سازمان عفو بین الملل: جهان نباید عدم حضور دختران افغانستان را درعرصه آموزش نادیده بگیرد

بخش جنوب آسیای سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید که با بازگشایی مکاتب در افغانستان پس از تعطیلات زمستانی، صنوف درسی دختران باز هم خالی مانده است.

این سازمان روز جمعه در صفحۀ ایکس خود نوشته است که ممنوعیت طالبان بر آموزش دختران آیندۀ آنها را ربوده است و جهان نمی‌تواند این وضعیت را نادیده بگیرد.

این درحالیست که حکومت طالبان سال تعلیمی ۱۴۰۳ در مناطق سردسیر را بدون حضور دانش‌آموزان دختر دوره‌های متوسطه و لیسه آغاز کرد.

سازمان عفو بین‌الملل افزوده که یک کمپاین جمع‌آوری امضا را برای بازگشت دختران به مکاتب در افغانستان نیز راه انداخته است.

این درحالیست که برخی از دختران محروم از آموزش هم در صحبت با رادیو آزادی در بارۀ آینده‌شان نگران هستند.

زهرا که پیش از ممنوعیت‌ها بر آموزش دختران صنف هشت بود و اکنون از رفتن به مکتب محروم است، می‌گوید:

" امروز با دیدن اینکه همصنفی‌‎هایمان پسر هستند به مکاتب‌شان بازگشته اند و سال جدید تعلیمی را آغاز کردند، سخت رنج می‌بریم. چون این حق است که از ما سلب شده است و ما حق رفتن به مکاتب و پوهنتون را نداریم، اگر دروازه‌های مکاتب بروی ما باز نشود، یقیناً یک گام دیگر به سوی تاریکی بر خواهایم داشت، چون هیچ جامعه‌ای بدون زنان پیشرفت نمی‌کند."

در همین حال نازیه که خودش از رفتن به پوهنتون محروم شده و خواهر کوچکش از رفتن به مکتب، به رادیو آزادی گفت که روزهای زندگی‌شان بدون یادگرفتن و پیشرفت سپری می‌شود:

"زمانی طالبان در افغانستان حاکم شده، خواهرم دانش‌آموز مکتب بود و اگر او در این دوسال گذشته حق رفتن به مکتب را داشت و درس می‌خواند، حالا به دنبال اهداف و رویاهایش می‌رفت. اما او اکنون به دلیل محدودیت به جرم دختر بودن خانه نشین شده است."

فاطمه یک تن دیگر از دختران محروم از آموزش از مقامات حکومت طالبان می‌خواهد که به او و دیگر دختران حق آموزش را بدهند، زیرا با گذشت هر سال عمر آنها ضایع می‌شود:

"زمانی زیادی ضایع شده است و هیچ حکومت و هیچ قدرت نمی‌تواند این وقت ضایع شده را برایمان جبران کند. امیدوار هستم که زمان و وقت دختران افغانستان قربانی سیاست‌های فعلی نشود و ما حق آموزش را داشته باشیم."

این دختران محروم از آموزش درحالی از آینده‌شان نگران اند که فعالان بخش آموزش نیز بسته ماندن دروازه‌های آموزش بروی دختران را به خیر آیندۀ افغانستان نمی‌دانند.

نور رحمان لیوال، فعال آموزش و بنیان‌گذار مکتب دیجیتال لیوال به رادیو آزادی می‌گوید:

"بدون حضور زنان آغاز یک سال تعلیمی دیگر باعث به عقب رفتن نیمی از کشور شد. این دختران، مادران افغانستان آینده هستند، پس بی‌سواد ماندن اینها به معنی به عقب رفتن تمام کشور است."

این درحالی است که اخیراً سازمان ملل متحد گفته که در سال روان نزدیک به یک‌و‌نیم میلیون دختر بالاتر از صنف ششم در افغانستان از مکتب محروم شده اند.

نزدیک به ۳ سال است که دختران بالاتر از صنف ششم از رفتن به مکتب محروم هستند و دانشجویان دختر هم از دسامبر ۲۰۲۲ بدینسو حق رفتن به پوهنتون را ندارند.

وزارت معارف حکومت طالبان تا به حال اظهار تازۀ در پیوند به بازگشایی مکتب‌های بالاتر از صنف ششم به روی دختران نکرده است، اما مقام‌های این وزارت قبلاً گفته بودند که در این باره منتظر نهایی شدن یک طرح و همچنان دستور رهبرشان هستند.

پیش از این سازمان‌های مختلف بین‌المللی و کشورها خواستار باز شدن دروزاه‌های آموزش بروی دختران افغان شده بودند.

طالبان که مدعی اند حقوق زنان و دختران در افغانستان در چارچوب شریعت اسلام تأمین است، پس از قدرت گیری مجددشان در سال ۲۰۲۱، در کنار این محدودیت‌ها و دیگر محدودیت‌ها، زنان را از کار در بیشتر اداره‌ها دولتی و تمام اداره‌های غیردولتی منع کردند.