سازمان حفاظت از کودکان (CHILD PROTECTION) در گزارش جدید خود گفته است که ممنوعیت کار زنان در سازمان‌های غیردولتی توسط طالبان سبب شده که آنها نتوانند کمک‌های لازم را به نیازمندان افغان ارائه کنند.
در گزارش این اداره که روز گذشته در یکی از وب‌سایت‌های سازمان ملل متحد منتشر شد، آمده است که هدف آنان کمک به ۴ میلیون و ۸۷۰ هزار افغان به ویژه کودکان و زنان در ماه مارچ بود، اما از این تعداد تنها به حدود ۳۵۴ هزار نفر کمک کرده اند.
به گفتۀ سازمان حفاظت از کودکان، این آمار تنها ۷ درصد از جمعیتی اند که آنان برای کمک‌رسانی هدف تعیین کرده بودند.
نهاد حفاظت از کودکان همچنین در گزارش خود نوشته است که نزدیک به ۸۰۰۰ کودک بی‌سرپرست را که از خانواده‌های خود جدا شده و در شرایط خطرناکی به سر می‌برند کمک کرده است.
این گزارش می افزاید که تقریباً ۷.۵۵ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های آنها نیاز دارند، اما به نظر می‌رسد که ممنوعیت حکومت طالبان بر کار زنان در سازمان‌های غیردولتی مانع رساندن کمک‌ها به آنها شده است.
در ۲۴ دسامبر ۲۰۲۲، حکومت طالبان استخدام و کار زنان در سازمان‌های غیردولتی را ممنوع کرد، تصمیمی که باعث شد بسیاری از سازمان‌های غیردولتی و سازمان‌های کمک‌رسان فعالیت‌های خود را در افغانستان محدود کنند یا دفاتر خود را ببندند.
در همین حال برخی از زنان می‌گویند که به دلیل فقر، فرزندانشان به شدت دچار سوءتغذیه هستند و اکنون در شفاخانه بستری اند.
پلوشه زنی در قندهار می‌گوید که به دلیل کمبود غذا، دختر اولش مریض است و اکنون دچار سوء تغذیه است:
" از روزی که پیدا شد گرسنه است. وقتی به او غذا می‌دادیم روده‌اش می‌کرد، یک روده‌اش بیرون آمد و دوبار داکترها آن را داخل کردند، حالا این‌طور که می‌بینید و تب هم دارد."
زرغونه زن دیگری می‌گوید که فرزندش به سوء تغذیه دچار شده است:
"داکترها می‌گویند که این سوءتغذیه است یا عفونت خونی یا روده‌ای است. چهار ماه می‌شود این کودک مریض است. ما مردم فقیری هستیم، در خانه به اندازۀ کافی غذا نداریم."
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان و شرافت زمان، سخنگوی وزارت صحت عامۀ حکومت طالبان به سوالات رادیو آزادی در این باره پاسخی ندادند.
ارقام رسمی صندوق کودکان سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که نزدیک به ۱۵ میلیون کودک در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.
سازمان حفاظت از کودکان (سی پی) یک سازمان جهانی است که سازمان‌های غیردولتی ملی و بین‌المللی، آژانس‌های سازمان ملل متحد از جمله یونسیف و سایر سازمان‌های حامی حمایت از کودکان در مواقع اضطراری را گرد هم می‌آورد تا اطلاعات را به اشتراک بگذارند، اولویت‌ها را تعیین کنند و از هماهنگی‌های بیشتر حمایت کنند تا کودکان آسیب‌پذیر و نیازمند مورد حمایت قرار گیرند.
