رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نماینده گان ایالات متحده می گوید که برخی از زنان افغان در نتیجه فشار ها و محدودیت های وضع شده مجبور به ازدواج با جنگجویان طالبان شده اند.
مایکل مک‌کال، این مطلب را در نشست روز چهارشنبه در واشنگتن ابراز کرد.
او همچنان ادعا کرده که این زنان به گونهٔ دوامدار با تهدید مداوم آزار جنسی نیز رو به رو بوده اند.
مایکل مک‌کال می‌افزاید:
"در کنار از دست دادن حقوق و آزادی‌های خود، زنان و دخترانی‌که از دستورات طالبان سرپیچی می‌کنند، با مجازات شلاق، سنگسار، شنکجه و کشته شدن مواجهٔ می‌شوند، زنان افغان به ازدواج اجباری با جنگجویان طالبان مجبور می‌شوند و با تهدید دوامدار آزار جنسی روبه‌رو اند."
مایکل مک‌کال گفته است، طالبان در پی محدود کردن زنان تا اکنون ۳۰ فرمان را صادر کرده‌اند و با تصامیم‌شان زحمات ۲۰ سالهٔ زنان افغان را با آب یک‌سان کرده‌اند.
به‌گفتهٔ مک‌کال، طالبان زنان و دختران را از کار، تحصیل و حقوق اساسی‌شان منع کرده و قصد دارد تمام زنان را برای همیشه در حبس خانگی قرار دهد.
او همچنان در این نشست گفته است، طالبان را به خاطر نقض حقوق بشری پاسخ‌گو قرار خواهند داد.
مک‌کال: طالبان قصد دارند تمام زنان را برای همیشه در حبس خانگی قرار دهد.
رئیس روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا با اشاره به مشکلات زنان و دختران افغان، اطمینان داد که روند انتقال زنان و کودکانی را که زیر حاکمیت طالبان جان‌شان در خطر است، از افغانستان ادامه می‌دهند.
اما بلال کریمی، معاون سخنگوی حکومت طالبان، سخنان مایکل مک‌کال، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا را رد کرده و مدعی است که در حال حاضر حقوق همه افغان‌ها در افغانستان در چهارچوب اصول اسلامی حمایت می‌شود و با هیچ‌کسی ظلم و زیاده روی صورت نمی‌گیرد.
آقای کریمی می‌افزاید:
"این ادعاها مغرضانه و بی‌اساس است، واقعیت این است که در حال حاضر نظام اسلامی در افغانستان حاکم است، حقوق همه شهروندان کشور اعم از زن و مرد در چهارچوب و اصول اسلامی حفظ و به آن رسیدگی می‌شود."
هرچند، بسیاری از نهادهای بین‌المللی و مقام‌‌های خارجی طالبان را به نقض حقوق بشر به ویژه حقوق زنان متهم کرده‌اند، اما این نخستین بار است که یک نمایندهٔ بلندپایه مجلس نمایندگان امریکا در کنار اشاره به دیگر مشکلات ادعا می‌کند که زنان در افغانستان مجبور به ازدواج با نیروهای مسلح طالبان می‌شوند.
طالبان در حدود دو سال حاکمیت‌شان، مکاتب دختران بالاتر از صنف ششم و پس از آن پوهنتون‌ها را بستند، زنان را از کار کردن، رفتن به پارک‌ها، کلپ‌های ورزشی و سفر در مسیرهای طولانی منع کرده‌اند و با وجود فشارهای داخلی و خارجی تصمیم‌شان در این مورد را تغییر نداده اند.
