکایت می کند:
"در ماه مبارک رمضان سه هزار افغانی هیچ چیزی نیست. هر جا که بروید نرخ ها بالا است. به سه هزار افغانی اصلا نمی شود که گذران زندگی خود را کنیم. از طرف امارت اسلامی، برای ما هیچ کمک نشده."
شیر احمد شاگرد نانوایی است و پدرش که در نظام جمهوری مخلوع افغانستان سرباز قوماندانی امنیه فراه بود، شش سال قبل در جنگ با طالبان کشته شد.
او به رادیو آزادی می گوید که چند هفته است که نتوانسته با خانواده اش غذای کافی و مقوی صرف کند:
"بیش از یک ماه می شود که ما در خانه گوشت نخوردیم، در ماه رمضان دل ما هوس می کند که در خانه برنج داشته باشیم، گوشت داشته باشیم یک چیزی باشد که حداقل ما را تقویت کند که تا بتوانیم ماه مبارک رمضان را به خوبی به پیش ببریم."
این شکایت، گسترده است.
عبدالبصیر ۵۶ ساله در پهلوی دیوار مسجد جامع بزرگ شهر فراه کفش دوزی می کند.
او نان آور خانواده ۱۲ نفره و با شیر احمد همسرنوشت است و میگوید:
"اگر در اول روزه یک بار گوشت خورده باشیم، دیگر گوشت را ندیده ایم. گوشت که حالا کیلوی ۲۵۰ الی ۳۰۰ افغانی باشد چطور بخرم. صد افغانی کار می کنم فقط کمی چای سیاه می شود، شاروالی باید نرخ ها را کنترل کند، هر چیز یکبار بالا می رود."
باشندگان فراه می گویند که همه ساله در ماه رمضان و فرارسیدن عید، نرخ اجناس و مواد خوراکی در بازار بالا می رود و مردم نادار با مشکلات مواجه می شوند.
مولوی محمد ادریس شاروال طالبان در فراه است.
او به رادیو آزادی از نظارت بر نرخ ها سخن می گوید:
"در ماه رمضان به دکانداران توصیه کرده ایم که از نرخنامه تخلف نکنند. هر کسی که از نرخ نامه تخلف کرده باشد یا بکند برای او حتمی سزا داده می شود و سزایش این است که هم دکانش بسته می شود و هم خودش را به محکمه یا جنایی معرفی می کنیم."
اما صابر یک باشنده دیگر شهر فراه که با برادر و پدر کهنسالش همه روزه از بهر کارگری در چهار راهی لیسه میرمن نازودر انتظار پیدا کردن کار است، با مولوی ادریس موافق نیست:
"هر روز به فلکه می آییم. در ماه رمضان گرمی و گرسنه گی هم است. اول کار نیست، اگر هم در یک هفته دو روز کار پیدا شود روز ۳۰۰ افغانی پیدا می کنیم. در خانه تقریباً ۲۱ نفر هستیم؛ ما دو روز کار می کنیم آن هم گاهی اگر کار باشد و گاهی نباشد باز هم در ماه مبارک رمضان نرخ ها بلند رفته. گوشت که بیخی بلند است."
به اساس گزارش ها، پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در بیش از دو سال گذشته، فقر و بیکاری در این کشور بیداد می کند و میلیون ها نفر به اساس گزارش های ملل متحد در مناطق مختلف افغانستان در خطر گرسنگی هستند.
حال بسیاری از باشندگان فراه که با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند و توان خریدن مواد خوراکی کافی و مقوی را ندارند مثل شیر احمد برای دریافت کمک به حکومت طالبان چشم دوخته اند.
"خواست ما از امارت اسلامی این است که نرخ ها را کنترل کند و با ما کمک کند، مثلاً به ما برنج و آرد بدهد که حداقل خرج شب خود را پیدا کنیم."
