برنامهٔ جهانی غذا (دبلیو اف پی) می‌گوید، افغانستان و سودان دو کشوری هستند که میلیون ها تن نفوس‌شان با سطح بلند عدم دسترسی به مواد غذایی روبه‌رو هستند.
در گزارش دبلیو اف پی که دفتر افغانستان این سازمان آن را روز شنبه منتشر کرده، آمده است، افغانستان از جمله ده کشور روبه‌رو با بحران غذایی است که بیش از ۶ میلیون نفوس آن یک گام با قحطی فاصله دارند.
در گزارش آمده است که جمهوری دیموکراتیک کانگو، نایجیریا، سودان، یوتوپیا، افغانستان، یمن، بنگله دیش، پاکستان، سودان جنوبی و سومالیا٬ ده کشوری هستند که میلیون‌ها تن در آنها با عدم مصونیت شدید غذایی روبه‌رو هستند.
دبلیو اف پی در گزارش‌اش گفته است که از ماه گذشتهٔ آگست تا اکنون، شمار افرادی که در افغانستان با درجه‌های مختلف ناامنی غذایی مواجه هستند، به ۱۹.۹ میلیون تن رسیده که ۴۶ درصد نفوس این کشور را تشکیل می‌دهند.
این درحالیست که پیش از این برنامهٔ جهانی غذا از کمبود بودجه در بخش کمک‌رسانی به افغان‌های نیازمند خبر داده و گفته بود، در صورت عدم دریافت بودجه کمک‌هایش را به افغانستان قطع خواهد کرد.
این سازمان روز جمعه در شبکۀ ایکس خود نوشت که فرصت جلوگیری از یک بحران بشری در افغانستان در حال از دست رفتن است.
دبلیو اف پی می‌گوید، در زمستان دشوار پیش رو برای کم به افغان‌های نیازمند یک میلیارد دالر نیاز دارد.
پیش از این چهارشنبۀ گذشته سندی مکن، مسئول اجرایی دبلیو اف پی در مصاحبه با ای بی سی نیوز گفته بود، برنامهٔ جهانی غذا در ۶۰ سال فعالیت خود با کمبود بودجه بی پیشینه‌ای روبه‌رو است و برای کمک‌رسانی در افغانستان پس از ماه اکتوبر بودجه ندارند.
در همین حال شماری از افغان‌های نیازمند که از ناداری رنج می‌برند، می‌گویند، در صورت متوقف شدن کمک‌های جامعۀ جهانی، افغان‌هایی که برای زندگی به کمک‌های بشردوستانه وابسته هستند، با مشکلات جدی مواجه خواهند شد.
بسمینه، باشندهٔ ننگرهار به رادیو آزادی می‌گوید:
"غریبی و ناداری بیخی در افغانستان زیاد شده است، کار زنان منع است و به مردان کار پیدا نمی‌شود، بسباری از مردم مسافر شدند بخاطری که زندگی بسیاری از مردم به کمک‌های بشردوستانه وابسته است اگر این کمک‌ها قطع شود پس مردم با یک عده مشکلات مواجهٔ می‌شوند."
امجد، باشندهٔ کابل هم از بیکاری شکایت دارد.
او به رادیو آزادی می‌گوید:
"کار نیست بی روزگاری است، نان درک ندارد امور زندگی بسیار نامنظم پیش می‌رود، ولا اگر بفهمیم که چه می‌کنیم، بچه‌های ما گرسنه اند، به چوک میایم اما کسی مزدور نمی‌برد، کار نیست."
بعد از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان فقر و بیکاری به اوجش رسیده اند.
در اواخر سال گذشتۀ میلادی حکومت طالبان کار زنان را در تمام اداره‌های غیردولتی منع کرد که بر روند توزیع کمک‌های بین‌المللی را متاثر ساخت و سبب افزایش نیازمندی‌ها در افغانستان شد.
بر اساس آمار دفتر هماهنگی امور بشردوستانۀ ملل متحد (اوچا) اکنون در افغانستان ۲۹.۲میلیون نفر به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.
