صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) میگوید، زنان و دختران در افغانستان بدترین بحران محدودیتهای دسترسی نداشتن به آموزش، سفر، کار و خدمات عامه را تجربه میکنند.
یونیسف گفته که در افغانستان ۲۳.۳ میلیون نیازمند به کمکهای بشردوستانه وجود دارد که ۱۲.۶ میلیون شان کودکان هستند.
یونیسف افزوده که برای ارائۀ کمک به کودکان نیازمند در افغانستان و خانوادههایشان در سال آیندل میلادی به ۱.۴ میلیارد دالر نیاز دارد.
یونیسف افزوده است، زندگی آن عده از خانوادههاییکه سرپرستی آن را زنان عهدهدار بودند، به علت محدودیتها بر زنان بیشتر خراب شده و این مسأله سبب شده تا نیازهای زنان و دختران بیشتر شود.
در همین حال صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) اعلام کرده که در سال ۲۰۲۴، برای سلامت و حقوق جنسی و باروری زنان و دختران در افغانستان به ۱۲.۶ میلیون دالر نیاز است.
این صندوق در درخواست بودجهاش برای ارائۀ کمکهای بشردوستانه در سال ۲۰۲۴ که در ۱۲ دسامبر منتشر شده، گفته که افغانستان یکی از خطرناکترین کشورهای جهان برای زنان باردار است که در آن هر دو ساعت یک زن در دوران بارداری یا زایمان جان خود را از دست میدهد.
این درحالیست که شماری از خانوادههای فقیر در افغانستان از مشکلات اقتصادیشان شکایت دارند.
غلام حسن، باشندۀ ولسوالی زندهجان ولایت هرات که خانهاش بر اثر زلزله ماه اکتوبر در این ولایت ویران شده و هنوز هم با اعضای خانوادهاش در خیمه بسر میبرند، میگوید که به دلیل سردی هوا، جان هفت کودکش در خطر است و آنها به کمکهای فوری بشردوستانه نیاز دارند:
"دیشب آنها از شدت سرما تا صبح در خیمه گریه میکردند. هوا خیلی سرد است و مردم با وضعیت بسیار بدی روبهرو هستند. نه مواد سوخت است، نه چیز دیگری، نه غذای برای خوردن و نه هم لباس برای پوشیدن است."
رویا، باشندۀ کابل که در نظام جمهوری قبلی آموزگار بود، به رادیو آزادی گفت که او تنها نانآور خانواده اش است و اکنون بیکار است و شوهرش معتاد. او میگوید:
"من تا اکنون نه بخاری گذاشتم و نه هم صندلی، بینی من از دو جای شکسته است. باید عملیات شوم، اما پول ندارم. به خدا که روی کمک را دیده باشم."
یونیسف همچنین گفته که رویدادهای طبیعی، زلزلههای ویرانگر، گسترش بیماریها و درگیریهای گسترده دهها میلیون کودک و خانوادههای آنها را در جهان از جمله افغانستان در معرض یک بحران بشری بیسابقه قرار داده و خسارات شدیدی به آنها وارد کرده است.
بر بنیاد گزارشهای سازمانهای بینالمللی، پس از آغاز دور دوم حاکمیت طالبان بر افغانستان، بیکاری و فقر در این کشور به گونۀ گستردهای افزایش یافته است.
ممنوعیت کار زنان در سازمانهای غیردولتی توسط طالبان که به دلیل آن بسیاری از نهادهای کمکرسان غیردولتی در افغانستان فعالیتهای خود را به حالت تعلیق درآورده اند و یا کاهش دادند، مشکلات اقتصادی افغانان به ویژه زنان را افزایش داده است.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانۀ سازمان ملل متحد (اوچا) پیش از این گفته است که بیش از نیمی از مردم افغانستان با گرسنگی روبهرو هستند و بودجۀ کافی برای کمکرسانی به مردم در زمستان امسال ندارند.