در شرایطی که میلیونها افغان بیش از هر زمان دیگری در همه بخشها به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند، کمیتۀ سویدن برای افغانستان اعلام کرده است که به دستور حکومت طالبان به گونۀ موقت برخی از فعالیتهای خود را به حالت تعلیق در آورده است.
این کمیته اواخر سهشنبه، در خبرنامهای که در صفحۀ رسمی در فیسبوک خود منتشر کرده، نوشته که در ۱۱ جولای، حکومت طالبان دستور تعلیق تمامی فعالیت نهادهای سویدنی در افغانستان را صادر کرد.
حکومت طالبان در واکنش به توهین به قرآن کریم در سویدن، دستور توقف فعالیت نهادهای مرتبط به این کشور در افغانستان را صادر کرده است.
اما کمیتۀ سویدن برای افغانستان میگوید که این کمیته مربوط به حکومت سویدن نیست، بلکه یک سازمان مستقل و بیطرف است که به هیچ گروه سیاسی و حکومتی تعلق ندارد و از تمویل کنندههای مختلف کمکهای مالی دریافت میکند.
به گفتۀ این کمیته، آنها به دنبال تعامل و گفتوگو با مقامهای محلی و ملی هستند تا هر چه سریعتر فعالیتهای خود را از سر بگیرد.
کمیتۀ سویدن برای افغانستان در ۱۸ ولایت افغانستان در بخشهای مختلف از جمله آموزش، صحت و کمکهای بشردوستانه به مردم خدمات ارائه میکرد.
ارقام رسمی این اداره نشان میدهد که تنها در سال گذشته به ۲.۵ میلیون افغان در بخش صحت کمک کرده، ۱۳۳ هزار کودک در مکتبهای این کمیته آموزش دیده اند و در سال گذشته به ۲۰ هزار خانوادۀ معلول کمک کرده است.
در یک اعلامیه این نهاد آمده است که ۸۰۰۰ افغان در کمیته سویدن برای افغانستان کار میکنند.
یک فرد نابینا: پیام من به طالبان این است که به خاطر خداوند، این گونه رفتار نکنید."
برخی از افغانها میگویند که تعلیق فعالیت موسسات خدماتی بیشتر بر افغانهایی که به کمکهای بشردوستانه و اقتصادی نیاز دارند، تاثیر خواهد گذاشت.
یک معلول افغان بدون ذکر نامش به رادیو آزادی گفت:
"من از هر دو چشم معلول هستم، وقتی فردی از هر دو چشم معلول میشود، فکر کنید همه اعضای بدنش از کار افتاده است. پیام من به طالبان این است که به خاطر خداوند، این گونه رفتار نکنید، من کاری ندارم و من بیکار هستم."
شفیقه، باشندۀ قندهار که مادر شش دختر است، میگوید که چشم به راه کمک است:
"من در خانه مرد ندارم، شش دختر دارم و تنها هستم، در این دنیا مردی ندارم، خدا به من پسر نداده، مردم کمی به من کمک میکردند. اما حالا چیزی نیست. من مریضی شکر و بیماری عصبی و همه چیز دارم و به کمک نیاز دارم."
رژیم کنونی طالبان کار زنان را در سازمانهای غیردولتی ممنوع کرده است که منجر به تعطیلی بسیاری از مؤسسات خیریه و یا کاهش فعالیت آنها هم شده است و این کار مستقیماً بر وضعیت اقتصادی افغانها تأثیر گذاشته است.