در شش ماه گذشته، بیش از ۱۰ مورد خودکشی جوانان در ولایت های پروان و کاپیسا خبرساز شده است.
برخی از ساکنان محل افزایش فقر ، بیکاری و فشار های روحی را از دلایل این موارد خود کشی گفته اند .
رخسار بارکزی ۲۲ ساله باشنده شهر چاریکار مرکز ولایت پروان می گوید که در اندوه مرگ یکی از نزدیکانش بسر میبرد که یک ماه قبل در شهر چاریکار ولایت پروان خود کشی کرد.
رخسار در مورد مرگ شبانهٔ دختر جوانی از نزدیکان خود حکایت میکند که یکی از قربانیان خود کشی است .
رخسار در مورد چگونگی خودکشی شبانه به رادیو آزادی می گوید:
"نامزد بود. پیش از نامزدی به درس های خود ادامه میداد. بعد از اتمام درس های مکتب، پوهنتون را آغاز کرد، چهار سالش مکمل شد که حکومت سقوط کرد و بعد از آن نتوانست پوهنتون خود را ادامه دهد. نامزدش در خارج بود و بالای همین موضوع جنجال کرد و می گفت که می خواهم خانمم تحصیل کرده باشد،همین که پوهنتون ها بسته شد و نتوانست به درس ها ادامه دهد، بالای همین موضوع نامزدش رهایش کرد."
رخسار در مورد مرگ شبانه بیشتر می گوید:
"از طرف خانواده، خویشاوندان و قوم طعنه های که برایش می دادند،همین باعث شد تا خودکشی کند،قبل از آن بعضی موضوعات را شریک ساخته بود با من ، زیاد فامیل شان بالایش فشار آورده بود که می گفتند وقتی یک دختر را نامزد اش رها کند،در جامعه ما به حیث یک دختر خوب شناخته نمی شود."
به اساس معلومات برخی از شاهدان از مردم محل بیشترین موارد خودکشی در شش ماه اخیر در ولایت کاپیسا رخ داده است.
مسئولین محلی طالبان در کاپیسا از دادن آمار موارد خودکشی در این ولایت خودداری کردند.
منابع مردمی در محل می گویند که هشت مورد خودکشی اتفاق افتاده که شش زن و دو پسر جوان در ولسوالی های حصه اول کوهستان ، حصه دوم کوهستان و محمود راقی مرکز کاپیسا دست به خودکشی زده اند.
فضل الرحیم مسکین یار سخنگوی قوماندانی امنیه طالبان در ولایت پروان است. او در مورد خودکشی ها در این ولایت به رادیو آزادی چنین می گوید:
"در ولایت پروان در شش ماه گذشته سه مورد خودکشی ثبت شده است که دو قضیه آن در ولسوالی سیاگرد و یک قضیه آن در ولسوالی جبل السراج رخ داده است که دو تن مرد یک زن می باشد. دلیل دو مرد آن مشکلات روانی بود و یک زن به دلیل خشونت های خانواده گی خودکشی کرده است."
مریم سعیدی فعال حقوق زنان در ولایت پروان به این باور است که موارد خودکشی در این ولایت ها بیشتر از آن است که از ثبت آن خبر داده می شود.
مریم سعیدی دلایل خودکشی ها را این گونه بیان می کند:
"متاسفانه در این اواخر آمار خودکشی در میان افراد و اشخاص افزایش یافته. و من فکر می کنم مهم ترین عواملی که سبب افزایش چنین وضعیت شده، اوج بیکاری، فقر شدید حاکم در خانواده ها و ناهنجاری اجتماعی است. افراد به دلیل حل مشکلات اقدام به خودکشی می کنند که واقعا یک وضعیت مایوس کننده و خطرناک است."
آمار دقیق خودکشی در سال روان در افغانستان مشخص نیست، اما سال گذشته، وزارت امور داخله حکومت طالبان اعلام کرد که ۳۶۰ مورد خودکشی در این کشور ثبت شده است.
بیش از دوسال از بازگشت طالبان به قدرت سپری شده که در این مدت از خراب تر شدن اوضاع اقتصادی ، محدود شدن آزادی های فردی و اجتماعی ، افزایش فقر و بیکاری و محدودیت های گسترده بر زنان از جمله کار و آموزش گزارش میشود.
علاوه بر موارد خودکشی زنان در افغانستان، هر از گاهی گزارشهایی از افزایش موارد خودکشی در میان مردان نیز به نشر رسیده که به گفتهٔ بر خی از روانشناسان علت آن فقر و آیندهٔ مبهم است.
خانم سعیدی در این مورد راه حل پیشنهاد می کند:
"خواست من از حکومت سرپرست طالبان بر پایان دادن و کاهش چنین بن بست اجتماعی، این است که در قدم نخست تلاش صورت بگیرد تا زمینه های کاری برای جوانان و شهروندان در بخش های مختلف فراهم شود."
سعیدی بیشتر می گوید:
"در قدم دوم مراکز روان درمانی برای افراد که دچار مشکلات روانی،افسرده گی و استرس به دلیل وضعیت نا به هنجار اقتصادی و اجتماعی می شوند، بیشتر فراهم شود و در قدم سوم از طریق ابزار های مختلف برنامه های آگاهی دهی بیشتر راه اندازی شود."
