بر اساس گزارش روزنامۀ گاردین، مقام‌های سازمان ملل متحد و فعالان حقوق بشر از افزایش آمار اقدام به خودکشی در بین زنان و دختران در افغانستان ابراز نگرانی می‌کنند.
گاردین گزارش داده، براساس آماری که از شفاخانه‌ها و کلینیک‌های دولتی جمع آوری شده از تابستان سال ۲۰۲۱ بدینسو در یک سوم ولایات افغانستان از جمله هرات و نیمروز میزان اقدام به خودکشی در بین زنان افزایش یافته است.
این روزنامه اما هیچ آمار مشخصی ارائه نکرده و گفته که حکومت طالبان اجازۀ علنی کردن آمار خودکشی را به کارکنان صحی افغانستان نداده اند.
الیسون دیویدیان، مسئول بخش افغانستان در دفتر زنان سازمان ملل متحدبه گاردین گفته، شرایط به گونه‌ای است که دختران و زنان افغان مرگ را بر زندگی ترجیح می‌دهند.
او افزوده که افغانستان در میان یک بحرانی صحت روانی قرار دارد که با افزایش مشکلات در بخش حقوق زنان، این بحران افزایش یافته است.
مقام‌های سازمان ملل متحد و فعالان حقوق بشر در بارۀ افزایش آمار خودکشی در بین زنان و دختران در افغانستان هشدار داده اند و این موضوع را به وضع محدودیت‌ها بر حضور زنان در فضای عمومی، سیاسی، کار، تحصیل، و دیگر محدودیت‌ها مرتبط دانسته اند.
این درحالیست در گذشته سازمان‌های مختلف از افزایش مشکلات روحی و روانی در بین زنان و دختران ابراز نگرانی کرده بودند.
مریم یکی از بانوان افغان می‌گوید، یک خواهر ۱۶ ساله‌اش با فشار روحی زیادی مواجه شده است.
او گفت که خواهرش در گذشته به کلپ‌های ورزش می‌رفت، زبان می‌آموخت و با دوستانش بیرون می‌رفت، اما اکنون از تمام این فعالیت‌ها محروم شده است:
" خواهرم از لحاظ روحی بسیار زیاد آسیب دیده است. وقتی همرایش صحبت کنم، می‌گوید که من تنها هستم، دق آوردم و فقط در خانه نشسته هستم. برای یک انسان خیلی سخت است تمام آزادی‌هایش را بگیری بگویی زنده باش و غذا بخور تا نمیری."
یک دختر خانم که نخواست نامش در گزارش منتشر شود به رادیو آزادی می‌گوید که از زمان به قدرت رسیدن طالبان محدودیت‌ها بر زنان افزایش یافت و اکنون آنان به کوچک‌ترین حقوق‌شان دسترسی ندارد:
" گاهی به خانه هستم و به این فکر هستم که آیندۀ ما چی شود، اینقدر درس خواندیم و زحمت کشیدیم. دوسال می‌شود در خانه هستیم، یک علامت سوالیه هستیم. حال ما هم نامعلوم است و آیندۀ ما هم. گاهی من خودم را به آینه می‌بینیم کلاً چهره‌ام و وضعیت‌ام تغییر کرده است. "
او می‌گوید، از زمانی که حکومت طالبان روی کار آمده، فضای تفریح و سیاحت و خوشی از بین رفته است.
درهمین حال ذکریا مبرم نادری، روانشناس به رادیو آزادی می‌گوید، زنان که در افغانستان پیش از حاکمیت دوبارۀ طالبان روزانه فعالیت‌های زیادی داشتند، حالا خانه نشین شدند و این موضوع سبب افزایش چالش‌های روحی و روانی و حتا اقدام به خودکشی در آنها شده است.
او برای گریز از این وضعیت توصیه‌هایی را مطرح می‌کند:
"اگر یک دختر، یک خواهر و یک مادر در زندگی مطالعه داشته باشد، کتاب‌های انگزیشی را مطالعه کند این کتاب‌ها کمک می‌کند از لحاط ذهنی ایده‌های برای مقابله با مشکلات را داشته باشد و این گونه می‌تواند با مشکلات زندگی راحت‌تر مقابله کند."
حکومت طالبان به تازگی آماری از خودکشی در بین مردم افغانستان به ویژه زنان نشر نکرده، اما پیش از این وزارت داخلۀ آنان در ماه دلو سال گذشته اعلام کرده بود که در یک سال گذشته بیش از ۳۶۰ مورد خودکشی در سراسر افغانستان به ثبت رسیده است. او این وزارت ادعا کرده بود که آمار خودکشی نسبت به سال‌های گذشته کاهش یافته است.
در زمان نظام جمهوری پیشین هم مواردی از خودکشی زنان وجود داشت که در بیشتر موردها دلیل آن مشکلات خانوادگی عنوان می‌شد.
این درحالی است که پس از وری کار آمدن حکومت طالبان زنان از حضور در فضای عمومی، پارک‌های، فضای کار و تحصیل منع شدند و در تازه‌ترین اقدام طالبان زنان را از رفتن به پارک ملی بند امیر منع کردند.
روز دوشنبه بخش زنان دیدبان حقوق بشر گفته بود که طالبان خانه‌ها را به زندان زنان مبدل ساخته اند.
