بسیاری از دهقانان در افغانستان شکایت دارند که اکنون حتی یک فصل محصول در سال را به سختی بر می دارند.
آنها با چالش های شدیدی دست و پنجه نرم می کنند.
عبدالاحد یک دهقان از ولسوالی نهرشاهی بلخ می گوید:
«اوایل زمین ما چهار هزار تا پنج هزار سیر گندم می گرفت، اما امسال از هفت خرمن ۳۵ سیر گندم گرفتیم. آب بود، دریا بود، چشمه بود و چاه آب داشت. امسال هیچ چیزی نیست.»
افغانستان، ششمین کشور آسیب پذیر از تغییرات اقلیم در جهان، است.
با آنکه، بارندگی در این کشور افزایش یافته، اما امکانات لازم برای ذخیره آب وجود ندارد.
مردم بیش از آن که از باران سود بردارند، خساره می بینند.
خشکسالی در افغانستان، نسبت به همه مردم، کشاورزان را برای چندین سال متاثر ساخته است.
اسدالله یکی از باشندگان خاشرود نیمروز در پیامی به رادیو آزادی می گوید:
«در منطقه ما خشکسالی شدیدی است. آب آشامیدنی پیدا نمی شود . بیشتر باغ ها و درختان خشکیدند. کمک نیست. تعداد بسیار اندک، اگر توانایی استفاده از چاه عمیق را داشته باشند و آنهم با مصرف زیاد آب بسیار کم بدست می آورند. دیگران توان این کار را ندارند.نمی دانیم چه کنیم."
خشکسالی و کاهش شدن کمک های خارجی، مردم افغانستان به ویژه باشندگان مناطق روستایی را ،متأثر می سازد که زندگی شان بر پایه زراعت و باغداری استوار است.
بر اساس گزارش های سازمان ملل متحد، بیش از ۲۹ میلیون نفر در افغانستان غذای کافی ندارند و میلیون ها تن از این جمع با قحطی مواجه اند.
هرچند خشکسالی در افغانستان از شمال به جنوب و از شرق به غرب سایه افگنده، اما خبرگزاری رویترز می گوید که حفر یک کانال ۲۸۰ کیلومتری در شمال افغانستان توسط حکومت طالبان ممکن است، امیدی برای ولایات شمالی باشد.
رویترز می گوید اگرچه تا پایان این پروژه سال ها باقی مانده، اما کشورهای همسایه نسبت به تغییر ناعادلانه مسیر آب، ابراز نگرانی کرده اند.
